Στις 18 Νοεμβρίου η Μακάμπι απολύει τον Σπάχια και προσλαμβάνει τον «δικό» μας Γιάννη Σφαιρόπουλο. Ο 52χρονος τεχνικός μετά τη κοινή συναινέσει απομάκρυνσή του από τους «ερυθρόλευκους» ξαναπιάνει δουλειά σε τοπ επίπεδο Ευρωλίγκας. Οι Ισραηλινοί μέχρι τότε μετρούσαν 6 ήττες με μόλις 1 νίκη και γίνεται ευκόλως αντιληπτό πως ο Έλληνας κόουτς είχε να ανέβει Γολγοθά.
Οι προκλήσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει:
· Η Μακάμπι να ξαναμπεί σε τροχιά PLAY-OFF
· Eλκυστικό μπάσκετ που θα ξαναγεμίσει το ΓΙΑΝΤ ΕΛΙΑΟΥ
· Να αλλάξει τον διακόπτη στο ταλαντούχο μεν, αποπροσανατολισμένο δε ρόστερ
Η σύγκριση των «πάγκων»:
ΜΑΚΑΜΠΙ ΜΕ ΣΠΑΧΙΑ: 1 ΝΙΚΗ 6 ΗΤΤΕΣ
MAKAMΠΙ ΜΕ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟ: 13 ΝΙΚΕΣ 10 ΗΤΤΕΣ
Ουδείς προφήτης στον τόπο του
Αν και ο δεύτερος μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία του Ολυμπιακού(4 χρόνια) ο Γ. Σφαιρόπουλος έφυγε με την ταμπέλα του αποτυχημένου καθώς ολοκλήρωσε τις 2 τελευταίες του χρονιές, άτιτλος.
Αφήνοντας λοιπόν το μεγάλο λιμάνι ο Σφαιρόπουλος -σαν ένας άλλος σύγχρονος αποδιοπομπαίος τράγος -υπήρξε έντονη αισιοδοξία ότι ο Ολυμπιακός βγαίνει από τα δεινά του «οπισθοδρομικού μπάσκετ» και μπαίνει σε νέα εποχή με τον ερχομό του Μπλατ.
Ωστόσο, φαίνεται ότι την δική του «Γη της Επαγγελίας», βρήκε στο Τελ Αβίβ. Ξέχωρα από τον δεύτερο γύρο πρωταθλητισμού που έκανε η Μακάμπι υπό την καθοδήγηση του Έλληνα τεχνικού, αξιοθαύμαστος ήταν ο τρόπος που έκανε 8 Αμερικάνους να αγωνίζονται ομαδικά ,ορθόδοξα και να παλεύουν κάθε παιχνίδι με τέτοια σύμπνοια και πειθαρχία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναγνώρισης του έργου του Έλληνα τεχνικού, ο Άλεξ Τάιους, ο οποίος άμα τη απαχωρήσει του, εξύμνησε τον πρώην προπονητή του λέγοντας: «Νομίζω ότι μετά την αλλαγή προπονητή η ομάδα άλλαξε εντελώς. Με τον κόουτς Γιάννη ήμασταν ομάδα επιπέδου playoffs στην EuroLeague. Δυστυχώς η αντεπίθεσή μας ξεκίνησε αργά. Ο Σφαιρόπουλος άλλαξε την ομάδα, έφερε νέο επίπεδο ενέργειας, έβαλε αρχές, άλλαξε την τακτική. Με μερικές αλλαγές σίγουρα θα μπορέσει η ομάδα να μπει στα playoffs της EuroLeague την επόμενη σεζόν».
Η φετινή αγωνιστική κατάρρευση της ομάδας του Ολυμπιακού, δικαιώνει κατά κάποιο αδόκιμο τρόπο τις επιλογές του Σφαιρόπουλου, ο οποίος αντιμετωπίζοντας παρόμοια προβλήματα, κατάφερε να διατηρήσει την αγωνιστική αξιοπρέπεια της ομάδας του.
Στα του παρόντος και του μέλλοντος λοιπόν, στο μακρινό Τελ Αβίβ, Μιζράχι και Σφαιρόπουλος περνάνε από το ίδιο ευρωπαϊκό κατώφλι με μία συγκρατημένη αισιοδοξία, που πηγάζει από την περσινή δική τους τρελή πορεία πρωταθλητισμού.
