Όταν οι καταστάσεις είναι ζόρικες απαιτούν ήρωες. Η ψυχολογία των τελευταίων ανεβαίνει στα ύψη όταν στέφονται με επιτυχία οι τρανές στιγμές θάρρους που χρειάστηκε να επιδείξουν.
Αυτή είναι η περιγραφή του κατορθώματος του Κάιλ Κούζμα, ο οποίος έδωσε τη νίκη στην ομάδα του. Ειδικότερα, με το σκορ στο 121-121, ο Κούζμα πήρε την μπάλα για το τελευταίο σουτ και ευστόχησε, δίνοντας τη νίκη στους Λέικερς απέναντι στους Νάγκετς.
Η δήλωση μάλιστα που έκανε μετά την επιτυχή του προσπάθεια, ενδεικτική της ψυχικής του ευφορίας.
«Νομίζω πως αν ήταν μπροστά μου ο Ιησούς, πάλι θα σηκωνόμουν για να σουτάρω», είπε χαρακτηριστικά με τη συνέχεια των αγώνων να αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον σχετικά με την ψυχολογία του παίκτη στην εξέλιξη των play-offs.
Σίγουρα πρόκειται για μια υπερβολική δήλωση, αλλά κατά τα ψέματα αξίζει τον κόπο γιατί τέτοιες στιγμές «γιγαντώνουν» τους αθλητές και τους εξοπλίζουν με τεράστια αυτοπεποίθηση για την πορεία της καριέρας τους.
Οι «πράσινες» περιπτώσεις
Αντίστοιχα παραδείγματα τέτοιων μικρών «στιγμών» που άλλαξε το τσιπάκι των αποδόσεων των παικτών οι Διαμαντίδης και Παπαπέτρου. Ο πρώτος με το «βάλτο αγόρι μου» στον ημιτελικό με τη Γαλλία το 2005, άλλαξε ψυχολογία και εξελίχτηκε σε έναν σημαντικό και αξιόπιστο σουτέρ στην υπόλοιπη καριέρα του με την ομάδα του Παναθηναϊκού με κυρίαρχο στοιχείο την αύρα του ηγέτη που απέπνεε στους υπολοίπους.
Δεύτερο «πράσινο» παράδειγμα ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Οι 39 πόντοι που πέτυχε κόντρα στην Άλμπα Βερολίνου για την Ευρωλίγκα, ήταν σενάριο ιστορίας που σίγουρα ούτε ο ίδιος δεν θα φανταζόταν. Αυτό το λέμε, βάσει των όσων είχε δείξει μέχρι εκείνο τον αγώνα ο διεθνής φόργουορντ. Ωστόσο, ο αγώνας εκείνος αποτέλεσε την αφετηρία για την ψυχολογική του μετάβαση στο επόμενο επίπεδο.
Σπύρος Κόγκας ([email protected])
