Γράφει ο προπονητής καλαθοσφαίρισης, κ. Χρ. Καλογερόπουλος
Συνεχίζοντας στην περίοδο της μπασκετικής μας αδράνειας, όλο και φέρνω στο νου μου ένα φαινόμενο γονέων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, τους λεγόμενους «κοουτσο-γονείς», και τους τρόπους που εφαρμόζουμε για να μπορούμε αφενός να τους αναλύσουμε πως πρέπει να συμπεριφέρονται για να βοηθήσουν τα παιδιά τους, αφετέρου να βοηθήσουμε τα παιδιά να μπορούν να ακούνε μόνο τους προπονητές τους.
«Σούταρε το», «πάσαρε», «μην του δίνεις πάσα», «βγάλτον έξω», «φάουλ κ. διαιτητά», είναι μερικές από τις συνηθισμένες εκφράσεις που ακούμε να φωνάζουν ορισμένοι γονείς στα γήπεδα προς τα παιδιά τους που αγωνίζονται εκείνη την ώρα …
Αφορμή για να γράψω αυτό το σύντομα άρθρο πήρα όταν θυμήθηκα κάποια περιστατικά σε κάποια ομάδα που ήμουν τεχνικός διευθυντής και διαπίστωσα ότι στην κερκίδα των γονιών υπήρχαν κάποιοι που κυριαρχούσαν με τις φωνές τους έναντι των υπολοίπων και απευθυνόμενοι με «οδηγίες» προς τα μικρά παιδιά τους δημιουργούσαν μια πολύ άσχημη ατμόσφαιρα μεταξύ των παιδιών, των προπονητών, των άλλων γονέων αλλά κυρίως επηρέαζαν αρνητικά τα παιδιά τους αποτελώντας τροχοπέδη στην φυσιολογική τους εξέλιξη.
Έτσι αποφάσισα να κάτσω για κάποια παιχνίδια στην κερκίδα μαζί τους για να καταλάβω πως σκέπτονται. Δεν ήταν βέβαια δύσκολο να διαπιστώσω ότι δεν βλέπανε το μπάσκετ που παιζότανε στο παρκέ αλλά ένα άλλο δικό τους άθλημα ή στην καλύτερη ένα αγώνα Ευρωλίγκα ή ΝΒΑ …
Έτσι αποφάσισα να προσπαθήσω να τους εκπαιδεύσω, όσο μπορώ, να βλέπουμε όλοι το ίδιο πράγμα.
Θα σας δώσω ένα μικρό παράδειγμα :
Παιζότανε το παιχνίδι και ένα παιδάκι κάνει μια πάσα στον συμπαίκτη του η οποία δεν έφτασε ποτέ και βγήκε άουτ. Τότε ο γονιός άρχισε να ωρύεται κατά του παιδιού του «τι πάσα είναι αυτή δεν προσέχεις καθόλου, δεν έμαθες τίποτα …» και μάλιστα γινότανε και πιο επιθετικός επειδή ήμουνα και εγώ μπροστά για να δείξει πόσο γνωρίζει το μπάσκετ …
Τότε λοιπόν στράφηκα και του είπα ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα και ότι η πάσα που έκανε το παιδί του ήταν πολύ σωστή, ότι δηλαδή το παιδί πήρε την σωστή απόφαση να πασάρει στην συγκεκριμένη στιγμή στον συμπαίκτη του και ότι αυτό αξιολογούμε ανεξάρτητα που λόγω δύναμης δεν μπόρεσε να την φτάσει στον συμπαίκτη του.
Τότε λοιπόν έγινε έξαλλος και με είπε άσχετο και έφυγε επειδή του έθιξα την μπασκετική του άποψη … Την ίδια στιγμή με πλησίασαν οι περισσότεροι γονείς για να με ευχαριστήσουν διότι ο συγκεκριμένος συμπεριφερότανε με αυτό τον τρόπο όχι μόνο στο παιδί του αλλά στρεφότανε πολλές φορές και εναντίον άλλων παιδιών.
Από τότε για τους επόμενους εντός έδρας αγώνες της ομάδας δεν έλειψα από την κερκίδα των γονέων και δείχνανε όλοι πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για το πώς πρέπει να βλέπουν το παιχνίδι. Ο συγκεκριμένος γονέας δεν ξαναπάτησε, η δε γυναίκα του, μου είπε ότι έχω δίκιο ενώ ο μικρός στο επόμενο παιχνίδι που έλειπε ο πατέρας του έκανε το καλύτερο του παιχνίδι.
Βέβαια θέλω να τονίσω ότι το 90% των γονέων για να μην πω παραπάνω είναι άψογοι. Φέρνουν τα παιδιά τους στις προπονήσεις και τα παιχνίδια, κάθονται ήσυχοι και παρακολουθούν τον αγώνα. Εντάξει φωνάζουν και μερικές φορές, μέσα στα πλαίσια για να υποστηρίξουν την ομάδα ή να ενθαρρύνουν τα παιδιά ειδικά όταν απογοητεύονται και μετά φεύγουν με τα παιδιά τους όμορφα και χαρούμενοι για το σπίτι. Δηλαδή όπως θα έπρεπε να γίνεται από το σύνολο.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν και συγκεκριμένοι γονείς που θέλουν να συμπεριφέρονται σαν προπονητές κατά την διάρκεια των αγώνων και τα χαρακτηριστικά τους είναι :
Να φωνάζουν προς τους διαιτητές
Φωνάζουν για τις αποφάσεις των προπονητών με τις οποίες φυσικά διαφωνούν
Φωνάζουν δυνατά οδηγίες προς τους παίκτες και κυρίως προς τα παιδιά τους
Μπορεί πραγματικά να προκαλέσουν μεγάλη αναταραχή, πόσοι άλλωστε γονείς, προπονητές, παίκτες, παράγοντες δεν το έχουμε ζήσει αυτό πολλές φορές σε ακραίες μάλιστα μορφές
Ειδικά είναι χαρακτηριστικό με ορισμένους γονείς, που όταν τα παιδιά τους ακουμπήσουν την μπάλα στην επίθεση αρχίζουν και ξελαρυγγιάζονται, «σούταρε – σούταρε» …
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να βελτιωθεί η μπασκετική συμπεριφορά των γονέων και να βλέπουμε όλοι το ίδιο άθλημα ;
Μέσα από την προσωπική μου εμπειρία αλλά και μελέτης άλλων σημαντικών προπονητών όπως ο coach Alan Stein, o coach Martin, … υπάρχουν κάποιες προτάσεις που σίγουρα μπορούν να βοηθήσουν :
1. Αρχικά όπως ανέφερα και παραπάνω προσπαθήστε οι προπονητές, τεχνικοί διευθυντές, παράγοντες με γνώση του αθλήματος, να μιλήσετε στους γονείς στην κερκίδα την ώρα του αγώνα και εκεί θα ανακαλύψετε ότι όλα δεν είναι δεδομένα στον τρόπο που αντιλαμβάνονται το άθλημα ειδικά στις μικρές ηλικίες. Η συνεχής σας παρουσία και επεξήγηση μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ
2. Αγαπητοί γονείς σταματήστε να φωνάζετε στα παιδιά να ΣΟΥΤΑΡΟΥΝ
Το Σουτ πρέπει να είναι απόφαση και όχι αντίδραση
3. Οι οδηγίες πρέπει να προέρχονται μόνο από τους προπονητές
4. Τα παιδιά μπορούν να δεχθούν ένα περιορισμένο αριθμό πληροφοριών σε κάθε χρονική στιγμή, φωνάζοντας οι γονείς οδηγίες οι μικρές αθλήτριες- μικροί αθλητές χάνονται σε αντικρουόμενες πληροφορίες
5. Φωνάζοντας οι γονείς οδηγίες υπονομεύετε την δυνατότητα των παιδιών σας να λαμβάνουν σωστές αποφάσεις.
6. Έχει διαπιστωθεί στην πράξη ότι είναι τεράστιος ο αριθμός περιπτώσεων που οι γονείς φωνάζουν τα εντελώς αντίθετα από τους προπονητές. Αυτό πέραν των άλλων οδηγεί τα παιδιά σας να κάνουν πολύ περισσότερα λάθη και μετά φυσικά δεν θα φταίει ο προπονητής όταν ζητήσει αλλαγή προκειμένου να ηρεμήσει το παιδί, οπότε του στερείτε και χρόνο συμμετοχής
Βέβαια επειδή θα ήμουν εκτός πραγματικότητας αν πίστευα ότι με ένα άρθρο όλοι οι γονείς θα αλλάξουνε συμπεριφορά ή το ίδιο θα γίνει με τις συνεχείς προσπάθειες προπονητών και διοικήσεων, τα καλά νέα είναι ότι έχουν δημιουργηθεί ειδικά ασκησιολόγια για λήψη αποφάσεων ειδικά στο σουτ. Δηλαδή πότε είναι η σωστή στιγμή για ένα σουτ και πότε θα πάρουμε αυτή την απόφαση παρά τις κακές επιρροές των γονέων ή του περιβάλλοντος από την κερκίδα
Για όσες και όσους αθλητές, γονείς, προπονητές, παράγοντες ενδιαφέρονται για περισσότερες λεπτομέρειες στην διάθεση σας στο [email protected]
CoachΧρήστος Καλογερόπουλος
Διπλωματούχος Προπονητής Μπάσκετ
Μέλος του Συνδέσμου Προπονητών Ελλάδας – Σερβίας