Όταν δεν έχεις βιωματική σχέση με πρόσωπα και καταστάσεις, είναι αρκετά άβολο και άδικο να εκφέρεις άποψη με απόλυτο τρόπο. Για αυτό λοιπόν και εμείς σήμερα, θα αξιολογήσουμε με βάση αυτά που διαβάζουμε.
Ο λόγος για τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ, ο οποίος μας γνωστοποίησε το τέλος της μακροχρόνιας φιλίας που είχε με τον Μάικλ Τζόρνταν. Αφορμή της όλης παρεξήγησης ένα σχόλιο του Τσαρλς σε εκπομπή και αντικείμενο ο τρόπος που διαχειριζόταν τους τότε Σάρλοτ Μπόμπκατς, ο Τζόρνταν.
Τι είχε πει ο Μπάρκλεϊ
Όσο και να αγαπώ τον Μάικλ, μέχρι να σταματήσει να προσλαμβάνει γλύφτες, και τους καλύτερους φίλους του, δεν πρόκειται ποτέ να είναι επιτυχημένος ως τζένεραλ μάνατζερ.
Πως εξηγεί στην στάση του Τζόρνταν
Όταν είσαι διάσημος και κάποια στιγμή ο Μάικλ ήταν ο πιο διάσημος άνθρωπος στον κόσμο, αυτοί που σε περιτριγυρίζουν είναι είτε στο μισθολόγιό σου είτε τους κερνάς ποτά, φαγητά και τους πετάς με το τζετ σου. Λίγοι από τους φίλους σου είναι πραγματικά ειλικρινείς μαζί σου κι αυτό είναι δύσκολο για κάθε διασημότητα, ειδικά για κάποιον του βεληνεκούς του. Όμως θεωρούσα πως ένας από τους λόγους που ήμασταν πολύ καλοί φίλοι ήταν ότι γνώριζε πως θα του έλεγα πάντα την αλήθεια. Δεν μπορώ επειδή είναι φίλος μου να βγω να πω στην τηλεόραση τι καλή δουλειά κάνει, όταν αυτό δεν συμβαίνει. Θα ήταν υποκριτικό από μέρους μου. Ο Εμπίντ με μισεί γιατί τον λέω τεμπέλη. Εγώ θέλω να κάνω καλά τη δουλειά μου, με οποιεσδήποτε συνέπειες.
Η δική μας εκδοχή
Άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία με στοιχεία αλήθειας, που σπανίζουν στο επίπεδο των πράξεων. Όταν είσαι στην κορυφή, νιώθεις κυρίαρχος και παντοδύναμος. Η αλαζονεία, οι λίγες κουβέντες και οι σχεδόν απορριπτικές συμπεριφορές συμπληρώνουν το προφίλ αυτής της κατηγορίας ανθρώπων. Δεν ξέρουμε τον Τζόρνταν προσωπικά βέβαια για να βγάλουμε ένα τέτοιο συμπέρασμα. Από την άλλη, όμως είμαστε όλοι εξοικειωμένοι και υποψιασμένοι με τέτοιες στάσεις ζωής. Σε αυτό βέβαια έχει βοηθήσει η κλειδαρότρυπα των facebook, Instagram και τα γνωστά χαζά περί unfollow των διασημοτήτων του σήμερα.
Η αλήθεια δεν αρέσει σε κανέναν και ειδικά σε ανθρώπους με «αμέτρητο» οικονομικό εκτόπισμα. Η επιλογή όμως του ψευδούς προσωπείου, έχει μακροπρόθεσμες δυσμένειες που δεν γίνονται ορατές όσο η λάμψη και η εξουσία των υποκειμένων θαμπώνει τις συνειδήσεις των κολαούζων…
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας ([email protected])
