Είναι κάποιες στιγμές που κατά ένα μαγικό τρόπο έρχονται να σε ξεσηκώσουν και να σε επαναφέρουν στο σημείο από όπου ξεκίνησες με όχημα τον ρομαντισμό και την άδολη σε πολλά επίπεδα αγάπη για το άθλημα.
Ο Ιταλός και αγαπημένος coach της Βιλερμπάν Gianmarco Pozzecco στάθηκε σε μια ιδιαίτερη στιγμή του αγώνα κόντρα στη Ζαλγκίρις.
Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στον Πάρις Λι, λέγοντας: «Σήμερα είδα κάτι σημαντικό. Με τρία λεπτά να απομένουν ήθελα να επαναφέρω τον Paris Lee για να λύσουμε τα επιθετικά μας προβλήματα. Αλλά από αμυντικής πλευράς δεν ήθελα να πειράξω κάτι μιας και παίζαμε αλλαγές σε όλα. Μου έκανε μια γκριμάτσα και ρώτησε αν είμαι σίγουρος. Του είπα εσύ αποφασίζεις και μου απάντησε άσε τους να παίξουν.
Για μένα αυτό είναι το σημαντικότερο, είμαι μόλις μια εβδομάδα εδώ. Η ατμόσφαιρα και οι σχέσεις που χτίζουμε στα αποδυτήρια. Είμαι τόσο χαρούμενος που δεν μπορώ να το περιγράψω»
Στο σήμερα και το τώρα των εντυπώσεων
Πραγματικά, πόσοι θα έκαναν κάτι παρόμοιο σήμερα; Υπάρχουν Λι στις ομάδες; Και δεν αναφερόμαστε στο υψηλό επίπεδο, αλλά και στις πιο μικρές και γήινες κατηγορίες.
Όταν μοναδικό λάφυρο της αγωνιστικής δραστηριότητας ενός αθλητή, είναι το σκορ και οι πόντοι, θα σκεφτεί ποτέ να κάτσει στον πάγκο, όταν ο προπονητής του θα τον σηκώσει; Δυσκολευόμαστε να βρούμε μιμητές τέτοιας στάσης. Και ειδικά, όταν οι άνθρωποι του χώρου διαμορφώνουν αυτή την τάση. Από προπονητές, μάνατζερς και μέσα ενημέρωσης.
Δεν είναι εύκολο. Απαιτεί αυτογνωσία, αγάπη και κυρίως ομαδικό πνεύμα. Εντωμεταξύ, αν ήξεραν τη βαρύτητα αυτών των λέξεων, δεν θα τις χρησιμοποιούσανε με τέτοια ευκολία στους λόγους τους, οι «ειδικοί» θεωρητικοί του αθλήματος.
Αλλά, ναι. Δεν πειράζει. Ας τα πούνε αυτά και εμείς μετά να χύσουμε μελάνι για να πούμε τα κλασικά ψεύτικα κλισέ «Συγκλόνισε», «Έριξε το διαδίκτυο», «Μεγαλείο ψυχής»…
Σπύρος Κόγκας
