Σαν αχτίδα φωτός εμφανίστηκε στην μαύρη ελληνική μπασκετική μας καθημερινότητα, ο 18χρονος παίκτης του Περιστερίου, Ζώης Καράμπελας.Ο νεαρός ταλαντούχος αθλητής άδραξε από τα μαλλιά την ευκαιρία που του έδωσε ο προπονητής του, επιδεικνύοντας τις σπάνιες για την ηλικία του μπασκετικές του ικανότητες.
Αναμφισβήτητα, με αφορμή τα όσα έχουν λάβει χώρα στα ελληνικά μπασκετικά δρώμενα της, ο Ζώης μας ξαναέδωσε ζωή. Κόντρα στις πεπατημένες οδούς με τους ξένους και τους κοινοτικούς αμφιβόλου ποιότητας, ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι ο υπεύθυνος για την ευχάριστη και υγιή εικόνα που μας χάρισε με τη ηγετική παρουσία του νεαρού παίκτη.
Οι εμφανίσεις του κόντρα στον Παναθηναϊκό και ο εκνευρισμός του Καλάθη, είναι το μεγάλο παράσημο του νεαρού παίκτη για τον ανηφορικό δρόμο που καλείται να ανέβει.
Το μείζον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η αντίστοιχη συνέπεια που καλείται να παρουσιάσει, καθώς αυτό θεωρείται δεδομένο. Το θέμα, είναι να να υπάρξουν και άλλοι Ζώηδες στην μπασκετική πραγματικότητα της χώρας μας.
Δυστυχώς η ανάδειξη νέων ταλέντων αποτελεί την χρόνια και κουραστική άποψη όλων που σπανίως βρίσκει εφαρμογή. Ο Ζώης έρχεται να μας (ξανα)υπενθυμίσει ότι η ευκαιρία και η ανάδειξη θέλουν δύο για να ζευγαρώσουν.
Δεν αρκεί μόνο του ταλέντο του παίκτη αλλά και η διάθεση του προπονητή να πάρει και να θυσιάσει πράγματα με απώτερο στόχο το μακροπρόθεσμο κέρδος και καλό της ομάδας.
