Σαν σήμερα: Ένας Ταϊβανέζος γράφει ιστορία στη Νέα Υόρκη

Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει τον τίτλο ως ανέκδοτο. Όμως σήμερα που συμπληρώνονται 10 χρόνια από τη μέρα που ουσιαστικά ο Jeremy Lin συστήθηκε στον κόσμο του NBA, αρκετό καιρό έπειτα από το ντεμπούτο του στη μεγάλη λίγκα, το Momentum ταξιδεύει πίσω στον χρόνο και θυμάται την περίπτωση αυτής της ξεχωριστής συνθήκης και το πως οι συγκυρίες μπορούν να σε φέρουν από το ναδίρ στο ζενίθ ή το αντίστροφο…

Proving doubters wrong…

Ας το πάρουμε από την αρχή: Ο Lin γεννήθηκε και μεγάλωσε στην California. Γόνος δυο μεταναστών από το Ταϊβάν, αγάπησε από μικρός το καλάθι και τη “σπυριάρα”, όμως η πρόσοψή του πάντα γεννούσε αμφιβολίες και δισταγμούς στους τριγύρω του. Ακόμα και όταν με 15 πόντους, 7 assists, 6 rebounds και 5 κλεψίματα μέσο όρο οδηγούσε στη Senior σεζόν του το άσημο Λύκειο του Palo Alto στο ιστορικό για τα δεδομένα του ρεκόρ, 32-1.
Ο Lin μάζεψε σε ένα DVD τις καλύτερες στιγμές του και το έστειλε, με αίτηση για θέση στο ρόστερ της ομάδας μπάσκετ, σε όλα τα πανεπιστήμια της Ivy League. Μόνο το Harvard και το Brown δέχτηκαν την αίτησή του, με τον νεαρό και φιλόδοξο Lin να εντάσσεται στο πρώτο, του οποίου οι γυμναστές τον αποκαλούσαν συνεχώς ως “τον πιο αδύνατο τύπο του πανεπιστημίου”. Η Junior χρονιά του στο κολέγιο, επιεικώς μέτρια, όμως η συνέχεια σταθερά και γοργά ανοδική. Η ώρα του Draft ήρθε το 2010, όμως το όνομά του δεν επιλέχθηκε από κάποια ομάδα, με τον Jeremy Lin να βλέπει το άτομό του να αμφισβητείται έτι μια φορά και να μένει Undrafted, με την εφημερίδα “New York Times” να αναφέρει για την περίπτωσή του: «O Lin είναι ένας έξυπνος πασέρ με ελαττωματικό jump shot και αδύνατο κορμό, ο οποίος προφανώς δεν έχει τη δύναμη και την αθλητικότητα να μαρκάρει, να δημιουργήσει χώρο για το δικό του σουτ ή να τελειώσει φάσεις κοντά στο καλάθι για τα δεδομένα του ΝΒΑ».

Η περιπλάνηση πριν την καθιέρωση

Μετά από μια πρόσκληση σε ένα Summer-Camp των Dallas Mavericks, o Lin άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον των Warriors, Mavericks, Lakers και μιας ομάδας από την Ανατολή, το όνομα της οποίας ωστόσο δεν μαθεύτηκε ποτέ. Εν τέλει η ομάδα της πόλης του, οι Warriors του έδωσαν την ευκαιρία με διετές συμβόλαιο. Η ιστορία έγραψε ότι ο Lin έγινε ο πρώτος Ταϊβανέζος που παίζει στο ΝΒΑ και ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα, αλλά η επίγευσή του ήταν άνοστη, μιας και ο Lin έπαιξε μόλις σε 29 παιχνίδια για 9 λεπτά μέσο όρο και δεν μπόρεσε ποτέ να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Η επόμενη χρονιά τον βρήκε άνεργο και σε περίοδο Lock out για το NBA, κάτι που έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Οι Rockets τον υπέγραψαν, αλλά σύντομα τον αποδέσμευσαν και κάπου εκεί έρχεται η σειρά των Knicks…

Η αστρόσκονη του “Μεγάλου Μήλου”

Η υπογραφή στους Knicks δεν άλλαξε κάτι. Η αμφισβήτηση υπήρχε κανονικά και μια παρουσία στη waiving list της λίγκας ήταν θέμα χρόνου. Ωστόσο οι Knicks είδαν τους Mike Bibby και Baron Davis να ταλαιπωρούνται από τραυματισμό και τον επίσης βετεράνο Chaunsey Billups να μην ανανεώνει με την ομάδα, οπότε χρειαζόταν μια μικρή ένεση ποσότητας στον άσο. Μερικά πήγαινε-έλα στην D-League δεν πτόησαν ωστόσο τον Ταϊβανέζο, που δούλευε όλο αυτό το διάστημα, προσθέτοντας 10 μυικά κιλά και γενικά… “πεινούσε”. Σπίτι δικό του δεν είχε, αφού τα ελάχιστα λεφτά που εισέπραττε, του εξασφάλιζαν μόνο τα άκρως απαραίτητα. Κοιμόταν λοιπόν στον καναπέ στο σαλόνι του αδερφού του, Joshua, ενώ την τελευταία φορά που οι Knicks τον ξανακάλεσαν από την D-League και μια μέρα πριν τη μεγάλη βραδιά του, ο συμπαίκτης του, Landry Fields, τον φιλοξένησε στον δικό του καναπέ.
Η 4η Φεβρουαρίου ήταν μέρα ορόσημο για τον ίδιο ωστόσο. 3:35 πριν το τέλος της 1ης περιόδου απέναντι στους τοπικούς εχθρούς, New Jersey Nets, ο Mike D’Antoni περνάει τον Lin στο παρκέ με στόχο λίγα μαχητικά λεπτά, μέχρι να ξεκουραστεί ο βασικός, Iman Sumpert. O Lin αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά και ολοκληρώνει το παιχνίδι με 25 πόντους, 5 rebounds, 7 assists και 2 κλεψίματα, βγαίνοντας αλλαγή για μόλις 5 λεπτά σε όλον τον υπόλοιπο αγώνα και οδηγεί την ομάδα του στη νίκη με 99-92!
Η “Linsanity” μόλις είχε συστηθεί στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Από εκείνη τη μέρα και ως το τέλος της σεζόν ο Lin μετρούσε 18.5 πόντους, 7.6 assists, 3.7 rebounds και 2 κλεψίματα! Μάλιστα μια εβδομάδα μετά, στην εμφάνιση της ζωής του απέναντι στους Lakers, o Lin “έγραψε” 38 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά, χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα του επί των πρωταθλητών του NBA και υποχρεώνοντας τον μέγιστο Kobe να δηλώσει: «Έπαιξε εξωφρενικά καλά. Αν είναι τόσο καλός όσο βλέπουμε τα τελευταία 3-4 ματς, τότε μιλάμε για φαινόμενο. Είχαμε παρακολουθήσει βιντεάκια του, αλλά δεν μπορέσαμε να αναχαιτίσουμε το σουτ και drive του».

Η καθιέρωση

Ακολούθησαν 8 σεζόν ακόμα στα παρκέ του ΝΒΑ, 7 εκ των οποίων ολοκληρώθηκαν με διψήφιο αριθμό πόντων ανά παιχνίδι και μπόλικες παρουσίες στη βασική 5άδα των Rockets, Lakers, Hornets, Nets, Hawks και Raptors. Ο Lin έδειξε σε όλους ότι οι όμορφοι προορισμοί αξίζουν και ανταμείβουν κόπους και θυσίες. Απογοητεύτηκε, έχασε, έμαθε, ξαναπογοητεύτηκε, ξαναέχασε, αλλά ξαναέμαθε. Ποτέ δεν πτοήθηκε και δεν σταμάτησε να προσπαθεί σκληρά.
Ο χρόνος και οι τραυματισμοί τον ώθησαν στα 33 του στην πόρτα της εξόδου του ΝΒΑ και στην CBA, όπου παίζει ακόμα, για λογαριασμό των Beijing Ducks.

Ο Lin είναι ένα τυπικό παράδειγμα που σκέφτεται κάποιος όταν ακούει για την Αμερική, πως είναι “η χώρα της ευκαιρίας”. Μικρός στο δέμας, αλλά μεγάλος σε ψυχικά και πνευματικά χαρίσματα, ο Jeremy Lin, μια τέτοια μέρα το 2012 μπήκε στην μπασκετική μας ζωή και την έκανε λίγο πιο όμορφη, δίνοντας τροφή για σκληρή δουλειά, αφοσίωση και πίστη σε εκατομμύρια ανθρώπους ανά την οικουμένη, που κυνηγούν το δικό τους όνειρο…

Επιμέλεια: Outsider