Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι δεδομένη νίκη μιας ομάδας, λαμβάνοντας υπόψη τι έχει κάνει στο προηγούμενο παιχνίδι, δεν ισχύει στο επίπεδο της Εuroleague. Κάθε παιχνίδι λοιπόν ξεκινά έχοντας κάποια δεδομένα, αλλά αυτά στη διάρκεια του παιχνιδιού πολύ συχνά ανατρέπονται.
Στο χθεσινό παιχνίδι η Ζάλγκιρις είχε ξεκάθαρο πλάνο να παίρνει επιθέσεις αφού είχε βάλει σε διαδικασία screen on the ball όποιον παίκτη είχε στην άμυνα ο Παπαγιάννης και ο Μήτογλου με σκοπό να δημιουργήσει ανισορροπία στην άμυνα και στοχεύοντας τα miss match κοντά η μακριά από το καλάθι και δικαιώθηκε.
Στην αρχή με 2 on 2 παιχνίδι και μετά όταν άρχισε να κλείνει η άμυνα του Παναθηναϊκού με ελεύθερα τρίποντα και με επιθετικά rebound αφού τις περισσότερες φορές ήταν εκτός θέσης οι Παπαγιάννης και Μήτογλου.
Είχε μεγάλη κινητικότητα σε άμυνα και επίθεση και ισορροπημένες προσπάθειες. Βλέποντας τα στατιστικά, και την εντύπωση που δημιούργησαν τα περισσότερα τρίποντα, οι προσπάθειες για δίποντο ήταν διπλάσιες. Φυσικά είχαν μεγάλο ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα αλλά οι συνθήκες ήταν πολύ καλές.
Από την άλλη ο ΠΑΟ στο πρώτο ημίχρονο κυρίως αλλά και στο δεύτερο βασίστηκε στο μακρινό σουτ αλλά όχι κάτω από καλές προϋποθέσεις.
Η αναλογία δίποντα με τρίποντα δείχνει πολλά 34 με 28. Δεν υπήρχε κάποια στόχευση φθοράς του αντιπάλου κάνοντας το αμυντικό έργο της Ζάλγκιρις σχετικά εύκολο. Το ότι μπήκε στο παιχνίδι στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου οφείλεται καθαρά στην αλλαγή του τρόπου άμυνας με μεγαλύτερη πίεση στην μπάλα και στην πρώτη πάσα, αναγκάζοντας τους αντιπάλους σε κακές επιλογές, λάθη και συνθήκες κόντρα επίθεσης στον αιφνιδιασμό. Παρόλα αυτά όμως όταν η Ζάλγκιρις βελτίωσε την κυκλοφορία και το ξεμαρκάρισμα και το παιχνίδι πήγε πάλι στο 5 on 5, η προβλεψιμότητα της επίθεσης του Παναθηναϊκού όρισε και τον νικητή.
Περί κριτικής
Μου έχει ζητηθεί πολλές φορές να κάνω κριτική για έναν αγώνα και ποτέ δεν μπαίνω στη διαδικασία να κάνω υποδείξεις. Σχολιάζω και μένω καθαρά σε αυτό που βλέπω. Όσα γνωρίζει το προπονητικό team, δεν μπορεί να ξέρει κανείς άλλος.
Στις κουβέντες του καφενείου που γίνονται ότι λείπει ένας άσσος η οτιδήποτε άλλο έχω να πω πως στο σύγχρονο μπάσκετ η δημιουργία γίνεται από παντού είτε κοντά είτε μακριά από το καλάθι με διαφόρους τρόπους και αν μπούμε στη λογική του ηγέτη αυτός μπορεί να είναι σε οποιαδήποτε άλλη θέση . Για μένα δεν είναι θέμα άσου, αλλά ηγέτη που στις δύσκολες καμπές του παιχνιδιού θα εμπνεύσει και θα πάρει την ομάδα επάνω του. Ηγέτες δεν βρίσκονται εύκολα ή κάθε χρόνο.
Ο αθλητισμός είναι συνέπεια, συνέχεια επιμονή και υπομονή.Τίποτα δεν χτίζεται σε μια μέρα παρά μόνο κάστρα στην άμμο. Αυτοί που αγαπούν την εκάστοτε ομάδα τους είναι εκεί στα δύσκολα.
Επιμέλεια: Παναγιώτης Ζωντός (Τεχνικός Διευθυντής Ν.Ε.ΜΕΓΑΡΙΔΑΣ)
