«Οι ποδοσφαιριστές δεν μιλούν ποτέ για το τέλος της καριέρας τους, για τον ίδιο λόγο που οι άνθρωποι δεν μιλάνε για τον θάνατο: τους φοβίζει», είχε δηλώσει παλαιότερα ο πρώην Αργεντινός ποδοσφαιριστής, Χόρχε Βαλντάνο.
Σύμφωνα με αρκετούς πρώην αθλητές, η απόσυρσή τους από το γήπεδο, το στάδιο, την πισίνα, το court, είναι ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που, ανά τον κόσμο, νιώθουν να χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους όταν έρχεται η στιγμή να αποσυρθούν από την ενεργό δράση. Οταν φθάσει η ώρα της τελευταίας κούρσας, της ύστατης αναμέτρησης, ξεσπούν σε λυγμούς. Και αυτό διότι, η ζωή ενός συνταξιούχου αθλητή είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτή ενός εν ενεργεία.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, για έναν ποδοσφαιριστή, η προετοιμασία που χρειάζεται για εισέλθει στη νέα περίοδο της ζωής μετά το τέλος της καριέρας του, πρέπει να ξεκινά αρκετό καιρό πριν από την τελευταία αναμέτρηση και αυτό το σημείο κρίνεται κομβικής σημασίας.
Ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της εθνικής Ισπανίας και επιθετικός της Βίσελ Κόμπε (ομάδα της Ιαπωνίας), Δαβίδ Βίγια, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι θα αποσυρθεί την 1η Ιανουαρίου του 2020, όμως σε αντίθεση με πολλούς συναθλητές του, έχει ήδη προετοιμαστεί για τη νέα πρόκληση της ζωής του. «Υπάρχουν πράγματα που θέλω να κάνω που δεν μπορούσα να κάνω πριν, εξαιτίας του χρόνου μου. Μπορώ όμως τώρα», εξηγεί στον Guardian, αναφερόμενος στην αμερικανική ομάδα που θα επενδύσει, την Κουίνσμπορο της Νέας Υόρκης (δεύτερη κατηγορία USL).
Και δεν έχει άδικο. Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ισπανός είχε αμέτρητες καθημερινές υποχρεώσεις. Από το ξεκίνημα του 2020 όμως, θα έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει δικά του έργα, προσπαθώντας ταυτοχρόνως, να μην πέσει στην παγίδα που έχουν πέσει χιλιάδες ποδοσφαιριστές: την παγίδα της καθιστικής ζωής, της κατασπατάλησης των χρημάτων, του αλκοόλ, των ναρκωτικών και εντέλει της κατάθλιψης.
Σε αυτή την παγίδα είχε πέσει, μεταξύ άλλων, ο πρώην σπουδαίος Αγγλος ποδοσφαιριστής Πολ Γκασκόιν. Στις παμπ της Μεγάλης Βρετανίας το όνομα του ακούγεται μαζί με του Τζορτζ Μπεστ, όταν οι Αγγλοι συζητούν για τους παλιούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές και μύθους. Η ιστορία του Γκασκόιν, όμως, είναι ξεχωριστή. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, ενώ εθίστηκε στο αλκοόλ. Μετά το τέλος της καριέρας του, η χρήση σκληρών ναρκωτικών τον έφερε μία ανάσα από τον θάνατο, με αυτοκτονικές τάσεις και απόπειρες.
«Σχεδόν πέθανα το 2008», είχε δηλώσει ο ίδιος. «Είχα μπροστά μου ένα πιάτο γεμάτο κοκαΐνη. Είπα ότι θα δοκιμάσω και πίστευα ότι θα μπορούσα να σταματήσω, αλλά ήταν αδύνατο. Εφτασα σε σημείο να είμαι κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου για έξι εβδομάδες. Δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε, έφτασα σε σημείο να παίρνω 16 γραμμές την ημέρα!
Το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή μου, αλλά κάποια στιγμή τελείωσε. Και τότε αναρωτήθηκα “τι κάνεις από εδώ και πέρα;”. Εγώ βρήκα τη… λύση στο ποτό και στα ναρκωτικά».
Δυστυχώς, η περίπτωση του Γκασκόιν δεν είναι η μόνη. Πολλοί είναι οι ποδοσφαιριστές που μετά το τέλος της καριέρας τους δεν έχουν καμία ασχολία, αλλά αντιθέτως αντιμετωπίζουν καθημερινά την κατάθλιψη, τα ναρκωτικά και το ποτό. Το 2004, ο Ντιέγκο Μαραντόνα υπέστη καρδιακή προσβολή, εξαιτίας υπερβολικής δόσης κοκαΐνης. Περιπτώσεις όπως του Ροναλντίνιο (χρεοκοπία), του Ρονάλντο (παχυσαρκία) και του πρώην άσου του Παναθηναϊκού Τζιμπρίλ Σισέ (σκάνδαλο για εκβιασμό) αποτελούν παραδείγματα προς αποφυγήν, ενώ ταυτόχρονα αποδεικνύουν τη σημασία της έρευνας και της προετοιμασίας των ποδοσφαιριστών πριν από την απόσυρσή τους.
Σύμφωνα με έρευνες, 40% των πρώην ποδοσφαιριστών πτωχεύουν μετά το τέλος της καριέρας τους, ως αποτέλεσμα της αδυναμίας διαχείρισης της νέας ζωής. Αφετέρου, το 33% των ποδοσφαιριστών παίρνει διαζύγιο μέσα σε μόλις έναν χρόνο, ενώ το 80% έρχεται αντιμέτωπο με την οστεοαρθρίτιδα. Σε παλαιότερες συνεντεύξεις τους, οι Ντάμιαν Νταφ, Ερικ Καντονά και Ζινεντίν Ζιντάν είχαν δηλώσει πως μετά την απόσυρσή τους, η ζωή τους άλλαξε. Οι Νταφ και Ζιντάν κλωτσούσαν καθημερινά μία μπάλα, ενώ ο Καντονά δεν παρακολουθούσε ποδόσφαιρο για αρκετά χρόνια.
Για τους παραπάνω λόγους, ο Βαλντάνο εξηγεί στον Observer: «Εάν έδινα μία συμβουλή σε έναν παίκτη που θα αποσυρθεί αύριο, θα του έλεγα: όταν ξυπνάς, να έχεις κάτι να κάνεις. Οτιδήποτε. Δεν έχει σημασία τι. Οτιδήποτε σε κάνει να αισθάνεσαι χρήσιμος».
Πηγή: Kathimerini.gr
