Παρελθόν αποτελεί από το μεσημέρι της Παρασκευής (3/7) ο Νίκος Παππάς από τον Παναθηναϊκό. Η είδηση δια στόματος Γ. Βόβορα προκάλεσε έκπληξη στους πάντες, καθώς στη συνείδηση των περισσοτέρων αλλά και του παίκτη, το μέλλον είχε πράσινο χρώμα.
Η πραγματικότητα όμως έρχεται πολλές φορές να διαψεύσει τα σχέδια και τις προσδοκίες μας. Οι εξελίξεις και οι νέες απαιτήσεις της ομάδας δεν περιλαμβάνουν τον 30χρονο παίκτη στο νέο σχεδιασμό.
Η δική μας θέση σε όλο αυτό, είναι ότι η τύχη χαμογέλασε στον παίκτη. Όσο παλαβό και οξύμωρο ακούγεται, άλλη τόση δόση ρεαλισμού διαθέτει. Οι συγκυρίες με τους προπονητές και τον τραυματισμό του, είχαν ως αποτέλεσμα να αγνοείται η αγωνιστική του συνεισφορά στην ομάδα.
Ουσιαστικά από τον Ιανουάριο του 2019 ο Παππάς έχει μείνει στον πάγο. Το διάστημα της αποκατάστασης, η προσαρμογή, η αλλαγή προπονητών και ο κορωνοϊός είναι μερικές από τις αιτίες του πάγου. Αν σε αυτά προστεθούν και η ψυχολογική του κατάσταση, γίνεται αντιληπτό ότι δεν είχε το περιθώριο να δώσει πράγματα.
Ο επίλογος της πολυετούς παρουσίας του στην ομάδα ενδέχεται να αποτελεί σοκ για τον ίδιο. Κατόπιν όμως ψύχραιμης ματιάς, όλο αυτό είναι ίσως δώρο. Είναι δώρο γιατί το κίνητρο πάει σε άλλη διάσταση. Η ανάγκη να δώσει απαντήσεις, πιο επιτακτική από ποτέ. Όχι εκδίκηση, αλλά υπόδειξη του λάθους, μέσω του γηπέδου. Και μετά από όλα αυτά, δεν θα ήταν ουτοπικό να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που αγάπησε και δέθηκε.
Όλα αυτά είναι θεωρίες και εικασίες, που ίσως δεν μπορούν να αξιολογηθούν «τώρα», αλλά μελλοντικά να αποδειχθούν λόγια προφητικά. Το μπάσκετ πλέον για τον ίδιο τον παίκτη θα πάρει την διάσταση που λησμονήθηκε. Στο χέρι του είναι να μείνει ψύχραιμος και προσηλωμένος στο νέο στόχο που του θέτει το μπασκετικό του πεπρωμένο.
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας (kogass@hotmail.com)
