Πολλές φορές οι στόχοι των ανθρώπων έχουν στροφές και απαιτείται μια παραπάνω προσπάθεια για να ξαναβρούν τον εαυτό τους. Ίσως εκεί όμως κρύβεται η ομορφιά της ζωής, η οποία μας χαμογελά πίσω από κάθε δυσκολία.
Ο συγκεκριμένος πρόλογος ταιριάζει «γάντι» στην περίπτωση ενός αθλητή, που βίωσε την δυσάρεστη εμπειρία ενός ξαφνικού τραυματισμού, στερώντας του την ευκαιρία να βιώσει την απόλυτη ατομική καταξίωση σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο.
Ο λόγος λοιπόν για τον Γιάννη Αθηναίου, ο οποίος έβαλε την σφραγίδα του στην πρόκριση της Εθνικής ομάδας μπάσκετ των ανδρών στο Ευρωμπάσκετ 2022.
To «TheMomentum.gr» ήρθε σε επικοινωνία με τον διεθνή αθλητή, ο οποίος με σεμνότητα και ευγένεια άνοιξε την καρδιά του και σχολίασε την τρέχουσα επικαιρότητα της εθνικής, περιγράφοντας παράλληλα τον δικό του «Γολγοθά» μέχρι να γευτεί τους καρπούς της επιμονής του σε αυτό που αγαπά και υπηρετεί.
Γιάννη, ποια είναι τα συναισθήματά σου και αν περιγράφονται με λόγια
Τα συναισθήματα είναι παρά πολύ όμορφα! Πρώτα από όλα γιατί με τη νίκη μας αυτή κλειδώσαμε τη συμμετοχή μας στο Ευρωμπάσκετ του 2022.Πρόκειται για μια συλλογική επιτυχία τόσο δική μας όσο και των παιδιών που αγωνίστηκαν στα προηγούμενα παράθυρα!
Όλοι έδωσαν το 110% για αυτή την ομάδα και είμαστε περήφανοι που ο στόχος επετεύχθη! Δευτερευόντως για το λόγο ότι επέστρεψα στην εθνική ομάδα και κατάφερα από τη δική μου πλευρά να είμαι θετικός στα κρίσιμα σημεία.
Πώς διαχειριστήκατε την πίεση – απαξίωση του απαιτητικού ελληνικού κοινού και τα σχόλια μετά την ήττα από την Λετονία;
Εντάξει η πίεση και η απαξίωση των πραγμάτων είναι δεδομένα που τα αντιμετωπίζουμε συνέχεια στο χώρο μας και όχι μόνο.
Το άσχημο είναι ότι αυτή η ομάδα που ξεκίνησε από το 2017 με τα προκριματικά για το παγκόσμιο μέχρι σήμερα,- με τις όποιες προσθαφαιρέσεις αθλητών-, θεωρείται άκρως επιτυχημένη, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν τις αποτυχίες αντίστοιχων παραδοσιακών ευρωπαϊκών δυνάμεων του χώρου.
Παρόλα αυτά κάποιοι περίμεναν στη γωνία αυτή την αποτυχία απέναντι στη Λετονία για να βγάλουν όλο τους το μένος απέναντι στην Εθνική ομάδα με ότι αυτό συνεπάγεται..
Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή του επαγγελματία αθλητή και πρέπει να μάθουμε να ζούμε κάτω από την πίεση της καθημερινής επιτυχίας και της απαξίωσης σε τυχόν ανεπιτυχή αποτελέσματα. Όταν μια ομάδα βέβαια αποτελείται από αρκετά νεαρά παιδιά χωρίς εμπειρία από τέτοιους αγώνες και όταν αυτό συμβαίνει ειδικά με τη φανέλα της εθνικής ομάδας είναι ακόμη δυσκολότερα αντιμετωπίσιμο.
Εμείς προσπαθήσαμε όλοι μαζί να αποσυμφορήσουμε την κατάσταση στο μέτρο του δυνατού και να προχωρήσουμε. Και επειδή όλα και όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος και το μόνο που μετράει είναι η νίκη, νομίζω ότι απαντήσαμε με την πρόκριση μας στο Ευρωμπάσκετ.
Μετά την ατυχία τον Αύγουστο του 2019, κοιτάζοντας το σήμερα νοιώθεις μια μικρή δικαίωση;
Σίγουρα νιώθω μεγάλη δικαίωση όχι απλώς μικρή, καθώς μόνο εγώ, η οικογένεια μου και οι άνθρωποι που ήταν δίπλα μου συνέχεια την περίοδο του τραυματισμού και της αποθεραπείας μου ξέρουν τι πέρασα.
Δούλεψα πολύ επί καθημερινής βάσεως για να μπορέσω να γυρίσω δυνατός σε αυτό το επίπεδο και νομίζω πως ότι θετικό συμβαίνει από δω και πέρα αποτελεί δικαίωση για τους κόπους μου.
Η επιτυχία της Εθνικής είναι για σένα αφορμή να επαναπροσδιορίσεις εκ νέου τους προσωπικούς σου στόχους;
Στόχος μου εξαρχής ήταν να επιστρέψω δυνατός στο επίπεδο που ήμουν. Αυτή τη στιγμή νιώθω καλά και αυτό που θέλω είναι να έχω υγεία για να μπορώ να κάνω αυτό που αγαπώ! Κίνητρο έχω μεγαλύτερο από ότι είχα όταν ήμουν στην ηλικία των 22. Επομένως αυτό είναι το πιο σημαντικό για να μπορέσεις να έχεις μια ανοδική πορεία.
Ποιο είναι το δικό σου μήνυμα στους αθλητές που έρχονται αντιμέτωποι με σοβαρούς τραυματισμούς;
Εγώ αυτό που θέλω να πω σε όλους είναι ότι και οι τραυματισμοί είναι μέσα στη φύση του αθλητή. Από κει και πέρα σίγουρα υπάρχουν πιο σοβαροί και λιγότερο σοβαροί. Σκοπός είναι ο τρόπος με τον οποίο τους αντιμετωπίζει ο καθένας και πόσο δυνατός γυρνάει μετά από αυτές τις δοκιμασίες.
Αν αγαπάς κάτι πολύ, απλά το βλέπεις σαν ένα εμπόδιο που πρέπει να ξεπεράσεις προς τους στόχους που έχεις θέσει. Έτσι το αντιμετώπισα κι εγώ.
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας ([email protected])
