Φτάσαμε στα ημιτελικά. Η Γαλλία δεν συνάντησε κανένα εμπόδιο απέναντι στον άδεια ψυχολογικά και σωματικά Πολωνία, ενώ η Ισπανία, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις και σύμφωνα με όσα σας παρουσιάσαμε στο preview μας, είναι ξανά εδώ. Στο τέλος του δρόμου…
Τι υπάρχει που να μπορούμε να αναλύσουμε; Το τελικό σκορ τα λέει όλα, νομίζω, όπως επίσης οι μόλις 18 πόντοι της Πολωνίας στο πρώτο ημίχρονο, όπως ακόμη το ότι μόνο ένας Γάλλος, ο κορυφαίος του ματς, ο Guerschon Yabusele, έπαιξε περισσότερα από 20 λεπτά και συγκεκριμένα 22:49. Η Γαλλία καθάρισε άνετα και κρίνεται ως η μεγάλη υπερτυχερή του τουρνουά, αφού όταν βρέθηκε στο καναβάτσο ανήμπορη, είδε στη φάση των ’16’ τον καλύτερο παίκτη της Τουρκίας, Cedi Osman, και στη φάση των ‘8’ τον ηγέτη των Ιταλών, Simone Fontecchio, να έχουν αμφότεροι από 0/2 βολές και να χαρίζουν στον αντίπαλο ένα δάνειο ζωής, το οποίο βάσει εμπειρίας και ικανότητας δεν άφησε ανεκμετάλλευτο.
Η Πολωνία φυσικά δεν μπορούσε να κάνει σε λιγότερο από 48 ώρες δεύτερη έκπληξη μεγατόνων και ούσα άδεια από δυνάμεις, υπέκυψε νωρίς στην ανωτερότητα των “πετεινών”. Ωστόσο το γεγονός, ότι έκανε τη νίκη του τουρνουά και επίσης το ότι θα παίξει μέχρι την τελευταία μέρα του τουρνουά, μόνο θαυμασμό και σεβασμό εμπνέει στον απλό φίλαθλο κόσμο.
Κορυφαίος του ματς, όπως είπαμε, ο PF της Real, Yabusele, με 22 πόντους, ενώ από 10 είχαν οι Fournier και Okobo. Από την Πολωνία κανείς δεν έγραψε διψήφιο αριθμό πόντων, με τους Slaughter και Michalak να έχουν αμφότεροι από 9.
Σε ένα από τα σπουδαιότερα παιχνίδια του τουρνουά, οι Ισπανοί έφεραν για ακόμα μια φορά τούμπα τα προγνωστικά και πέταξαν τους οικοδεσπότες Γερμανούς εκτός τελικού, κερδίζοντας με 91-96. Το ματς ήταν κλειστό και καθ’ όλη του τη διάρκεια καμία ομάδα δεν μπόρεσε να χτίσει διαφορά ασφαλείας, αλλά ούτε και να πάρει το μομέντουμ της αναμέτρησης. Ο Usman Garuba λειτούργησε για ακόμα μια φορά ως game changer, ερχόμενος από τον πάγκο, καθώς έπαιξε σπουδαία άμυνα στη ρακέτα, άνοιξε διαδρόμους με το τρομερό του εκτόπισμα, αλλοίωσε σουτ (2 BLK) και μοίρασε παρακαλώ 7 τελικές πάσες (team high) αποτελώντας τον άσο από το μανίκι του “μάγου” σε αυτά τα τουρνουά, Sergio Scariolo. Η Ισπανία βολεύτηκε από το γεγονός, πως το ματς πήγε στις τελευταίες κατοχές, μιας και παρά το φρεσκάρισμα και τα πολλά νέα της πρόσωπα, παραμένει μια ομάδα με αρχές, κώδικες επικοινωνίας και ανεπανάληπτο πνεύμα νικητή, το οποίο φροντίζει το δίδυμο των Scariolo-Rudy να μεταλαμπαδεύει στους νεότερους.
Τους αξίζουν πάρα πολλά συγχαρητήρια. Ας θυμηθούμε δυο λόγια που είχαμε πει για αυτούς στο preview μας: “Καθόλου τυχαίο να ξαναδούμε τους Ισπανούς, ακόμα και με το χειρότερο ρόστερ της 15ετίας να μπαίνουν στη ζώνη των μεταλλίων”. Και όχι απλά μπήκαν στη ζώνη, αλλά την Κυριακή θα διεκδικήσουν απέναντι στη Γαλλία και το χρυσό μετάλλιο σε έναν τελικό, remake του 2011…
Κορυφαίος εκτός του τρομερού Garuba, o Lorenzo Brown με 29 πόντους και 6 assists, ενώ 16 πέτυχε ο Willy και 13 ο Juancho Hernangomez, με τον Diaz να προσθέτει 10 και μπόλικο αμυντικό hustle πάνω στον Dennis Schroder, ο οποίος με 30 πόντους και 8 assists ήταν ο κορυφαίος για την ομάδα του, μαζί με τους Obsto και Wagner που είχαν από 15 έκαστος.
Η Γερμανία θα αρκεστεί στο χάλκινο μετάλλιο, στο δρόμο για το οποίο θα βρει την Πολωνιά, στον μικρό τελικό σε ένα γεωγραφικό και ιστορικό ντέρμπι ανάμεσα σε δυο γειτονικές χώρες.
Επιμέλεια: Outsider
