Σε μια εξαιρετική και άκρως βαθυστόχαστη προσέγγιση, προχώρησε ο προπονητής κ. Χρ. Καλογερόπουλος, θίγοντας το ζήτημα και την αναγκαιότητα των χειραψιών μετά από το τέλος ενός φιλικού ή επίσημου αγώνα.
Αναλυτικά:
Αφορμή για αυτό τον προβληματισμό αποτέλεσαν, πρόσφατα επεισόδια που γίνανε μετά την λήξη αγώνα, μεταξύ ομάδων γυναικών τοπικών κατηγοριών, σε συνδυασμό με κάτι πολύ ενδιαφέρον που φαίνεται να προβληματίζει την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Σε πρωτάθλημα νέων ηλικιών στο Fort Collins, Colorado έχει αποφασιστεί να καταργηθούν οι παραδοσιακές χειραψίες μετά το τέλος ενός αγώνα, δηλαδή η κλασσική γραμμή που κάνουμε για να συγχαρούμε ο ένας τον άλλο.
Γιατί αυτό;
Διότι θεωρούν ότι μετά τον αγώνα υπάρχει πολύ μεγάλη ένταση και μπορεί να δημιουργηθούν προκλήσεις κατά την διάρκεια των κλασικών χειραψιών και σε εξαιρετικές περιπτώσεις ακόμα και συμπλοκές μεταξύ παικτών, προπονητών και παραγόντων.
Για να αποφεύγονται λοιπόν τέτοιες καταστάσεις επιλέγουν οι χειραψίες να γίνονται πριν τον αγώνα και έτσι πραγματικά να ξεκινάει το παιχνίδι σε ένα καλό και φίλαθλο κλίμα.
Παρότι όλοι έχουμε ζήσει τέτοιες καταστάσεις με επεισόδια αντί για χειραψίες μετά από ένα αγώνα, εγώ δεν συμφωνώ με αυτή την λογική και αυτό διότι ο χαιρετισμός μετά τον αγώνα βάζει το τέλος στον ανταγωνισμό που προηγήθηκε.
Δίνει την δυνατότητα στους παίκτες να εκφραστούν μέσω ενός χαιρετισμού και οτιδήποτε έγινε μέσα στο γήπεδο να ξεχαστεί βγαίνοντας από αυτό και παράλληλα να δοθεί η ευκαιρία να μάθουν οι νικητές να κερδίζουν δείχνοντας σεβασμό και οι χαμένοι να αποχωρούν με αξιοπρέπεια.
Τέλος ο χαιρετισμός με χειραψία δίνει την δυνατότητα να κοιταχτούμε στα μάτια και χωρίς λόγια να πούμε ότι όλα πλέον τελειώσανε … απλά ήταν ένα παιχνίδι…
Τουλάχιστον προπονητές και παίκτες ας κρατήσουμε ένα υψηλό επίπεδο … απομονώστε τους τραμπούκους … αξίζουμε πολλά περισσότερα.
Coach Χρήστος Καλογερόπουλος – Πτυχιούχος Προπονητής Μπάσκετ και Μέλος ΣΕΠΚ – Συνδέσμου Προπονητών Σερβίας
