Ως είθισται, η σελίδα μας μετά τα Power Rankings, τα οποία σας παρουσιάσαμε την Τρίτη, κάθε χρόνο ανεβάζει ένα άρθρο για δέκα παίκτες, που ετοιμάζονται για να ανέβουν το δικό τους σκαλοπάτι στη νέα σεζόν της EuroLeauge. Δεν μιλάμε για παίκτες που είναι ήδη γνωστοί για την ανοδική τους πορεία, όσο για αθλητές που δεν έχουν κάνει ακόμα τη δική τους έκρηξη ή αθλητές, που έχουν πάρει την κάτω βόλτα και κοιτάζουν στη δική τους αναγέννηση. Ξεκινάμε!
Jasiel Rivero
O Κουβανός PF/C της Valencia με το έξαλλο hairstyle και τα μανίκια ντεμπουτάρει στη μεγάλη σκηνή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, παίζοντας δίπλα στον αρτίστα Dubljevic, ως ‘4’. Ο Rivero έχει μεγάλα σωματικά και ψυχικά αποθέματα και αν και δεν είναι ο άρτιος τεχνικά PF που θα ανοίξει το γήπεδο, δίνει σπουδαίο boost στο χαμηλό post και στο επιθετικό rebound. Τα αθλητικά του στοιχεία ξεχωρίζουν σε ένα ρόστερ, που γενικά υπολείπεται σε physicality/athleticism και έτσι ο άλλοτε παίκτης της Burgos και πρωταθλητής Ευρώπης στο BCL το 2020 με τους Ισπανούς κόντρα στην ΑΕΚ, εξελίσσεται σε παίκτη-ακρογωνιαίο λίθο για το φετινό οικοδόμημα του Alex Mumbru.
O Rivero έχει, όπως είπαμε, ωμό και δυνατό low post game, καλό σουτ μέσης απόστασης, είναι δυνατός στο σκορ μετά από δεύτερες ευκαιρίες (επιθετικό rebound), έχει finishing, ενώ αμυντικά προκαλεί συνεχώς deflections, όντας ικανός να αμυνθεί και στις δυο γραμμές αμύνης.
Daulton Hommes
O Hommes είναι ένας μακρύς και αθλητικός Combo Forward που παίζει σε όλες τις ενδιάμεσες θέσεις, δίνοντας την ευχέρεια στον προπονητή του να ψηλώσει ή να χαμηλώσει, χρησιμοποιώντας τον σε διάφορα σχήματα και ρόλους. Έχει τρομερό παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, κάτι που μεταφράζεται άψογα στο παραδοσιακό Baskonia BasketBall και στο Playbook του Penarroya, τελειώνοντας είτε με transition τρίποντο είτε με δυναμικό κάρφωμα. Κινείται σωστά μακριά από την μπάλα, λειτουργώντας εξαιρετικά ως κεντρικό πρόσωπο σε Iverson και Laker cuts και με τη συνύπαρξή του με τους Giedraitis, Thompson, Howard και Costello που έχουν ικανό σουτ, ώστε να του εξασφαλίσουν χώρους, μπορεί να κάνει θραύση.
Ενδεχομένως να ξεκινήσει τη σεζόν μουδιασμένος, όμως όσο αυτή εξελίσσεται, μπορεί να βγει μπροστά και να κάνει πάταγο.
Freddie Gillespie
To κτήνος από τη Minnesota κάνει το υπερατλαντικό άλμα, για να συστηθεί στο ευρωπαϊκό κοινό και να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Andrea Trinchieri, που παραδοσιακά ξέρει πώς να προσαρμόζει μη έμπειρους αθλητές στο δικό μας μπάσκετ, παίρνοντας το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους και ανεβάζοντας τις μετοχές τους σε συνεχείς win/win καταστάσεις (θυμηθείτε ενδεικτικά, Wanamaker, Darius Miller, Baldwin, Rubit στην Bamberg κλπ). Ο Gillespie είναι ένας αμυντικός ογκόλιθος που διαπρέπει στον τομέα των μπλοκ και τελειώνει με δυναμισμό φάσεις κοντά στο καλάθι, έπειτα από σωστό τάισμα. Θα πάρει τη βασική θέση του Center σε ένα σύνολο, που μπορεί να του εγγυηθεί ένα ασφαλές για τον ίδιο πλαίσιο, ενώ μην ξεχνάμε, ότι μέχρι να προσαρμοστεί πλήρως, υπάρχει από πίσω του η ασφάλεια του πολύπειρου Othello Hunter.
Retin Obasohan
Μιλήσαμε για αυτόν Preview μας για το EuroBasket. Πρωτοεμφανιζόμενος αν και 29 ετών σε ένα σύνολο με χαμηλές βλέψεις, που όμως μιλάει την ίδια γλώσσα με τον παίκτη, αφού η ASVEL παραδοσιακά πατάει στο δυναμικό μπάσκετ της σκληρής επαφής και του υψηλού ρυθμού. Ο εκ Βελγίου PG/SG είναι ένα πιτμπουλ, που δαγκώνει στα μετόπισθεν, ενώ διατηρεί αξιοσημείωτη επιθετικότητα και μπροστά, όντας πάντα ικανός να σουτάρει από κάθε απόσταση, να εφορμήσει προς το καλάθι ή να θερίσει στον αιφνιδιασμό. Λογικά θα πάρει τη βασική θέση του PG στη Λυών μαζί με το έτερο πουλέν μας, PJ Cartwright και με την εμπειρία του περπατημένου De Colo μπορούν αμφότεροι να ανέβουν πολλά από τα προσωπικά τους σκαλοπάτια. Έχει το attitude να κάνει μεγάλα παιχνίδια σε οποιαδήποτε έδρα.
Jarell Martin
O Jarell Martin έρχεται στην Ευρώπη και στο Tel Aviv, για να αποτελέσει τον Strech ψηλό του Kattash δίπλα σε ψηλούς που έχουν σημαντικό έλλειμα στην ικανότητα προσωπικής φάσης. Προέρχεται από δυο σεζόν στην Αυστραλία, όπου σούταρε με 40% από τα 6.75, οπότε καταλαβαίνετε, πόσο σημαντικό είναι για τον ίδιο και την ομάδα να μπορέσει να σταθεροποιηθεί σε ένα ποσοστό κοντά στον συγκεκριμένο αριθμό. Ο Martin έχει μέγεθος, αθλητικές ικανότητες, δυνατό κορμό και γερά χέρια, όμως υστερεί σε αντίληψη και σίγουρα η μετάβασή του στην EL θα τον δυσκολέψει στην αρχή, όμως όπως έχει δομηθεί η front court της “ομάδας του λαού”, η ικανότητά του στο low post και το εξωτερικό του σουτ (μαζί με το πουλέν της περυσινής… σοδειάς μας, Bonzie Colson) θα είναι ζωτικής σημασίας για την πορεία της ομάδας του.
Semi Ojeleye
Τον γνωρίσαμε κυρίως κατά την 4ετία του στους Celtics και τον είδαμε και στο πλευρό του Γιάννη στο Milwaukee. Τον θαυμάσαμε για την εντυπωσιακή σωματική/φυσική του κατάσταση και για αυτό ακριβώς αποκτάται φέτος από τη Virtus του Scariolo. Ο νιγηριανής καταγωγής PF/SF θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για τον καλύτερο αθλητή της φετινής EL και γίνεται προφανές, ότι μπορεί να αποτελέσει τον ηγέτη στα μετόπισθεν σε αυτό το 20ετές come back της ομάδας από την Μπολόνια. Ο Ojeleye μπορεί να μαρκάρει τους πάντες και τα πάντα στο παρκέ, ενώ είναι ένας τρομακτικός εν κινήσει finisher. Με ποσοστό καριέρας το αξιοπρεπές 34.4% από τα 7.25 του NBA έρχεται στην Ευρώπη των 6.75, ώστε να αναδειχθεί σε έναν πανίσχυρο 3nD Forward.
Keenan Evans
Είναι η πρώτη φορά που τοποθετούμε στην παρούσα στήλη τον ίδιο παίκτη δυο φορές, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για δυο διαδοχικές χρονιές, με τον αθλητή να αλλάζει ομάδα. Ο Keenan Evans στην πρεμιέρα του στην EL με τη νέα του ομάδα, τη Zalgiris, θα αντιμετωπίσει την πρώην ομάδα του, Maccabi, σε ένα γήπεδο που γνωρίζει άριστα. Πέρυσι η πρόβλεψή μας βγήκε και ο Evans έκανε αρκετά καλή σεζόν, όμως φέτος δεν περιμένουμε απλώς μια συνέχεια από τον ίδιο, αλλά μια έκρηξη ως ο κουμανταδόρος σε ένα από τα πιο αδύναμα ρόστερ της διοργάνωσης. Έχει κάθετο παιχνίδι, σουτάρει καλά, ενώ στα μετόπισθεν παράγει συνεχώς κλεψίματα. Ίσως η επιλογή του να παίξει στην άσημη φέτος Zalgiris να τον ευνοήσει ώστε του χρόνου να βρίσκεται σε μια πολύ καλή ομάδα.
Nick Calathes
Ο παίκτης που φλέρταρε συνεχώς με το MVP της σεζόν με το τριφύλλι στο στήθος, χάθηκε από τον ορίζοντα στη διετία του στη Βαρκελώνη. Ο Saras που έβαζε φρένο συνεχώς στην ομάδα του, θέλοντας να είναι ο ίδιος ο Star σε έναν ιδιαιτέρως προσωποκεντρικό οργανισμό, ευνούχισε θα λέγαμε τον Νικ, ο οποίος αναζητά άλλους ωκεανούς, τους οποίους και βρίσκει στον Βόσπορο. Η Fener, με τον Δημήτρη Ιτούδη στο τιμόνι έναν λάτρη του γρήγορου μπάσκετ, θα κυνηγήσει τη μεγάλη παραγωγή σκορ και το ανοιχτό γήπεδο, κομμάτι στο οποίο ο Καλάθης είναι ασυναγώνιστος. Η συνύπαρξή του με τον Wilbekin φαίνεται να κολλάει πολύ καλά, καθώς ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ μπορεί να λειτουργήσει και ως Off-Guard, ενώ στη ρακέτα υπάρχουν εξαιρετικοί PnR ψηλοί, με τους 3nD πλάγιους (Pierre, Hayes, Mahmutoglu) να μπορούν επίσης να καρπωθούν τα μέγιστα από τη συνεργασία τους με τον διεθνή PG.
Tristan Vukcevic
Ο άλλοτε φέρελπις παίκτης της Real και γιος του πάλαι ποτέ παίκτη των Απόλλωνος Πάτρας και Ολυμπιακού, ετοιμάζεται φέτος για την πρώτη του ουσιαστική γνωριμία με το μπάσκετ της διοργάνωσης. Είναι διπλά τυχερός, αφού εκτός της πολύτιμης συνεργασίας του με τον δάσκαλο Obradovic, ο συμπαίκτης του, Smailagic, θα χάσει ένα αρκετά σημαντικό μέρος της σεζόν και έτσι τα λεπτά του και ο ρόλος του αυτόματα θα αναβαθμιστούν. Ο Vukcevic μέσα σε μια αθλητική front line ξεχωρίζει για το άρτιο τεχνικά παιχνίδι του, καθώς έχει τη δυνατότητα να παίξει με ντρίμπλα, να σουτάρει, να παίξει με πλάτη και πρόσωπο και να σουτάρει. Θα υπάρξουν σαφώς και άσχημες βραδιές, όμως ο Vukcevic θα πάρει πολλά λεπτά και αρμοδιότητες, έχοντας σημαντικό περιθώριο παράβλεψης λάθους. Ήδη έχει ξεκινήσει αρκετά ζεστός στη σεζόν.
Gabriele Procida
Είσαι 20 ετών, επιλέγεσαι στο Draft στην 36η θέση και θέλεις να τεστάρεις τις δυνατότητές στου ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο, πριν αποφασίσεις να κάνεις το υπερατλαντικό ταξίδι για το NBA; Δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή από την ALBA, το κολέγιο, που βαδίζει ακόμα στα χνάρια του Aito Reneses, με οδηγό τον άλλοτε βοηθό του, Israel Gonzalez. O Procida παίζει όλες τις θέσεις της περιφέρειας και είναι ένα τυπικό προϊόν της ιταλικής σχολής, η οποία σιγά σιγά επιστρέφει. Έχει playmaking skills, καλά σωματικά προσόντα, αξιόπιστο σουτ και μπορεί να αγωνιστεί και στις τρεις θέσεις της περιφέρειας. Η ALBA πάντα δίνει χώρο και χρόνο σε τέτοια παιδιά και με τον τραυματισμό του Eriksson, που δεσπόζει στις θέσεις ‘2-3′, ο Procida μπορεί να επωφεληθεί τα μάλα και να πάρει πολύ περισσότερο χρόνο απ’ ότι αναμενόταν λίγο καιρό πριν.
Επιμέλεια: Outsider
