Κάποιες φορές η επίκληση της λογικής είναι αδύνατη. Είναι αδύνατον να ερμηνεύσεις το σκεπτικό κάποιων αποφάσεων και να μπεις στο μυαλό των ανθρώπων.
Αυτή είναι η γενική ιδέα, για το επίμαχο τις τελευταίες ημέρες, θέμα της απομάκρυνσης του Ηλία Ζούρου από τον πάγκο του Περιστερίου. Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποια επίσημη ενημέρωση, αλλά όλος ο έντυπος και ηλεκτρονικός Τύπος που ειδικεύεται στο μπάσκετ, «σταυρώνει» την ανεξήγητη απόφαση της ομάδας του Περιστερίου να βάλει τέλος στην συνεργασία της με τον Έλληνα τεχνικό.
Σίγουρα, όταν δεν είσαι μέσα στην ομάδα και δεν έχεις την «μυρωδιά» του όλου κλίματος, οφείλεις να είσαι προσεκτικός στις διατυπώσεις σου. Πρόκειται για μια στάση που τηρείται κατά γράμμα στο «The Momentum» με προσδοκία να διατηρηθεί απαραβίαστος ο όρος αυτός και στη συνέχεια.
Όσον αφορά λοιπόν την εκτός δια ζώσης, πραγματικότητα, δεν υπάρχει πεδίο άρθρωσης επιχειρημάτων.
Ο λόγος;
Η ομάδα είναι μέσα σε όλους τους στόχους της: Δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, αξιοπρεπής πορεία στο Champions League και πρόκριση στους ημιτελικούς του Κυπέλλου.
Επομένως, είναι απορίας άξιον, να κάνουμε κουβέντα για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα.
Σίγουρα, θα υπάρξουν και άσχημες εμφανίσεις, όπως αυτή στην Θεσσαλονίκη εναντίον του ψυχωμένου Άρη. Ωστόσο, αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα. Η αγωνιστική χρονιά είναι μεγάλη και τα παραδείγματα ομάδων με σκαμπανεβάσματα, πάμπολα και υψηλότερου επιπέδου.
Αναμφισβήτητα, η τρίτη απομάκρυνση του Αργύρη Πεδουλάκη από τον Παναθηναϊκό, θα αιωρείται στις συνειδήσεις όλων των φίλων του αθλήματος. Ο χρόνος βέβαια θα δώσει την πειστικότερη απάντηση.
Τέλος, το χειρότερο στην όλη ιστορία είναι η φήμη που θα συνοδεύει την ομάδα του Περιστερίου. Αυτό γιατί, με τι σκεπτικό που να χαρακτηρίζεται από ορθότητα και σωφροσύνη, θα αναλάβει κάποιος άξιος προπονητής μελλοντικά το τιμόνι της ομάδας;
Το σημερινό άρθρο θα κλείσει με το «τιτίβισμα» του Κώστα Τσαρτσαρή, ο οποίος σε τριάντα λέξεις, περιγράφει όσα εμείς προσπαθούμε σε 300…
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας ([email protected])
