Καλοκαίρι και workout πάνε μαζί για όλους τους αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό σε οποιοδήποτε άθλημα. Ειδικά τώρα, με την κλειδαρότρυπα των social media, γινόμαστε μάρτυρες των πολλών κιλών ιδρώτα που χύνουν στα γήπεδα και στα γυμναστήρια οι αστέρες των σπορ.
Αφορμή του εν λόγω κειμένου, αποτελεί το φωτογραφικό υλικό που έχει συλλέξει η FIBA με τους μεγάλους παίκτες του μπάσκετ στο NBA να επιδίδονται στην καθιερωμένη και επιβεβλημένη καλοκαιρινή τους ρουτίνα.
Στο σημείο αυτό, η σκέψη μεταφέρεται αυτόματα στην χαρά της κριτικής. Συνήθως μένουμε στα πολλά μηδενικά που συνοδεύουν τις αμοιβές αυτών των αθλητών, χωρίς να λάβουμε υπόψη μας τον ανηφορικό δρόμο που κρύβει η καθημερινότητα τους σε σωματικό και ψυχολογικό επίπεδο, προκειμένου να φανούν αντάξιοι των παχυλών τους συμβολαίων.
Προφανώς και πρέπει να τα αποδείξουν και ο δρόμος είναι ένας. Ωστόσο, το κείμενο δεν γράφεται για να αποθεώσουμε τους Γκοπμπέρ και Αντετοκούνμπο. Είναι γνωστά τα επιτεύγματά τους και σίγουρα αποτελούν αντικείμενο θαυμασμού για την πορεία τους.
Η βασική αιτία της έκθεσης αυτού του προβληματισμού έχει για ερέθισμα τους «ερασιτέχνες» κοπιάδες φίλους του μπάσκετ. Πόσοι αθλητές όλων των εθνικών κατηγοριών και των τοπικών σε ΕΣΚΑ, Εσκανά και κάθε Ένωση της χώρας μπαίνουν σε αυτόν τον χορό του εντατικού workout; Πολλοί, μα πάρα πολλοί. Πόσα παιδιά που μένουν στις επαρχίες και συνήθως έχουν τα κλειδιά του κλειστού με παρέα τα ιδιαίτερα ηχοσυστήματα και τα όσα είδαν στο youtube, τα αντιγράφουν στα παρκέ; Σχεδόν όλοι!
Για αυτά λοιπόν τα παιδιά (ανεξαρτήτως ηλικίας) εμείς καταθέτουμε τον θαυμασμό μας έστω απρόσωπα και αόριστα. Τους μνημονεύουμε και τους γουστάρουμε. Γιατί προσπαθούν να παντρέψουν δουλειά και υποχρεώσεις με την αθλητική τους αγάπη για να γίνουν καλύτεροι και να ζήσουν τον ωραίο μύθο τους στον μικρόκοσμο της δικής τους Ευρωλίγκας, με μοναδική πραγματική «απολαβή» την ευδαιμονία της ψυχής τους.
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας
