Δύσκολα παιχνίδια και εχθρική παράδοση απόψε για τις δυο ομάδες μας στην EL
Ολυμπιακός – Zalgiris Kaunas: Με τον κακό του δαίμονα
Η Zalgiris επιστρέφει στο ΣΕΦ, ένα γήπεδο όπου μετράει 3 “διπλά” τα τελευταία 4 χρόνια και φυσικά μια μεγάλη επικράτηση με μειονέκτημα έδρας στα Playoffs του 2018. Τα κόζια βέβαια έχουν αλλάξει εν πολλοίς από τότε. Σήμερα ο Ολυμπιακός θεωρείται -στις τρεις πρώτες αγωνιστικές τουλάχιστον- μια από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, ενώ η Zalgiris είναι η μια από τις τρεις ομάδες, που ακόμα δεν έχει γευτεί τη χαρά της νίκης. Διπλή προσοχή λοιπόν.
Η Zalgiris έχει σήμερα ένα μεγάλο ντισαβαντάζ και αυτό είναι ολοφάνερο: Η απουσία του Joffrey Lauverge. Αναμένεται λοιπόν από τον Moustapha Fall μια μεγάλη γκάμα επιθέσεων στο ζωγραφιστό, όπως επίσης και από τον Σλούκα μεγάλος χώρος και χρόνος να αφομοιώσει και να εκμεταλλευτεί τα κενά που ενδεχομένως να υπάρξουν στην περιφέρεια της αντίπαλης ομάδας λόγω φάουλ, φθοράς, κούρασης. Οι Snipers του Ολυμπιακού είναι “εκεί” από την αρχή της σεζόν και αξιοποιούν τις καλές ματιές του ηγέτη τους, ενώ είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν και μεγάλοι χώροι για επελάσεις για τον Shaquille McKissic. Ο Ολυμπιακός ΠΡΈΠΕΙ να προσπαθήσει ακόμα και με το ζόρι να ανοίξει το γήπεδο και να βάλει από νωρίς τη Zalgiris στα σχοινιά, ώστε να μην μπορέσει να σηκώσει ποτέ το κεφάλι της. Μεγάλη προσοχή στον Emmanuel Mudiay που ακόμα δεν έχει κάνει το καλό του παιχνίδι, όπως επίσης και στις συνεργασίες του Kalnietis, ενός εξαιρετικού πασέρ, με τον εκπληκτικό στα πρώτα ματς, Nebo, και με τους εκτελεστές, Milaknis και Giffey. O πρώτος έχει καλή παράδοση στο συγκεκριμένο γήπεδο κυρίως μέσα από Hammer Action επιθέσεις (τις τρέχει εξαιρετικά ο Lekavicius με το αριστερό το χέρι προς τη δεξιά πλευρά του γηπέδου) και ο δεύτερος λειτουργεί εξαιρετικά μετά από Flare Screens.
Με το πόδι στο γκάζι λοιπόν από το Jump Ball, για να μην της επιτρέψει να ελπίσει σε κανένα σημείο του αγώνα για κάτι καλό.
Real Madrid – Παναθηναϊκός: Πελατειακή σχέση
Στο τελευταίο παιχνίδι της βραδιάς, ο Παναθηναϊκός, που έχασε στα σημεία στη Vitoria την Τρίτη, αντιμετωπίζει τη Real, σε ένα παιχνίδι που έχει ξεκάθαρο φαβορί. Οι πράσινοι τα τελευταία χρόνια διακατέχονται από ένα μεγάλο άγχος απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο, ο οποίος, κακά τα ψέματα, όποτε χρειάστηκε το σφύριγμα-ανάσα, για να κάμψει την αντίσταση του “τριφυλλιού”, το είχε. Συγκεκριμένα οι πράσινοι έχουν να κερδίσουν τη Real από το πρώτο ματς των Playoffs του 2018 και τη φανταστική τους επίδοση με το τελικό 95-67 να αφήνει άφωνη ολόκληρη την Ευρώπη. Έκτοτε η “βασίλισσα” μετρά το φοβερό 12/12 απέναντι στους νταμπλούχους Ελλάδος. Όλο αυτό έχει δημιουργήσει κάποιου είδους κόμπλεξ στο στρατόπεδο του Παναθηναϊκού, όμως κάποτε πρέπει να εξαλειφθεί. Η Real δεν παίζει κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερο εδώ και πολλά χρόνια, όμως οι δράσεις της εκτελούνται στην εντέλεια από άποψη έντασης και συγχρονισμού, ενώ το βάθος και οι κατανομή ρόλων της ομάδας, αγγίζουν την τελειότητα. Μεγάλη υπόθεση η κατάσταση του Παπαγιάννη. Ο ψηλός του Πρίφτη αγωνίστηκε με ένεση στη χώρα των Βάσκων και το πρόσωπό του δεν ήταν το καλύτερο δυνατό, ενώ σήμερα ο ανταγωνισμός χτυπάει κόκκινο, αφού απέναντί του βρίσκεται το θεριό από το Πράσινο Ακρωτήρι και κορυφαίος Center της διοργάνωσης, Walter Tavares. Οι Μαδριλένοι έχουν άπλετη παραγωγή δημιουργίας, athleticism σε όλες τους τις γραμμές (το ίδιο και ο ΠΑΟ βέβαια) και σπουδαίο περιφερειακό σουτ. Για να φανούν ανταγωνιστικοί και να ελπίζουν σε νίκη οι φιλοξενούμενοι, θα πρέπει να κρατήσουν τη Real κάτω από τους 75 πόντους, πράγμα πολύ δύσκολο. Παρ’ όλα αυτά οι πρωταθλητές Ελλάδος έχουν κάποια ατού στη σημερινή μάχη. Πρώτα πρώτα, την εξαιρετική κατάσταση του Okaro White, ο οποίος θα πρέπει να αναχαιτίσει τη δράση του πιο αποτελεσματικού μέχρι στιγμής παίκτη του Laso, του Guerschon Yabusele, δεύτερον την σταθερότητα του Ιωάννη Παπαπέτρου σε άμυνα κι επίθεση (στο ‘3’ η “βασίλισσα” παρουσιάζει λόγω του χρονικού σημείου της σεζόν αλλά και της πολυκοσμίας που επικρατεί στη θέση) και τρίτον την αποτελεσματικότητα του Daryl Macon (Fun fact: Στα τρία πρώτα φετινά ματς της διοργάνωσης, έχει σημειώσει από 13 πόντους σε κάθε αναμέτρηση).
Θεωρώ, πως στον Παναθηναϊκό, εφόσον δουν ότι το ματς στραβώνει από νωρίς, καλό θα ήταν να υπάρξει ένα είδος παραίτησης, έχοντας πάντα το βλέμμα στραμμένο στην τιμή και περηφάνια του συλλόγου. Ειδάλλως, ποτέ δεν ξέρεις. Οι εκπλήξεις στην Ευρωλίγκα δεν σταματούν ποτέ και χτες, δεν μπορούμε να πούμε ότι συνέβη και κάποιο upset. Οπότε… αισιοδοξία και διάθεση. Ο Παναθηναϊκός σήμερα δεν έχει τίποτα να χάσει, μόνο να κερδίσει.
Επιμέλεια: Outsider
