Αναλύει ο coach Κώστας Σορώτος
Σε λίγες μέρες ξεκινάει η Ευρωλίγκα που φέτος αναμένεται πολύ ενδιαφέρουσα και ανταγωνιστική αφού εκτός από τις ομάδες που πρωταγωνιστούσαν τα τελευταία χρόνια ( Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ, Φενέρ, ΕΦΕΣ αλλά και οι Ελληνικές ομάδες) αναμένεται να είναι πολύ δυνατές και ομάδες που δεν έφταναν μακριά τα προηγούμενα χρόνια όπως είναι η Αρμάνι, η Μακάμπι και η Χίμκι.
Σίγουρα όμως η ομάδα που έκλεψε τις εντυπώσεις στο φετινό μεταγραφικό παζάρι είναι η Μπαρτσελώνα με την απόκτηση πρωτοκλασάτων ονομάτων όπως είναι οι Ντιλέινι, Μίροτιτς, Χίγκινς , Αμπρίνες και Ντέιβις που ήρθαν να προστεθούν στο ήδη πλούσιο υλικό της ομάδας.
Αρχικά ας δούμε πως διαμορφώνεται το ρόστερ της Μπάρτσα. Στη θέση του point guard υπάρχουν 2 κατά βάση σκόρερ, ο Ντιλέινι και ο Ερτέλ και δύο παιδιά που είναι κατά βάση δημιουργοί , ο Πάνγκος, χωρίς να σημαίνει ότι δεν μπορεί να σκοράρει όταν χρειαστεί και ο Ρίμπας . Με μια πρώτη ματιά είναι μια τετράδα point guards που στο επιθετικό της κομμάτι πραγματικά ξερνάει φωτιές στο σκοράρισμα. Αυτό που μπορούμε να βρούμε σαν μειονέκτημα είναι ότι, αν δεν παίζει ο Πάνγκος και ο Ρίμπας , οι άλλοι δύο δεν είναι παιδιά που θα φτιάξουν τους υπόλοιπους και θεωρητικά ο Πάνγκος και ο Ρίμπας είναι σαφώς πιο πίσω στη διεκδίκηση της θέσης, κυρίως από τον Ντιλέινι. Επίσης ένα πιθανόν πρόβλημα, αλλά πολύ πιθανό, είναι ότι όταν έχεις 4 παίκτες πρώτης γραμμής σε μια θέση είναι πολύ δύσκολο να τους διαχειριστείς και είναι πολύ πιθανό σε αυτή τη θέση να έχεις έναν τουλάχιστον παραπονούμενο.
Στα shooting guard η κατάσταση είναι πιο ξεκάθαρη αφού εκεί υπάρχει ο βασικός, που είναι ο Χίγκινς και από πίσω του είναι ο εξαιρετικός σουτέρ αλλά λίγο μονοδιάστατος, ο Κούριτς. Είναι σίγουρο ότι στο ροτέισον ο Κόουτς θα χρησιμοποιήσει , όταν θα είναι έξω ο Χίγκινς, και δύο point guards.
Στο 3 υπάρχουν ο Χάνγκα, πολυεργαλείο αλλά και λίγο ασταθής και ο Αμπρίνες που προέρχεται από την περιπέτεια του ΝΒΑ και θα πρέπει να δούμε πως θα είναι κυρίως ψυχολογικά μετά τον επαναπατρισμό του.
Εκεί που η Μπαρτσελώνα πραγματικά προκαλεί δέος από τη μία αλλά και προβληματισμό ως προς την διαχείριση του πλήθους των παικτών είναι η γραμμή των ψηλών. Νομίζω πως θα είναι αρκετό να αναφέρω ονόματα και ύψη. Στο 4 θα υπάρχουν η μεγάλη μεταγραφή του καλοκαιριού, ο Μίροτιτς με ύψος 2.11, ο Κλαβέρ 2.06, ο Οριόλα 2.06 και ο Λετονός Σμιτς με 2.07 ενώ στο 5 θα υπάρχουν ο Ντέιβις με 2.08 και δύο γίγαντες , ο Πουστάβι με 2.16 και ο Τόμιτς με 2.17.
Με μια απλή ανάγνωση το ρόστερ της Μπάρτσα προκαλεί κύμα αισιοδοξίας στους φίλους της και δέος στους αντιπάλους της. Είναι αρκετό αυτό όμως για να την φέρει μετά από χρόνια στην κορυφή του Ευρωπαϊκού μπάσκετ; Όχι βέβαια.
Για να ανέβει μια ομάδα στην κορυφή πρέπει να πληροί κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις. Αυτές είναι πρώτα η δουλειά. Αν δεν ματώσεις όσο καλούς παίκτες και να έχεις δεν είναι αρκετό. Είναι η χημεία. Ένα σύνολο παικτών δεν είναι αρκετό , θα πρέπει αυτοί οι καλοί παίκτες να είναι καλοί συμπαίκτες αλλά και το παιχνίδι του καθενός να «κουμπώνει» με το παιχνίδι του συμπαίκτη του αλλά και με τα ζητούμενα της ομάδας. Σημαντικός παράγοντας σε μια ομάδα είναι οι ρόλοι που θα υπάρχουν στην ομάδα και κατά πόσο αυτοί οι ρόλοι θα είναι αυτοί που πρέπει και κυρίως κατά πόσο θα τους αποδεχτούν οι παίκτες που θα κληθούν να τους παίξουν. Τέλος ένα ακόμα ζητούμενο είναι το κλίμα. Μια ομάδα είναι καλή και ανταγωνιστική όχι αν έχει μόνο καλούς παίκτες, είναι καλή όταν έχει καλούς συμπαίκτες.
Σε αυτά λοιπόν τα κομμάτια , δηλαδή στη χημεία, στους ρόλους και στο κλίμα μεγάλο βάρος θα πέσει στον κόουτς Πέσιτς που θα πρέπει να βρει τις σωστές απαντήσεις στα θέματα που θα του παρουσιαστούν.
Επίσης ο κόουτς θα πρέπει να βρει λύσεις στο αμυντικό κομμάτι. Στην επίθεση είναι σίγουρο ότι το ταλέντο περισσεύει για οποιοδήποτε στυλ παιχνιδιού. Στην άμυνα θεωρητικά οι λύσεις δεν περισσεύουν.
Τέλος εκτός από το κομμάτι των παικτών υπάρχει κάτι ακόμα και αυτό είναι ο χαρακτήρας του συλλόγου. Η Μπαρτσελόνα διαχρονικά, σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, δεν είναι ο σύλλογος που αυτοσκοπός του είναι οι τίτλοι. Για την Μπαρτσελόνα αυτοσκοπός είναι το θέαμα και η χαρά του παιχνιδιού , η τέχνη, το θέαμα. Αυτό ίσως παίξει ρόλο όπως πολλές φορές έχει παίξει ρόλο για το κλαμπ στο παρελθόν.
Αυτά είναι κατά τη γνώμη μου τα απαντήματα που περιμένουν απαντήσεις που θα αρχίσουν να δίνονται από την επόμενη εβδομάδα που ξεκινάει η Ευρωλίγκα. Προσοχή όμως η Ευρωλίγκα είναι ένας μαραθώνιος και δεν θα πρέπει να βιαστούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματα μας πριν το τέλος γιατί σε αυτή τη διοργάνωση οι αγωνιστικές μεταπτώσεις μέσα στη χρονιά είναι πολλές και σημασία έχει πως θα τελειώσεις τη διοργάνωση.
Καλή απόλαυση να έχουμε…
Head Coach Basketball – Εθνικός Πειραιώς
Κώστας Σορώτος
