Σε ένα έτος που φεύγει χωρίς πραγματικά να αντιληφθούμε το πέρασμά του, είθισται να κάνουμε μια μικρή αναφορά στις πιο χαρακτηριστικές στιγμές του.
Για το 2020, τα δεδομένα ήταν διαφορετικά. Στο κομμάτι του αθλητισμού και δη του μπάσκετ που καταπιανόμαστε δυστυχώς δεν προλάβαμε να ζήσουμε και πολλά συναισθήματα.
Η αποχή από το γήπεδο και όλα τα γνωστά συνεπακόλουθα του κορωνοϊού, έδωσαν αρκετή τροφή για σκέψη. Η χρονιά αυτή μας δίδαξε αν αγαπάμε αυτό το άθλημα και να αντιληφθούμε την πραγματική του διάσταση στις ψυχές μας.
Πιάνοντας λοιπόν τον παλμό της επικαιρότητας και όλα όσα ακόμη διαδραματίζονται γύρω μας στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, είναι εύκολα αντιληπτό να ανιχνευτεί η αγάπη και η καλώς εννοούμενη εξάρτηση που έχουν οι πρωταγωνιστές των παρκέ από το άθλημα του μπάσκετ.
Το παιχνίδι, οι συγκινήσεις και το κυνήγι των στόχων το 2020 πάγωσαν πολύ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα παραδοθούμε στην αδράνεια και στην παραίτηση. Το καλό αυτή της χρονιάς είναι η άσκηση στην υπομονή και πόσο εύθραυστος είναι ο κλοιός της ανατροπής και της έκπληξης. Τα χειρότερα θεωρούμε πως είναι πίσω μας.
Για επίλογο, θα ήθελα να κλείσω με αυτή την φωτογραφία.
Ο λόγος δεν έχει να κάνει φυσικά με τα χρώματα των ομάδων, που στην προκειμένη περίπτωση εκτελούν τα χρέη της αφορμής.
Στόχος του συγκεκριμένου στιγμιότυπου είναι το ειλικρινές χαμόγελο και η γεμάτη αγκαλιά. Ας υποδεχτούμε λοιπόν και εμείς με αυτή την συνταγή το νέο έτος για τις δικές μας μοναδικές στιγμές στα παρκέ…
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας ([email protected])
