Δήλωση του Αταμάν, μόλις ανέλαβε τον Παναθηναϊκό:
«Όταν πήγα στην Εφές, έβαλα στο στόχαστρο τη Φενέρ του Ομπράντοβιτς, που ήταν τότε μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, ξέροντας, ότι αν καταφέρουμε να την πλησιάσουμε, αυτόματα θα είμαστε κι εμείς σε μεγάλο επίπεδο. Πλέον έρχομαι στην Ελλάδα, έχοντας στον στόχο μου τον Ολυμπιακό που είναι κι αυτός τώρα μια από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη».
Οι ομάδες στηρίζονται σε facilitators (από το facilitate που σημαίνει ‘διευκολύνω’) που κάνουν τη βρώμικη δουλειά και ανεβάζουν αθόρυβα ολόκληρο το σύνολο, αποτελώντας τους εργάτες και τη ραχοκοκαλιά ενός συνόλου. Από τη στιγμή που καλύτερος διαθέσιμος εκεί έξω, ο Έξουμ, χάθηκε για τον ΠΑΟ και ο Μπράιαντ ανανέωσε στην Εφές, δεν υπήρχαν πολλοί προσβάσιμοι τέτοιοι παίκτες, οπότε ο γνώριμος από την τούρκικη λίγκα και ορμώμενος από break-out χρονιά (ατομικά και συλλογικά), Τζέριαν Γκραντ, μετατράπηκε αυτόματα σε μια καλή και προσιτή περίπτωση.
Ο Παναθηναϊκός που μέχρις ώρας έχει χτίσει μια κάπως “δαντελένια” περιφερειακή γραμμή, χρειαζόταν μια ένεση σκληράδας και ανιδιοτέλειας και ο πρώην παίκτης του Προμηθέα συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά του παίκτη, που ερχόμενος από τον πάγκο για 8-12 λεπτά μπορεί να προσφέρει ποικιλοτρόπως στην ομάδα του.
Νομίζω, ότι κολλάει καλά με Σλούκα-Βιλντόζα, ενώ πλέον στο ‘2’ χρειάζεται ένας πολύ καλός σουτέρ. Θυμίζουμε, ότι ακόμα τυπικά ο ΠΑΟ διαθέτει δυο τέτοιους (Γκριγκόνις-Τόμας).
Outsider
