Ο εικονιζόμενος αθλητής φαινόμενο της εποχής ονομάζεται Bill Russell.
Στις 9 Απριλίου του 1960 με τη φανέλα των Boston Celtics πήρε… 35 ριμπάουντ στη νίκη της ομάδας του με 122-103 επί των Σαιντ Λούις Χοκς.Oι Boston Celtics έχουν διπλό λόγο να γιορτάζουν αυτή τη μέρα. Δύο τίτλοι την ίδια μέρα με διαφορά τεσσάρων ετών: Ένας περιφέρειας Ανατολής το 1964 και ένα δαχτυλίδι, το τρίτο της ομάδας, το 1960. Κοινοί παρονομαστές στους δύο αγώνες; Ο αριθμός 35 και ο Bill Russell.
Ενδιαφέρουσα ιστορία η εμπειρία που βίωσε 6 χρόνια νωρίτερα με το κολλέγιο του Σαν Φρανσίσκο, στο οποίο αγωνιζόταν. Ο ίδιος και οι συμπαίκτες του πέρα από τα δύσκολα παιχνίδια, είχαν να αντιμετωπίσουν και τα ρατσιστικά περιστατικά.
Συγκεκριμένα, ο ίδιος και οι υπόλοιποι μαύροι συμπαίκτες του αποτελούσαν συχνούς στόχους χλευασμού. Το 1954, διεξήχθη το τουρνουά All College στην Οκλαχόμα. Δυστυχώς, ξενοδοχεία της πολιτείας αρνήθηκαν να δεχτούν τον Russell και τους μαύρους συμπαίκτες του.
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, όλη η ομάδα αποφάσισε να κατασκηνώσει σε έναν κλειστό κοιτώνα κολεγίου. Δεκαετίες αργότερα, ο ίδιος ο Russell εξήγησε ότι τέτοιες εμπειρίες τον έκαναν πιο σκληρό ενάντια σε κάθε είδους κακοποίηση. «Ποτέ δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να γίνω θύμα» είχε πει χαρακτηριστικά.
Ο ρατσισμός διαμόρφωσε τον χαρακτήρα του και την προσωπικότητά του, η οποία είχε για βάση την ομαδικότητα και όχι για οδηγό την ατομική διάκριση, που μάλιστα περίσσευε…
Οι διακρίσεις
Ήταν πρώτος ριμπάουντερ στην ιστορία του ΝΒΑ με 21.620, ρεκόρ που καταρρίφθηκε από τον Τσάμπερλεϊν, ενώ ο Russell παραμένει δεύτερος, όπως και στο μέσο όρο (22,5 ανά παιχνίδι). Ήταν πρώτος ριμπάουντερ του πρωταθλήματος πέντε φορές: στις τρεις πρώτες σεζόν του με το 1957, 1958, 1959, 1964 και το 1965. Kατέχει τη δεύτερη καλύτερη επίδοση σε ένα παιχνίδι με 51 ριμπάουντ (6 Φεβρουαρίου 1960 με αντίπαλο τους Σίρακιουζ Νάσιοναλς), μόνο πίσω από τον Τσάμπερλεϊν
Ωστόσο, έχει την καλύτερη απόδοση στο ημίχρονο, 37 ριμπάουντ, που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με αντίπαλο τη Φιλαδέλφεια το 1957. Είναι επίσης στην κορυφή των ρεκόρ για τον αριθμό των ριμπάουντ που καταγράφηκαν σε μία συνάντηση τελικών: 40 εναντίον των Χοκς (29 Μαρτίου 1960). Τέλος, ο μέσος όρος ριμπάουντ σε πλέι οφ (24,9 ανά παιχνίδι) παραμένει ακατάρριπτο ρεκόρ.Η αμυντική του συμβολή θα ήταν περισσότερο στατιστικά εμφανής αν τα κοψίματα καταγράφονταν επίσημα κατά τη διάρκεια της καριέρας του.
