Σε ρυθμούς μεταγραφών και μετακινήσεων κινούνται οι φίλοι ή καλύτερα εκπρόσωποι του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Εδώ και τρία χρόνια, έχει μπει στη ζωή των αθλητών και των σωματείων η εν λόγω συνθήκη, που όσο περνά ο καιρός και τα χρόνια, θα αναβαθμίζεται σε γνώση και εμπειρία.
Η τελευταία φράση δεν γράφεται τυχαία, αφού το τρέχον διάστημα, το μπάσκετ κινείται σε ρυθμούς «Big Brother» με αποχωρήσεις, μερικές εκ των οποίων είναι οικειοθελείς και άλλες αποτέλεσμα αποφάσεων άλλων.
Τα δεδομένα
Αρχικά, οι μεταγραφές εκπνέουν στις 15 Ιανουαρίου και απαιτείται η σύμφωνη γνώμη σωματείου και αθλητού για να βγει το «διαζύγιο».
Είναι λογικά και επόμενο, όσοι είναι δυσαρεστημένοι με τον χρόνο τους, τον ρόλο τους ή και με την ομάδα, να αναζητούν σε άλλη μπασκετική στέγη τη χαρά που δεν βρήκαν στην καλοκαιρινή τους επιλογή.
Το «The Momentum.gr» γνωρίζει και έχει εις γνώση του αρκετές περιπτώσεις αθλητών που μιλούν με άλλες ομάδες και μάλιστα εκφράζουν τα θέλω τους για να διαλύσουν την επίσημη σχέση τους, εν αγνοία φυσικά της ομάδας που τώρα ανήκουν. Ειδικά, μια περίπτωση αθλητού που ζήτησε το θεό τον ίδιο, έχει γίνει ανέκδοτο στις τάξεις των ενδιαφερομένων.
Η παγίδα
Ωστόσο, πολλοί αθλητές αγνοούν μια βασική παράμετρο στην όλη ιστορία. Ό,τι τον πρώτο και τελευταίο λόγο τον έχουν οι ομάδες. Τι εννοούμε; Αν πχ ένας αθλητής θέλει να αποχωρήσει και ο coach έχει για αντικατάσταση άλλους αθλητές, ο πρώτος θα μείνει με τη σκέψη. Τώρα, θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος το «πώς μπορώ να κρατήσω στην ομάδα έναν δυσαρεστημένο;». Δύσκολο πραγματικά ερώτημα, που απαιτεί έξυπνους χειρισμούς και φυσικά σωστή διαχείριση από τον εκάστοτε coach και λοιπούς παράγοντες της ομάδας.
Τέλος, η επιλογή της μεταγραφής απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, καθώς δεν είναι καθόλου δύσκολο να διαταραχθεί το κλίμα μιας ομάδας, με την έλευση κάποιου που «θα μου φάει τη θέση». Άρα, γενικότητες δεν μπορούν να διατυπωθούν, αφού η κάθε ομάδα είναι ξεχωριστή, όπως και οι παίκτες – προσωπικότητες που την αποτελούν.
Καλή τύχη σε όλους!
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας
