Όταν ο εγκέφαλος γίνεται… πιστόλι.

Σαν σήμερα το 1970 σε ένα ματς στην Atlanta μεταξύ Hawks και Bucks, το οποίο κέρδισαν τα «Ελάφια» με 107-98, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο NBA για τους γηπεδούχους ο θρυλικός Pete “The Pistol” Maravich.
Γεννημένος στις 22 Ιουνίου του 1947 στην Aliquippa της Pennsylvania, o Peter Press Maravich μπήκε από μικρός στα γήπεδα του μπάσκετ. Μεγαλωμένος σε μια οικογένεια με ρίζες από την Σερβία, είχε εξαιρετική σχέση με τον πατέρα του, ο οποίος του έμαθε τα βασικά του αθλήματος.
Στα επτά του χρόνια ο Pete ξόδευε πολλές ώρες καθημερινά για να μάθει διάφορα τρικ με την αγαπημένη του μπάλα. Θρυλείται πως έχει θεαθεί να κάνει ποδήλατο ντριπλάροντας τη μπάλα. Επίσης αναφέρεται πως ο πατέρας του τον έβαζε συνοδηγό στο αυτοκίνητο, όπου και του έλεγε να ανοίξει το παράθυρό του και να ντριπλάρει τη μπάλα, ενώ αυτός πήγαινε με περίπου 30 χιλιόμετρα την ώρα!
Όλα στην περίπτωση του Maravich είχαν σχέση με το μπάσκετ. Στα 12 του έφυγε το βράδυ από το σπίτι και πήγε σε ένα δάσος, όπου ντρίπλαρε όλο το βράδυ σε ανώμαλο έδαφος για να βελτιώσει τον χειρισμό της μπάλας! Περνούσε ώρες στο γήπεδο ντριπλάροντας, ακολουθώντας τις οδηγίες του πατέρα του, σε βαθμό που τα δάκτυλά του έκαναν πληγές από τις πολλές ντρίπλες! Την ίδια στιγμή, υπάρχει μία ιστορία που τον θέλει να ευστόχησε μία ημέρα σε 500 συνεχόμενες ελεύθερες βολές σε ηλικία 11 ετών! Στην ίδια ηλικία ο Maravich συστήθηκε ουσιαστικά για πρώτη φορά στον κόσμο, αφού κέρδισε μία θέση στην ομάδα μπάσκετ του Γυμνασίου του Daniel. Το… τρομερό της όλης υπόθεσης όμως είναι πως οι συμπαίκτες του ήταν 17 και 18 ετών! Αυτό δεν εμπόδισε ωστόσο τον Maravich να ξεχωρίσει. Κι ας ήταν αναγκασμένος να σουτάρει σηκώνοντας τη μπάλα από τον γοφό του (δεν είχε ακόμα αρκετή δύναμη για να φτάσει το καλάθι) αποκτώντας έτσι το παρατσούκλι “Pistol Pete”, αφού έδειχνε να είναι έτοιμος να πυροβολήσει!

Κάπως έτσι ξεκίνησε το μαγικό του ταξίδι. Έπαιξε μπάσκετ στο πανεπιστήμιο του LSU όπου προπονητής ήταν ο πατέρας του. Τα κατορθώματά του γρήγορα έγιναν γνωστά σε όλους. Στο πρώτο του παιχνίδι, απέναντι στο Southeastern Louisiana College, σκόραρε 50 πόντους, κατέβασε 14 ριμπάουντ και μοίρασε 11 ασίστ και στο τέλος της σεζόν είχε 43.8 πόντους μέσο όρο! Την επόμενη χρονιά έφτασε τους 44.2 και την τρίτη τους 44.5. Όλα αυτά σε μια εποχή που ακόμα το τρίποντο δεν υπήρχε και σύμφωνα με μια έρευνα που έκανε ο προπονητής Dale Brown κάποια χρόνια μετά, με την γραμμή του 3πόντου ο μέσος όρος του Pete θα ξεπερνούσε τους 57 πόντους. Παραμένει μέχρι και σήμερα ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του NCAA με 3.667 assists πολύ δύσκολα θα καταφέρει κάποιος να τον ξεπεράσει.
Έγινε draft στο No 3 το 1970 από τους Atlanta Hawks όπου έμεινε για τέσσερα χρόνια και είχε μέσους όρους από 19.3 (την 2η σεζόν) μέχρι 27.7 πόντους (την 4η) και από 4.4 (την 1η) μέχρι 6.9 ασίστ (την 3η) ανά παιχνίδι. Επόμενος σταθμός του ήταν οι New Orleans Jazz, οι οποίοι μόλις είχαν μπει στο NBA. Στη Νέα Ορλεάνη έπαιξε για πέντε σεζόν, οι μέσοι όροι του εκτοξεύτηκαν στους 31.1 πόντους (την 3η χρονιά), όμως η περίοδος 1978-1979 αποτέλεσε την αρχή του τέλους του στο ΝΒΑ.

Οι Jazz μετακόμισαν στην Utah και τα προβλήματα του “Pistol Pete” στα γόνατα επιδεινώθηκαν. Αποδεσμεύτηκε από την ομάδα τον Ιανουάριο του 1980 και οι Celtics, η ομάδα-θρύλος εκείνης της εποχής, τον έβαλε στο δυναμικό της δίχως δεύτερη σκέψη. Ο Maravich πήρε μια θέση την οποία ο Red Auerbach δήλωσε αργότερα πως έπρεπε να δώσει στον Νίκο Γκάλη και βοήθησε δίνοντας λύσεις από τον πάγκο. Έπαιξε στα play off, ήταν όμως άτυχος καθώς η ομάδα της Βοστώνης λύγισε στους τελικούς απέναντι στους Philadelphia 76ers. Εκείνη ήταν και η τελευταία του χρονιά στη λίγκα αφού τα γόνατά του δεν του επέτρεπαν να συνεχίσει. Σε 10 χρόνια στο ΝΒΑ πρόλαβε να αγωνιστεί σε 658 ματς και να γράψει μέσους όρους 24.2 πόντων και 5.2 ασίστ. Ατομικό του ρεκόρ αποτελούν οι 18 ασίστ σε αγώνα εναντίον των Detroit Pistons (16/1/1973) και οι 68 πόντοι με τους οποίους φόρτωσε το καλάθι των New York Knicks στις 25/2/1977 (26/43 σουτ, 16/19 βολές).
Κάπου εκεί άρχισε η κατρακύλα για τον Maravich αφού κλείστηκε στον εαυτό του, εθίστηκε στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ, στράφηκε στη yoga, στον Ινδουισμό και στη μελέτη του διαστήματος υποστηρίζοντας συνεχώς την ύπαρξη εξωγήινων (μάλιστα είχε γράψει στην ταράτσα του σπιτιού του με μεγάλα γράμματα: «Take Me» ως μήνυμα στους εξωγήινους) ενώ λίγο αργότερα (1982) λυτρώθηκε από όλα αυτά αφού στράφηκε στον Χριστιανισμό. Το 1984 συμμετείχε στο All Star Game σε έναν αγώνα επίδειξης βετεράνων όπου και έδωσε προσωπικό show (όντας πλέον χορτοφάγος το σώμα του ήταν αρκετά πιο διαφορετικό).

Ο Maravich συνέχισε να παίζει μπάσκετ με φίλους του, μέχρι το πρωινό της 5ης Ιανουαρίου του 1988. Βρισκόταν σε ένα μικρό γήπεδο της Pasadena στην California, όταν η καρδιά του τον πρόδωσε. Σωριάστηκε στο έδαφος ξεψύχησε σε έναν χώρο που λάτρευε. Το σοκ ήταν μεγάλο, η είδηση έκανε γρήγορα τον γύρο του κόσμου και κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο “Pistol” «έσβησε» τόσο σύντομα. Μια εβδομάδα μετά τα αποτελέσματα της νεκροψίας του έδειξαν κάτι φοβερό. Ο «Pistol» αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα καρδιακής ανεπάρκειας, αφού γεννήθηκε χωρίς την αριστερή στεφανιαία αρτηρία! Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που είχαν το ίδιο πρόβλημα έζησε ελάχιστα χρόνια και ακόμη λιγότεροι ήταν οι άνθρωποι που κατάφεραν να ενηλικιωθούν. Ο “Pistol” όμως ήταν κάτι ανώτερο.
Η τραγική ειρωνεία είναι πως ο Maravich είχε τονίσει κάποτε σε ερώτηση που του έγινε σε κάποια συνέντευξη ότι: “δεν θέλω να παίξω 10 χρόνια στο ΝΒΑ και μετά να πεθάνω από καρδιακή ανακοπή στα 40 μου χρόνια”. Τελικά, όμως, έμελλε αυτό ακριβώς να του συμβεί. Ίσως απλώς να ήταν γραφτό να γίνει έτσι. Ίσως έπρεπε ο “Pistol Pete” να αφήσει την τελευταία του πνοή κάνοντας το μόνο πράγμα που αγαπούσε: Να παίζει μπάσκετ.
Rest in pieace, Pete “The Pistol” Maravich…
LEGEND!

Επιμέλεια: Outsider