Με την ανακοίνωση της επιστροφής του Σάσα Βεζένκοφ, οι αφοί Αγγελόπουλοι στη σημερινή συνέντευξη τύπου ανακοίνωσαν επίσης και ότι το ρόστερ του Ολυμπιακού για την ερχόμενη σεζόν κλείνει. To Momentum ρίχνει φως στην υπόθεση και εκθέτει την άποψή του σχετικά με τη νέα μορφή του Ολυμπιακού. Πριν πούμε το οτιδήποτε, ας αφήσουμε εδώ το άρθρο μας που είχε τις προτάσεις του για το ιδεατό ερυθρόλευκο ρόστερ της νέας σεζόν, άρθρο που δημοσιεύτηκε ελάχιστες μέρες μετά το τέλος των τελικών της Stoiximan Basket League.
Χονδρικά, είχαμε επισημάνει ότι στον ΟΣΦΠ χρειάζεται ένας σουτέρ από το ‘2’, ένας από το “φτερό” (‘2-3’), ένας Leading Combo Guard, ένας SF που θα έρθει για starter τη θέση του ΜcKissic με ταυτόχρονη μετατόπιση του Παπανικολάου στον ρόλο του SF/PF, ενώ για τις θέσεις των ψηλών κρίναμε ως επαρκέστατη τη μορφή της άνευ Βεζένκοφ ερυθρόλευκης Front Line.
Στον Ολυμπιακό πλέον ήρθε ο σουτέρ από το ‘2’ (Ντόρσεϊ), ήρθε ο Leading Combo (Evans), τον οποίο μέχρι να επιστρέψει από τραυματισμό και να δούμε σε τί κατάσταση θα βρίσκεται, θα καλύψει ο πανομοιότυπος Luca Vildoza. 3άρι δεν έχει έρθει, ούτε SF/PF και στη γραμμή των ψηλών προστέθηκε σήμερα ένας παίκτης με στάτους Super Star στην Ευρωλίγκα μετά τα προπέρσινα όργια που του έδωσαν και το βραβείο του MVP.
Το όλο θέμα είναι πως στον Ολυμπιακό με την τωρινή μορφή του ρόστερ υπάρχει ένα απίστευτο traffic (συνωστισμός), που δεν αφήνει στο σύνολο να “αναπνεύσει” και να έχει την ιδανική κατανομή λεπτών και ρόλων. Για παράδειγμα, ξεκινώντας από την περιφέρεια βλέπουμε να μην υπάρχει ο Proven Guard σε καταστάσεις πίεσης. Ο Ουόκαπ απέδειξε πέρυσι ότι δεν είναι Floor General, ώστε να βάλει σε σειρά το παιχνίδι της ομάδας του, να διευθύνει και να μοιράσει καταλλήλως, στους κατάλληλους χρόνους και στα κατάλληλα σημεία τις κατάλληλες επιθέσεις στον εκάστοτε συμπαίκτη του.
Ο Goss με τον οποίο το γυαλί δείχνει να έχει ραγίσει, επίσης δεν υπήρξε ποτέ ο “εγκέφαλος” κάποια ομάδας και ούτε δείχνει να έχει τα skills για να κάνει κάτι τέτοιο. Ο Vildoza που πέρυσι έπαιξε για πρώτη φορά σε ένα πραγματικά μεγάλο κλαμπ με απαιτήσεις, έδειξε να αδυνατεί να μπει σε ένα καλούπι και σε μια λογική του τύπου: “κάνω πίσω για το καλό της ομάδας και ανά πάσα στιγμή, όταν αυτή με χρειαστεί, πρέπει να είμαι έτοιμος να ανταπεξέλθω”. Ο Evans στα 28 του έρχεται από δυο τρομερούς τραυματισμούς τον τελευταίο 1.5 χρόνο, ενώ επίσης πέραν από το πιο… οικογενειακό περιβάλλον της Zalgiris δεν έχει τεσταριστεί κάπου αλλού, με τη πολύ μέτρια παρουσία του στη Maccabi να δέχεται το ελαφρυντικό της rookie χρονιάς του στην Ευρωλίγκα.
Στη θέση ‘3’, ο Ολυμπιακός πέραν του σχήματος με τα τρία Guards, κάτι που παραδοσιακά δεν υποστηρίζει ιδιαίτερα ο κόουτς Μπαρτζώκας, στο ρόστερ σήμερα υπάρχουν οι 34χρονοι McKissic και Παπανικολάου, δυο παίκτες που βρίσκονται σε διαρκή πτώση στην καριέρα τους. Δεν υπάρχει ο SG/SF που θα δώσει την άλλη οπτική στο ρόστερ και θα επιτρέψει στον προπονητή να “παίξει” με το ύψος και τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του. Δεν φαίνεται επίσης να υπάρχει και ο κλασικός SF/PF στο ρόστερ που θα δώσει κάτι παρόμοιο με τον SG/SF και θα κάνει το ρόστερ να φαίνεται βαθύτερο απ’ ότι πραγματικά είναι. Ο Peters ποτέ δεν ήταν επαρκής στο να πάρει σημαντικά λεπτά και ρόλο ως SF. Μπορεί να διαθέτει Elite off-ball παιχνίδι, όμως ξαναλέμε ότι δεν υπάρχει ο Floor General που θα μοιράσει σωστά τις επιθέσεις ανάμεσα σε τόσους ικανούς σουτέρ και φυσικά δεν είναι ο αμυντικός που θα καταφέρει να είναι συνεπής κι αποτελεσματικός στην περιφερειακή άμυνα. Για κανέναν λόγο.
Και φτάνουμε στις θέσεις των ψηλών και στο ροτέισον της Front Court, κάτι που ασφαλώς και έχει την τιμητική του μετά και τις σημερινές εξελίξεις.
Φυσικά, από τη μια, ο Ολυμπιακός όφειλε να μην επιτρέψει στον Βεζένκοφ να σκεφτεί καν κάποιο διαφορετικό περιβάλλον στην Ευρώπη εκτός του ΣΕΦ. Από την άλλη, στο ερυθρόλευκο ρόστερ προστίθεται ένας TOP PF, ενισχύοντας περαιτέρω μια θέση στην οποία ο Ολυμπιακός δεν είχε κάποιο πρόβλημα ή στη χειρότερη να χρειαζόταν κάποια μικρή πινελιά (πχ έναν SF/PF). Αυτή τη στιγμή ο καλύτερος παίκτης της περυσινής ομάδας που έρχεται από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του και ως εκ τούτου κέρδισε πανάξια ένα νέο πλήρως αναβαθμισμένο συμβόλαιο, βλέπει το στάτους του στην ομάδα να περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό από έναν παίκτη που έρχεται από μια σχεδόν άφαντη σεζόν και ο οποίος παίρνει το μεγαλύτερο συμβόλαιο της καριέρας του και φυσικά το μεγαλύτερο… κομμάτι της πίτας του ροτέισον του Μπαρτζώκα.
Φυσικά ξαναλέμε ότι ο Ολυμπιακός έπραξε ΣΩΣΤΆ που έφερε τον Βεζένκοφ πίσω στην ομάδα από τη στιγμή που ο ίδιος ο παίκτης αποφάσισε να εγκαταλείψει το ΝΒΑ, όμως πλέον ο συνωστισμός στη γραμμή ψηλών είναι πραγματικά τεράστιος και το ακόμα χειρότερο είναι ότι μεταξύ των έξι -αυτή τη στιγμή- υπαρχόντων παικτών στην Front Line λείπουν πολλά σημαντικά χαρακτηριστικά: Δεν υπάρχει ο Physical PF, δεν υπάρχει ο σουτέρ από το ‘5’, δεν υπάρχει ο κλασικός SF/PF, ενώ ο μοναδικός ψηλός με γρήγορα πόδια, ο Wright που φέρνει κάτι διαφορετικό από το ‘5’, μάλλον θα είναι ο παίκτης με τα λιγότερα λεπτά και τα περισσότερα DNP.
Έχουμε λοιπόν δυο Shooting PFs (είδαμε και πρόπερσι ότι οι δυο τους ΔΕΝ είναι το ιδανικό δίδυμο για τη θέση), δυο πανομοιότυπους Centers με βαρύ κορμί και παρόμοιες δεξιότητες, κάτι για το οποίο χύθηκε άπλετο διαδικτυακό μελάνι πέρυσι, έναν πιο άσημο Center που όμως είναι ο μοναδικός που φέρνει αυτό το κάτι που λείπει (γρήγορα πόδια, υποσχόμενο μακρινό σουτ) και διαθέτει το μικρότερο star quality και έναν PF/C, τον μοναδικό διπλοθεσίτη ψηλό του Ολυμπιακού, για τον οποίο ακούμε συνεχώς ότι δεν έμεινε ευχαριστημένος με τα λεπτά του και τον ρόλο του από πέρυσι και ως εκ τούτου θα καλόβλεπε την απομάκρυνσή του από την ομάδα, για έναν σύλλογο που να μπορεί να του δώσει τον ρόλο και τον χρόνο που ζητά.
Χρειάζονται λοιπόν, κατά τη γνώμη μας, γενναίες αποφάσεις και μια τουλάχιστον αποχώρηση ή ίσως και αντικατάσταση, προκειμένου το ροτέισον στους ψηλούς να αποσυμπιεστεί και να ανακατανεμηθούν σωστά τα λεπτά και οι ρόλοι μεταξύ των παικτών. Στη σημερινή συνέντευξη οι κύριοι Αγγελόπουλοι δήλωσαν, πως το ρόστερ έκλεισε και αυτό από μόνο του είναι ανησυχητικό…
Κλείνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η ερχόμενη σεζόν είναι μάλλον η κορυφή του βουνού για το project Μπαρτζώκα στη δεύτερη θητεία του στον Πειραιά. Ο Ολυμπιακός ακόμα και στη σεζόν που τερμάτισε πρώτος στην Ευρωλίγκα και έχασε τον τίτλο από το μεγάλο σουτ του Llull στα τελευταία δευτερόλεπτα, ξεκινώντας τη χρονιά είχε χαμηλό προφίλ και φυσικά δεν έφερε πάνω του την ταμπέλα του φαβορί. Δεν το έκανε ούτε τη σεζόν που έπεσε στον ημιτελικό από το Buzzer του Micic, ούτε φυσικά πέρυσι. Φέτος, μετά και από όλη αυτή την προβολή και τις δηλώσεις περί “καλύτερης Front Line” στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός και ο Γιώργος Μπαρτζώκας καλούνται να γίνουν οι κύριοι διεκδικητές του τίτλου της Ευρωλίγκας και να επιβεβαιώσουν τη δυναμική τους πάνω στο παρκέ (ή στο γυαλί). Οι απαιτήσεις θα είναι μεγαλύτερες από ποτέ, αφού και το μπάτζετ ανεβαίνει, θυμίζοντας εποχές 2010, ο κόσμος διψάει και μετά και την περυσινή τεράστια επιτυχία του αιώνιου αντιπάλου ζητά την εξιλέωση, οι παίκτες φαίνονται μέσα από τις δηλώσεις τους να έχουν μεγάλους στόχους, οπότε και η κριτική θα είναι αυστηρότερη. Από τα πολύ λίγα καλοκαίρια που απλώς θέλουμε να κλείσουμε τα μάτια και να ξυπνήσουμε αρχές Οκτώβρη!
Επιμέλεια: Outsider
