Τα χρόνια περνούν, η τεχνολογία εξελίσσεται, οι πηγές ενημέρωσης πληθαίνουν, η τεχνογνωσία ενισχύεται και η γνώση δεν είναι είδος πολυτέλειας.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά, θα αναρωτηθεί κανείς. Γιατί απλά, έχουμε βαρεθεί να παρατηρούμε μια διαιώνιση αφελών στερεοτύπων στα αθλητικά δρώμενα, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη την πραγματικότητα και τα δεδομένα του σήμερα.
Την παραπάνω σκέψη μπορούμε μάλιστα να την αποδώσουμε και με ένα μπασκετικό παράδειγμα. Όταν οι προπονητές δείχνουν ασκήσεις στην προπόνηση, οι οποίες στην πλειοψηφία τους είναι προπαρασκευαστικές για το 5 vs 5, οι παίκτες (οι περισσότεροι) τις κάνουν παθητικά.
Δηλαδή, δεν βάζουν την ένταση που θα επιστρατεύοσυν στον αγώνα, επειδή οι αντίπαλοι δεν είναι πρόσωπα, αλλά κώνοι ή καρέκλες. Για την παθητικότητα της εκτέλεσης, έχουν μερίδιο ευθύνης και οι coaches που δεν σταματούν την άσκηση για τις απαραίτητες συστάσεις, αλλά όταν έρχεται η ώρα του απολογισμού, δηλώνουν «Εγώ τα έλεγα». Αηδιαστική αυτή η φράση, για τους μετά Χριστόν προφήτες που ξεχνούν τις ευθύνες τους και μπαίνουν στα παπούτσια των κριτών.
Έτσι λοιπόν, και η αθλητική ενημέρωση ευθύνεται για «τις εκπλήξεις, τις βόμβες και τα τσαφ τσουφ». Η Προοδευτική απέκλεισε την Δραπετσώνα στο Κύπελλο της Εσκανά και πήρε θέση στα ημιτελικά. Οι πρώτοι αγωνίζονται Β΄Εσκανά και οι δεύτεροι στην Α΄.
Στον σχολιασμό του αποτελέσματος, οι περισσότεροι εντυπωσιάστηκαν. Σίγουρα, το προβάδισμα ανήκε στην Δραπετσώνα, γιατί δεν είναι στην κατηγορία δυναμικότητας του φετινού Πήγασου Κορυδαλλού. Ωστόσο, είναι υποτιμητικός αυτός ο όρος τόσο για την Προοδευτική όσο και για τους αναγνώστες.
Το αθλητικό κοινό έχει εθιστεί σε μια ενημερωτική νόρμα, που στην δική μας κρίση νεκρώνει κάθε διαφορετική και αντίθετη άποψη για την κοινή αντικειμενική θέα ενός αθλητικού γεγονότος. Δεν είναι έκπληξη αυτή η πρόκριση. Γιατί πλέον, οι διαφορές έχουν εκμηδενιστεί. Γιατί, είναι λάθος η κατηγοριοποίηση των επιπέδων. Δηλαδή, η Δραπετσώνα δεν μπορεί να κερδίσει ομάδες της Γ΄Εθνικής; Εύκολα. Αλλά το επόμενο πρωί, θα διαβάσουμε τους γνωστούς τίτλους.
Κλείνοντας και ανακεφαλαιώνοντας, είναι ώρα να αλλάξουν οι αγωνιστικές προσεγγίσεις και να μην κάνουμε copy paste τίτλους, σαν τις πλαστικές καρέκλες μιας άσκησης, αλλά να τις βουτήξουμε στις συνθήκες της μπασκετικής πραγματικότητας.
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας
Πηγή φωτό: Εσκανά
