Aν και νέος στην ηλικία, έχει προλάβει να αφήσει θετικό αποτύπωμα σε όσες ομάδες έχει εργαστεί μέχρι τώρα. Έχει διατελέσει προπονητής σε ιστορικές ομάδες της χώρας μας όπως ο Άρης και ο Ηρακλής, στην Εθνική Νέων Ελλάδας (στο Παγκόσμιο Κύπελλο U19 το 2019) αλλά και στο εξωτερικό και συγκεκριμένα με την ομάδα του Ισραήλ, την Χάποελ Τελ Αβίβ.
Ο λόγος λοιπόν για τον Γιάννη Καστρίτη, ο οποίος αγκάλιασε με θέρμη και σεβασμό την προσέγγιση του «The Momentum.gr». Ο Έλληνας coach ανέλυσε διεξοδικά το προηγμένο σύστημα λειτουργίας του ισραηλινού μπάσκετ, μίλησε για την δύσκολη συνθήκη του κορωνοϊού, τον Κάτας, το εξαιρετικό σύστημα Γκέρσον στις μικρές εθνικές του Ισραήλ και υπογράμμισε τη σημασία των κριτηρίων που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους οι νεαροί αθλητές, προκειμένου να προοδεύσουν και να εξελιχθούν ως παίκτες και άνθρωποι.
1. Coach που σε πετυχαίνουμε αυτή την περίοδο;
Μετά και την επιστροφή μου από Ισραήλ, βρίσκομαι στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στην Τρίπολη. Λόγω της κατάστασης που όλοι βιώνουμε, δεν είχα την ευκαιρία μέχρι στιγμής να επισκεφτώ φίλους και ανθρώπους που έχω καιρό να συναντήσω. Φαίνεται το τελευταίο διάστημα τα πράγματα να πηγαίνουν λίγο καλύτερα σχετικά με την πανδημία, όποτε εύχομαι σύντομα όλος ο κόσμος να επιστρέψει στην καθημερινότητά του και να μπορέσουμε να βρεθούμε με αγαπημένους φίλους.
2. Πώς αξιοποιείς προπονητικά τον χρόνο σου;
Είναι αλήθεια ότι πρώτη φορά βρίσκομαι με τόσο πολύ διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο. Προφανώς και δεν είναι και πολύ όμορφο να βρίσκεσαι «εκτός δράσης», από την άλλη όμως και μετά από μια πολύ δύσκολη χρόνια που αναγκάστηκα λόγω κορονοϊού να λείπω από τη χώρα για σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο, έχω πλέον την ευκαιρία να περάσω ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά μου.
Σε ότι αφορά το επαγγελματικό κομμάτι, η ενημέρωση και η εξέλιξη δε σταματούν ποτέ. Η παρούσα κατάσταση σου παρέχει άπλετο χρόνο να μελετήσεις την αγορά παιχτών, να δεις αγώνες, να οργανωθείς και να προετοιμαστείς σε όλα τα επίπεδα όσο το δυνατόν καλύτερα για το μέλλον και την επόμενη σεζόν.
3.Ποια ήταν η εμπειρία σου από το Ισραήλ και τη Χάποελ;
Πραγματικά υπέροχη εμπειρία από όλες τις απόψεις. Πρώτα απ’όλα οι άνθρωποι της ομάδας είναι εξαιρετικοί και από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα μου εκεί, με υποδέχτηκαν με τρόπο τέτοιο και μου συμπεριφέρθηκαν έτσι ώστε να μη μου λείψει τίποτα. Το επίπεδο οργάνωσης της ομάδας είναι πολύ υψηλό και οπωσδήποτε κάτι πολύ ευχάριστο για οποιονδήποτε επαγγελματία. Γενικά η Χάποελ Τελ Αβίβ είναι ένας από τους ιστορικότερους και μεγαλύτερους συλλόγους στο Ισραήλ, με παρά πολύ κόσμο, που παρά τις συνθήκες, η παρουσία τους, η στήριξη και η αφοσίωσή τους στην ομάδα ήταν εντονότατη και αντιληπτή σε πολλές πτυχές της καθημερινότητας.
Το επίπεδο της λίγκας είναι πολύ υψηλό και αυτό έχει να κάνει κατ’αρχάς με την οργάνωση όλων των ομάδων, αλλά και με τα μεγάλα μπάτζετ που υπάρχουν. Όλοι γνωρίζουν για τους πολύ καλούς ξένους που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα του Ισραήλ, αλλά είναι επίσης πολύ σημαντικό ότι οι ντόπιοι παίχτες και ειδικά οι νεαροί έχουν ενεργότατο ρόλο στις ομάδες τους, με τις εθνικές τους να έχουν πολλές διακρίσεις τα τελευταία χρόνια.
Σε γενικότερο επίπεδο και εκτός ομάδας, το Ισραήλ είναι μια πανέμορφη χώρα με ζεστό καιρό όλο το χρόνο. Οργανωμένο και σύγχρονο κράτος σε όλους τους τομείς της ζωής, σχεδόν παντού μιλούν Αγγλικά, μπορείς να βρεις κουζίνες από όλα τα μέρη του κόσμου και είναι πανεύκολο να προσαρμοστείς και να διαμορφώσεις την καθημερινότητά σου. Νιώθεις μεγάλη ασφάλεια και ειδικά εμάς τους Έλληνες μας αγαπούν πολύ ως λαό και μπορώ να πω πως, αν και όχι ίδιοι, ταιριάζουμε πολύ σε πολλά πράγματα.
4. Τι διαφορές εντοπίζεις ανάμεσα στο ισραηλινό και ελληνικό μπάσκετ; (ταχύτητα, σκεπτόμενο μπάσκετ, αντιμετώπιση κόσμου)
Οι διάφορες είναι παρά πολλές. Θα επιμείνω στο επίπεδο οργάνωσης, γιατί μου έκανε πραγματικά εντύπωση πως αφορούσε όλες τις ομάδες, ακόμη και αυτές της 2ης κατηγορίας. Θεωρώ πως είναι η ειδοποιός διαφορά συγκριτικά με το πρωτάθλημά μας. Φυσικά και τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχουν παρουσιαστεί ομάδες με εξαιρετική οργάνωση και σωστή δομή, με τα αποτελέσματα να φαίνονται, αλλά δυστυχώς είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Οι σύλλογοι στο Ισραήλ παίρνουν μεγάλη οικονομική βοήθεια τόσο από τους δήμους όσο και από την λίγκα σε συνεργασία με την τηλεόραση.
Σε αγωνιστικό επίπεδο επιτρέπονται 4 ξένοι σε κάθε ομάδα, με πρόβλεψη για επιπλέον χρέωση της ομάδας σε περίπτωση που θέλει να χρησιμοποιήσει 5ο ή 6ο ξένο. Σε αυτήν την περίπτωση πληρώνει ένα αρκετά μεγάλο ποσό στην ομοσπονδία. Αντίστοιχα αν κάποια ομάδα επιλέξει να αγωνιστεί με 3 ξένους, παίρνει αυτό το ποσό από την ομοσπονδία.
Το στυλ μπάσκετ που παίζεται είναι πολύ γρήγορο, με ιδιαίτερη έμφαση στον αιφνιδιασμό και χωρίς πολλή μεγάλη προσοχή στην άμυνα, γι’αυτό και βλέπουμε τόσο υψηλά σκορ στα περισσότερα παιχνίδια.Οι ομάδες στην πρώτη κατηγορία είναι 12 και παίζονται 3 γύροι στο πρωτάθλημα, με κάποιες προσαρμογές στο φορμάτ λόγω κορονοϊού.
Επίσης κάτι πολύ άξιο αναφοράς, είναι η οργάνωση και ο τρόπος λειτουργίας των μικρών εθνικών τους ομάδων. Ο κόουτς Γκέρσον έχει αναλάβει αυτό το κομμάτι τα τελευταία χρόνια με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ενδεικτικά θα πω πως κάθε ηλικιακή ομάδα συγκεντρώνεται τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα για προπόνηση ή φιλικό αγώνα, ακόμη και σε περίοδο πανδημίας που οργάνωναν 3μερες φούσκες σε ξενοδοχείο με γήπεδο μπάσκετ για τους νεαρούς αθλητές των εθνικών ομάδων.
Ο κόσμος είναι κοντά στο μπάσκετ, όχι φυσικά όπως στο ποδόσφαιρο και δυστυχώς όχι το ίδιο για όλες τις ομάδες. Υπάρχουν κλαμπ με πολλούς οπαδούς όπως η Μακάμπι φυσικά, η Χάποελ Τελ Αβίβ, η Χάποελ Χολόν του κόουτς Δέδα και η Χάποελ Ιερουσαλήμ, που ο κόσμος τις στηρίζει μαζικά, αλλά υπάρχουν και πολλές ομάδες που εκπροσωπούν μικρότερες πόλεις και περιοχές και πιο οικογενειακή μπορούμε να πούμε ατμόσφαιρα. Σε κάθε περίπτωση το ενδιαφέρον είναι μεγάλο και μάλιστα με καθημερινές μπασκετικές εκπομπές στην τηλεόραση που αναλύονται οι αγώνες και η κατάσταση στη λίγκα.
5. Ένα σχόλιο για τον Κάτας
Ο coach Κάτας είναι πολύ αγαπητός στο Ισραήλ και από την παρουσία του ως παίχτης, αλλά και ως προπονητής. Έχει επιτυχίες όπως η κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου, κάτι όχι πολύ συχνό και εύκολο για ομάδες εκτός της Μακάμπι. Στην ουσία ο Παναθηναϊκός είναι η μεγάλη του ευκαιρία να καθιερωθεί στο υψηλό επίπεδο και έτσι το αντιμετωπίζει και ο ίδιος. Του αρέσει το γρήγορο μπάσκετ και έχει πολύ συγκεκριμένη επιθετική φιλοσοφία που χαρακτήριζε την Χάποελ Ιερουσαλήμ όλα αυτά τα χρόνια.
6. Με την πραγματικότητα του κορωνοϊού, θεωρείς ότι οι πρόεδροι των ομάδων αφουγκράζονται τις ρεαλιστικές δυσκολίες για το έργο του προπονητή;
Πολύ δύσκολη περίοδος για όλους πραγματικά και με την ευκαιρία θα ήθελα να δώσω πολλά συγχαρητήρια σε παίχτες, προπονητές και διοικήσεις που κάτω από αυτές τις συνθήκες καταφέρνουν να ολοκληρώσουν τη σεζόν και να προσφέρουν στον κόσμο την ευκαιρία να παρακολουθεί μπάσκετ μέσα στη δύσκολη αυτή καθημερινότητα. Αναμφισβήτητα όλοι μας διαχειριστήκαμε στη διάρκεια της χρονιάς πολλά προβλήματα και γνωρίζουμε ποσό δύσκολο είναι για μια ομάδα και τη λειτουργία της η απουσία προπονητικής ροής και ρυθμού και η διαχείριση τραυματισμών και ασθενών.
Δε γνωρίζω και δεν έχω μπει στη διαδικασία να σκεφτώ αν οι ιδιοκτήτες αφουγκράζονται τις δυσκολίες και ειλικρινά δεν πιστεύω πως αυτή είναι και η σωστή προσέγγιση της σχέσης διοίκησης και προπονητή, αφού εξαρχής φαίνεται να τους τοποθετεί σε ξεχωριστά στρατόπεδα. Όλοι οι συντελεστές μιας προσπάθειας είναι συνεργάτες, έχοντας προφανώς διακριτούς ρόλους. Δουλειά μας ως προπονητές είναι να κάνουμε το καλύτερο δυνατόν καθημερινά για την ομάδα και κρινόμαστε γι’αυτό. Προφανώς και η κατάσταση με την πανδημία έχει δυσκολέψει πολύ την καθημερινότητα μας, αλλά το ίδιο συμβαίνει και από την οπτική των παιχτών αλλά και των διοικήσεων. Όλοι μας έχουμε να διαχειριστούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις και σε αυτές τις συνθήκες η ακόμη καλύτερη συνεργασία και κατανόηση μεταξύ όλων των πλευρών θα ήταν το ιδανικότερο.
Εξάλλου η έλλειψη υπομονής και εμπιστοσύνης στο έργο του προπονητή δεν είναι ασφαλώς τωρινό φαινόμενο, πιθανόν δε να έχει γίνει και πιο έντονο. Βλέπουμε όμως ότι υπάρχουν και πολλές ομάδες που βαδίζουν στο σωστή κατεύθυνση με τα αποτελέσματα να τους δικαιώνουν. Γενικά ως προπονητές, αυτό είναι ένα κομμάτι που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι ανεξαρτήτως συνθηκών, να προσαρμοζόμαστε και να είμαστε πάντα έτοιμοι για να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό κάθε μέρα, για την ομάδα και τους ανθρώπους που συνεργαζόμαστε.
7. Πώς μπορεί να εξελιχθεί στην Ελλάδα ένας φέρελπις προπονητής; Ή μήπως είναι μονόδρομος το εξωτερικό;
Όχι σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως το εξωτερικό αποτελεί μονόδρομο. Το Ελληνικό μπάσκετ διατηρεί διαχρονικά πολύ ψηλά την αξία του σε όλα τα επίπεδα, ανεξαρτήτως συνθηκών και δυσκολιών και τα ελληνικά πρωταθλήματα όλων των κατηγοριών είναι ένα εξαιρετικό περιβάλλον με μεγάλο ανταγωνισμό για να αναπτυχθούμε ως προπονητές.
Το σημαντικότερο είναι να δουλεύουμε, να εξελισσόμαστε και να έχουμε πίστη και υπομονή. Αργά ή γρήγορα η ευκαιρία που περιμένουμε θα έρθει και πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Οι δυσκολίες δεν πρέπει να αποτελούν δικαιολογίες και να είμαστε σίγουροι πως στο τέλος όλοι παίρνουν αυτό που δικαιούνται και έχουν μοχθήσει για να κατακτήσουν. Οι δρόμοι που μπορούμε να ακολουθήσουμε είναι πολλοί και διάφοροι, κύριος άξονας όμως πρέπει να παραμένει η αγάπη μας και η αφοσίωση μας σε αυτό που κάνουμε και η αδιάκοπη προσπάθεια για βελτίωση.
8. Έχοντας επιτελέσει προπονητής της Εθνικής Νέων U19 το 2019, η εξέλιξη των παιδιών είναι η αναμενόμενη;
Τεράστιο θέμα συζήτησης που απασχολεί πολλούς εδώ και πολλά χρόνια. Νομίζω πως και τα ίδια τα παιδιά να ρωτήσουμε, οι περισσότεροι δε θα είναι ευχαριστημένοι από την εξέλιξη και κυρίως το χρόνο συμμετοχής που έχουν στις ομάδες τους.
Οι λόγοι είναι πολλοί και οι λύσεις έχουν να κάνουν με πολυεπίπεδη προσέγγιση. Πρώτα θα έλεγα πως οι νεαροί παίχτες και το περιβάλλον τους, που πολλές φορές αποφασίζει για αυτούς, θα πρέπει να αποφασίζουν με διαφορετικά κριτήρια απ’ ότι μέχρι τώρα στις περισσότερες περιπτώσεις. Ένα υψηλό συμβόλαιο σε νεαρή ηλικία και η παρουσία σε μια μεγάλη ομάδα νωρίς στην πορεία ενός παίχτη, δε φαίνεται να δημιουργεί τις συνθήκες και να είναι ένα περιβάλλον που μπορεί ένα παιδί να αναπτυχθεί σωστά, να προπονηθεί και να παίξει ώστε να ωριμάσει μπασκετικά και να αποκτήσει τις εμπειρίες που πρέπει.
Συγχρόνως πρέπει και όλοι οι αρμόδιοι να διαμορφώσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για αυτά τα παιδιά. Είτε αυτό αφορά εμάς τους προπονητές και τον τρόπο που τα διαχειριζόμαστε και τα βοηθάμε στην ανάπτυξη τους, είτε σε υψηλότερο επίπεδο και σε ότι έχει να κάνει με την εξασφάλιση όσο το δυνατόν περισσότερων αγώνων, μέσω ίσως πρωταθλημάτων ομάδων β´ ή διπλών δελτίων όπως γίνεται σε πολλές χώρες. Δεν είμαι ειδικός και δε γνωρίζω ποσό εύκολο ή δύσκολο είναι κάτι τέτοιο από νομικής άποψης ή οργανωτικά, αλλά σίγουρα αυτό που χρειάζονται οι νεαροί παίχτες είναι να παίζουν και να αποκτούν εμπειρίες.
Πάνω απ’ όλα πρέπει οι ίδιοι να γνωρίζουν πως τίποτα δε θα τους χαριστεί και οφείλουν να κλείνουν τα αυτιά τους και να δουλεύουν σκληρά κάθε μέρα για να διεκδικήσουν τον στόχο που έχουν θέσει.
9. Ποιος θα το «σηκώσει» στην Ευρωλίγκα;
Ευχή μας φυσικά είναι να κατακτήσει την Ευρωλίγκα ο κόουτς Ιτούδης και μακάρι να τα καταφέρει για ακόμη μια χρόνια. Αν έπρεπε να προβλέψω κάτι , θα έλεγα την Μπαρτσελονα.
Ευχή μας φυσικά είναι να κατακτήσει την Ευρωλίγκα ο κόουτς Ιτούδης και μακάρι να τα καταφέρει για ακόμη μια χρόνια. Αν έπρεπε να προβλέψω κάτι, θα έλεγα την Μπαρτσελόνα.
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας ([email protected])
