Σε ρυθμούς Σπανούλη κινείται όλος ο ευρωπαϊκός μπασκετκός κόσμος τα τελευταία 24ωρα. Και δικαίως, γιατί επρόκειτο για έναν κορυφαίο αθλητή που έγραψε ιστορία με τα μοναδικά κατορθώματά του.
Σκαλίζοντας λοιπόν τις δικές μας σημειώσεις, βρήκαμε έναν πολύτιμο θησαυρό, που είχαμε αποθηκεύσει στην μνήμη μας σχετικά με τον ίδιο τον Βασίλη. Διαβάζοντας την παρακάτω ιστορία, επιβεβαιώνεται το πάθος του αθλητή για το μπάσκετ.
Μεταφερόμαστε λοιπόν στο 2017, όταν ο Λάζαρος Αγαδάκος στις 29/5 μιλώντας στον ΣΠΟΡ FM 94,6, έκανε ειδική μνεία στον Βασίλη Σπανούλη και διηγήθηκε μια μοναδική ιστορία.
Αναλυτικά:
«Τον είχα συμπαίκτη στο Μαρούσι. Όταν ήταν 20 χρονών. Από τότε φαινόταν. Φαινόταν ο τσαμπουκάς του, ο αγωνιστικός τσαμπουκάς του, σεβόταν, έμενε στο γήπεδο… Εγώ, τώρα, πηγαίνω στο ΣΕΦ και κάνω προπονήσεις, οπότε βλέπω και την ομάδα. Ο Βασίλης, λοιπόν, αυτήν τη στιγμή, αυτήν την περίοδο, είναι μέσα στο ΣΕΦ στις 2:30 το βράδυ και κάνει σουτ! Λέει στον φύλακα του γηπέδου 2:30 το βράδυ να του ανοίξει τα φώτα, για να κάνει σουτ. Αυτό έγινε πριν έναν μήνα. Και δεν το πίστευα. Πήγα την επόμενη μέρα και έλεγαν ”είναι τρελός αυτός εδώ πέρα. Μας έφερε 2:30 ώρα το βράδυ, για να κάνει σουτ”. Και μιλάμε, τώρα, για ένα παιδί, που δεν έχει να αποδείξει τίποτα! Όπως τίποτα, επίσης, δεν είναι τυχαίο. Ο καθένας στη ζωή παίρνει αυτό που του αξίζει. Έτσι είναι και το μπάσκετ.
Ο Βασίλης το θέλει πάρα πολύ. Απλά. Το Μαρούσι εκείνης της εποχής, με προπονητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη και βοηθό τον Βαγγέλη Αγγέλου, είχε ηγέτες, παίκτες όπως τους Μπλάκνεϊ και Χάτσον. Αλλά, παρ’ όλα αυτά ο Βασίλης… το έβλεπες στα μάτια του. Δεν το λέω για να το πω. Έμπαινε μέσα και έπαιρνε σουτ. Έκανε λάθη. Αλλά δεν τον ένοιαζε. Ήξερε τι θέλει να κάνει. Αυτό του βγήκε. Φαίνεται τώρα. Είχε το ένστικτο μέσα του. Απλά, δούλεψε την ποιότητά του σαν παίκτης».