Με την ολοκλήρωση του καλύτερου, κατά γενική ομολογία, πρωταθλήματος της Ευρώπης, είχαμε την ανάδειξη ενός καινούριου πρωταθλητή. Της Μπασκόνια.
Δεδομένων των συνθηκών, το παιχνίδι δεν χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης στο κομμάτι της τακτικής. Παρότι οι ομάδες προετοιμάστηκαν και προπονήθηκαν για κάποιο χρονικό διάστημα και έπαιξαν τα παιχνίδια της τελικής φάσης, φάνηκε ότι είχαν έλλειψη ρυθμού και συγκέντρωσης.
Η Μπαρτσελόνα στόχευσε τον αδύναμο, αμυντικά, Σενγκέλια δίνοντας φάσεις στον Μίροτιτς κοντά στο καλάθι καθώς και στον εξαιρετικό, επιθετικά, Ερτέλ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Μπαρτσελόνα να κρατάει ένα σταθερό προβάδισμα, που πλησίαζε και διψήφια νούμερα. Ιδιαίτερα σημαντικός ήταν και ο Κούριτς, ο οποίος πέτυχε μεγάλα σουτ, ήταν όμως και ο μοιραίος αμυντικός που δέχθηκε το backdoor απο τον Βιλντόζα που έδωσε την νίκη στη Μπασκόνια.
Η Μπασκόνια είχε ένα στοιχείο που ήταν, αδιαμφισβήτητα, ο παράγοντας που έκρινε το παιχνίδι. Η μαχητικότητα της, ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει τον κόουτς Ιβάνοβιτς και την πλειονότητα των ομάδων που έχει εργαστεί. Δεν τα παράτησαν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, ο μεγάλος αριθμός επιθετικών ριμπάουντ τους έδωσε δεύτερες επιθέσεις, που ως επί το πλείστον μετουσιώθηκαν σε καλάθι. Εξαιρετικός σε αυτό το κομμάτι ήταν ο Ντιόπ, που αντιμετώπισε και διακρίθηκε απέναντι σε μια πλήρη και ιδιαίτερα ταλαντούχα front line.
Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας της νίκης της Μπασκόνια ήταν η έξυπνη αντιμετώπιση της επιθετικής άμυνας της Μπαρτσελόνα. Έσπασαν τα hedge out, είτε άμεσα ο ντριμπλέρ είτε με πάσα από τα φτερά, καθώς και το deny που επέλεξαν να παίξουν στις εισαγωγικές πάσες και στα off ball cuts με αρκετά backdoor, ένα εκ των οποίων τους έδωσε το τρόπαιο.
Το τελευταίο σημαντικό στοιχείο που έκρινε τον τίτλο ήταν η πνευματική ετοιμότητα των παικτών, το οποίο πιστώνεται στο μεγαλύτερο μέρος του στο τεχνικό επιτελείο. Οι παίκτες της Μπασκόνια ήταν έτοιμοι να βοηθήσουν την ομάδα τους οποιαδήποτε στιγμή έπρεπε, είτε με μια καλή προσωπική άμυνα, είτε με ένα ριμπάουντ είτε με ένα μεγάλο σουτ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Πολονάρα, ο οποίος αγωνίστηκε για 16 λεπτά και πέτυχε το μοναδικό τρίποντο που εκτέλεσε, στο τελευταίο λεπτό του παιχνιδιού.
Με αυτό τον τρόπο ολοκληρώθηκε μια περίεργη χρονιά. Για ακόμα μία φορά είδαμε ότι πρωταθλητής αναδείχθηκε αυτός που είχε το μεγαλύτερο σθένος, υπομονή και επιμονή.
Γιώργος Σουλιώτης: Head coach στη SISU Basketball
