Ευχή όλων των ανθρώπων του μπάσκετ για το 2021 είναι να υπάρξει σύντομα αγωνιστική ζωή. Το τώρα όμως φαντάζει ακόμη δύσκολο, με τους λοιμοξιωλόγους να κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για αύξηση κρουσμάτων τις προσεχείς ημέρες.
Με τέτοιες λοιπόν εκτιμήσεις, η επιστροφή θα αγνοείται ακόμη. Αυτό όμως που δεν χωρά αμφισβήτηση είναι το άσβεστο πάθος των ανθρώπων από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Μια τέτοια «πάστα» ανθρώπου είναι και ο προπονητής του ανδρικού τμήματος της Ακράτας, Νίκος Ζίζηλας, ο οποίος εκφράζει στο «The Momentum» τα συναισθήματα που κυριεύουν την ψυχή του το διάστημα αυτό.
Αναλυτικά:
«Θα ξεκινήσω λέγοντας πως το μπάσκετ για κάποιους από εμάς, είναι η ζωή μας κυριολεκτικά. Κάτι που σημαίνει πως έχουμε αφήσει παρά πολλά πράγματα πίσω, όπως δουλειές-οικογένεια-σχέσεις-επιβίωση, γιατί πολύ απλά δε μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το συγκεκριμένο άθλημα.
Ανήκω σε αυτή τη μερίδα κόσμου που απασχολείται στο μπάσκετ και ταυτόχρονα 25 χρόνια, το υπηρετών από διαφορετικά πόστα.
Έχει την πρώτη θέση στην καρδιά μου και την ψυχή μου. Αυτό το διάστημα, ο αθλητισμός μαραζώνει. Μαζί του λοιπόν κι εμείς..
Δεν περνά εύκολα η μέρα. Οι ώρες και οι σκέψεις γύρω από το μπάσκετ με κυριεύουν.. Δε γίνεται να μην ακολουθήσουμε τις οδηγίες που αφορούν την υγεία όλων μας, αλλά πάντα θα υπάρχει ένα παράπονο για το διαχωρισμό της μεταδοτικότητας από γυμναστήρια, γήπεδα, σε σχέση με σούπερ μάρκετ, τράπεζες, εφορίες…
Πιστεύω πως κάθε ομάδα, τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα, θα μπορούσε τουλάχιστον να βρίσκεται σε χώρους όπως είναι το γήπεδο (600-1000τ.μ.) και να προπονείται.
Το γήπεδο, για όλους εμάς, είναι το σπίτι μας».
Επιμέλεια έρευνας: Δημήτρης Κατωπόδης
