Γράφει ο outsider
Μετά την πρώτη ματιά στις κινήσεις των ομάδων ενόψει της νέας απαιτητικής σεζόν με την Μπασκόνια, στο εδώλιο σήμερα είναι η Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.
Στην Αγία Πετρούπολη, Μάνος Παπαδόπουλος και Xavi Pascual ετοιμάζουν τη Zenit της επόμενης μέρας με τον ίδιο ζήλο και την ίδια όρεξη.
Δεν θέλω να σχολιάσω ασφαλώς τα όσα βγήκαν στη φόρα για εξαγορά της Wild Card από την ομάδα της Gazprom και αντιπαρέρχομαι οποιαδήποτε σχόλια, εστιάζοντας καθαρά στα εντός παρκέ δεδομένα.
Ο Xavi Pascual λοιπόν, πέρυσι παρουσίασε μια από τις πιο καλές ομάδες της διοργάνωσης και μια από τις 3-4 καλύτερες προπονητικές δουλειές. Η ομάδα του βρισκόταν στις πρώτες θέσεις της διοργάνωσης σε όρους αμυντικού και επιθετικού Efficiency, το σύνολο ήταν κουρδισμένο στην εντέλεια και η ομάδα έπαιζε εξαιρετικό μπάσκετ και στις δυο πλευρές του παρκέ, πέφτοντας μετά από μεγάλη μάχη με την Barcelona και έπειτα από ύποπτες διαιτητικές αποφάσεις στο Game 2 της σειράς.
Το μεγάλο πρόβλημα της περυσινής ομάδας ήταν το Back up PG και το Back up Center, έχοντας πάντα ως γνώμονα πως η συνεργασία των δυο αυτών θέσεων αποτέλεσε τον άξονα στο παιχνίδι της ομάδας. Πίσω από τον Arturas Gudaitis λοιπόν, έρχεται o Jordan Mickey από τη διαλυμένη πλέον Khimki, για να προσδώσει σπουδαίο αμυντικό impact και μια ακόμα τρομερή Pick n’ Roll απειλή, όμως στην περίπτωση της θέσης του PG, τα πράγματα περιπλέκονται μιας και ο Kevin Pangos τη δεδομένη στιγμή είναι ελεύθερος και θέλει να εξετάσει την περίπτωση του NBA.
«Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν, μαγειρεύουν»
Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν και για να μην μείνει… ξεκρέμαστος, ο Xavi Pascual, χωρίς να έχει αποκλείσει ασφαλώς την περίπτωση του Καναδού, έκλεισε τους Sabazz Napier και Conner Frankamp για τη θέση του άσου. Τον πρώτο λίγο πολύ όλοι τον γνωρίζουμε, από την αξιόλογη πορεία του στα γήπεδα του NBA. Όσον αφορά στον δεύτερο, ο 25χρονος Αμερικάνος, γνώριμος σε εμάς μετά τη φανταστική του χρονιά στο Ρέθυμνο τη σεζόν 2019-’20 (20.9 PTS, 4.2 AST), έπαιξε για έναν χρόνο στη Murcia, δείχνοντας τις ικανότητές του και στο πιο απαιτητικό εθνικό πρωτάθλημα της Ευρώπης, την ισπανική ACB, γράφοντας και εκεί αξιέπαινους αριθμούς (15.7 PTS, 3.5 AST). Αυτές του οι εμφανίσεις δεν γινόταν να περάσουν απαρατήρητες και ο Xavi Pascual τον “τσίμπησε” με συνοπτικές διαδικασίες, καθώς στο πρόσωπό του βλέπει τον Floor General, που μπορεί να συμπληρώσει ακόμα και χωρίς τον Kevin Pangos τη θέση ‘1’.
Οι ευκαιρίες του Xavi στους γηγενείς
Πέρυσι ο Καταλανός τεχνικός επέλεξε να δώσει αρκετό χρόνο και ευκαιρίες στους γηγενείς παίκτες της ομάδας, όμως η ανταπόκριση δεν ήταν η αναμενόμενη. Έτσι τον ρόλο του Second PG είχε ο Billy Baron, ένας κατεξοχήν Scoring Guard με υπαρκτές αλλά συγκεκριμένες δημιουργικές ικανότητα. Στο ξεσκαρτάρισμα των υπερφορτωμένων θέσεων των Wings, αυτή η ιδιότητα του Baron μέτρησε και τον διατήρησε στο ρόστερ της ρώσικης ομάδας, σε αντίθεση με τον ασταθή Hollins και τους γερασμένους πια Fridzon και Rivers. Επίσης ένας καλός σουτέρ μακρινής απόστασης, αλλά από τις θέσεις των Forwards και όχι των G/F προστίθεται στο επιθετικό οπλοστάσιο των Ρώσων. Ο λόγος φυσικά για τον Mindaugas Kuzminskas.
Η Zenit παίζει εξαιρετικό μπάσκετ ομάδας, που στηρίζει τον συμπαίκτη και φέρνει στο φως τα δυνατά σημεία των αθλητών. Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν χρειαζόταν ένας Guard με έφεση στο παιχνίδι μακριά από την μπάλα αλλά και με ικανότητα στην προσωπική φάση, κάτι που πέρυσι στοίχισε στην ομάδα του Pascual. Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, ο Jordan Loyd φέρνει πλούσιο επιθετικό του παιχνίδι στην Αγία Πετρούπολη και μπαίνει στο οπλοστάσιο της ομάδας δίπλα σε έναν εξαιρετικό Playmaker, όπως ο Shabazz Napier (και πολύ περισσότερο, αν μείνει και ο Pangos). Μην ξεχάσουμε φυσικά να αναφέρουμε και τον πληθωρικό Πολωνό, Mateusz Ponitka, έναν παίκτη πασπαρτού με… αστεράκι σε σχεδόν οποιαδήποτε ανάγκη του σύγχρονου μπάσκετ.
Επιμέλεια: Outsider
