EuroLeague Fantasy Challenge 2024-’25: Ευκαιρίες και λαβράκια

Τα Fantasy παιχνίδια είναι γεγονός, πως έχουν καταλάβει το ενδιαφέρον των φιλάθλων ανά τον κόσμο, αφού είναι η πιο απλή, υγιής και άμεση διέξοδος των… μανατζερικών ανησυχιών του κάθε φίλου του εκάστοτε αθλήματος. Εμείς στα μέρη μας φυσικά και έχουμε τα δικά μας Fantasy με το μπασκετικό EuroLeague Fantasy να είναι πλέον μια καθιερωμένη αγαπημένη συνήθεια κάθε χειμώνα, με τις λίγκες μεταξύ φίλων και σελίδων να κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Στο παρόν άρθρο θα εκθέσουμε 15 παίκτες που θεωρούμε εμείς ότι αξίζουν προσοχής στο νέο Format του Fantasy της Ευρωλίγκας. 5 παίκτες από το πάνω ράφι τιμών, 5 παίκτες που θεωρούμε ότι κρύβουν μια υποτίμηση και 5 παίκτες με… σκονισμένη πρόσοψη, στους οποίους η μέση αντίληψη πολύ δύσκολα θα σταθεί, αλλά μπορούν να πλησιάσουν σε απόδοση τους πιο ακριβούς του παιχνιδιού. Ξεκινάμε:

ΤΟ ΠΑΝΩ ΡΑΦΙ

1) Sasha Vezenkov

Δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά. Ο Αλέξανδρος επιστρέφει στην Ευρώπη και τον Ολυμπιακό μετά από μια χαμένη σεζόν στην Αμερική, με το όνειρο του ΝΒΑ να σβήνει γρήγορα στο μυαλό του και αυτό της Ευρώπης να αναζωογονείται για τα καλά. Στα φιλικά ο Σάσα έδειξε ελαφρώς βαρύτερος και αργός απ’ ότι τον είχαμε συνηθίσει, αλλά έδειξε επίσης σαν να μην έλειψε μια μέρα. Βάζει την μπάλα στο καλάθι με χίλους δυο τρόπους, συνεισφέρει σημαντικά σε κάθε τομέα της στατιστικής και με το μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία του ΟΣΦΠ, ο Βούλγαρος PF έρχεται για να ηγηθεί και να παίξει πολλά λεπτά σε κάθε αγώνα. Η τιμή του είναι στις 16 μονάδες (ο πιο ακριβός παίκτης του παιχνιδιού μαζί με τον Τζέιμς) και γρήγορα θα πάει πολύ παραπάνω, οπότε αν δεν τον έχεις από την αρχή στην ομάδα σου, τότε -λογικά- θα δυσκολευτείς να τον βάλεις στη συνέχεια.

2) Nikola Mirotic

Στην ερώτηση “Αξίζει ο Μίροτιτς” η απάντηση είναι εύκολη: “Πάντα αξίζει ο Μίροτιτς!”. Για την Αρμάνι μιλήσαμε αναλυτικά εδώ και εκφράσαμε την πεποίθησή μας, ότι φέτος το ρόστερ είναι πραγματικά καλό και πολύ σωστά δομημένο. Ο Μίροτιτς που πέρυσι είχε στη διοργάνωση 17 πόντους με πολύ καλά ποσοστά και 5.7 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, φέτος αναμένεται να βγει μπροστά, ίσως πιο μπροστά και από τον Σιλντς, και να επαναφέρει την Αρμάνι σε τροχιά 8άδας. Με τη σκληράδα των Νίμπο, ΛεΝτέι, ΜακΚόρμακ στη ρακέτα των Λομβαρδών δεν θα έχει υπό ευθύνης του τα πιο δύσκολα μαρκαρίσματα στην άμυνα, ενώ με τους καλούς πασέρ της περιφέρειας μπορεί να πάρει τις αγαπημένες του θέσεις στις γωνίες και στο high post, από όπου θα εκτελεί ή θα τρέχει high-low δράσεις. Η Αρμάνι γίνεται πιο σκληρή, πιο ταλαντούχα, πιο γρήγορη και φυσικά πιο ενδιαφέρουσα και ποιος μπορεί να είναι πρώτος στις επιλογές μας από τη συγκεκριμένη ομάδα, αν αυτός δεν είναι ο Μαυροβούνιος PF; Το 14.9 είναι λογική τιμή για έναν τέτοιο παίκτη φυσικά.

3) Dzanan Musa

Δεν σας κρύβουμε, ότι ο Βόσνιος πολυθεσίτης, Ντζάναν Μούσα, είναι το δικό μας “take” για τον MVP της φετινής EL. Ο Μούσα δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι ένας παικταράς που καλύπτει όλες τις θέσεις της περιφέρειας, όντας μάλλον ο πιο αντιπροσωπευτικός παίκτης αυτού που αποκαλούμε “Positionless BasketBall” (από κοντά και ο Γκούντουριτς). Ο Μούσα (13.5 μονάδες στο παιχνίδι) όσο τα χρόνια περνούν γίνεται ολοένα και περισσότερο ο ηγέτης της “βασίλισσας”. Η περιφέρεια των Μαδριλένων αποδυναμώθηκε σε κάποιον βαθμό φέτος, με τους Μέις και Φελίζ να είναι περισσότερο στοιχήματα (με καλή βάση βέβαια), τον Γιουλ να είναι εδώ και χρόνια ο παίκτης που ΔΕΝ θα κουβαλήσει στη regular season και τον Καμπάτσο με αυτά και μ’ εκείνα να οδεύει στα 34 του. Επίσης με τη φυγή των Γιαμπουσελέ, Κοσέρ και την απόσυρση του Ρούντι, γεννάται ένα ντόμινο εξελίξεων που θα δώσει περισσότερες αρμοδιότητες στον Βόσνιο διεθνή και θα στείλει τον Χεζόνια για κάποια περισσότερα λεπτά στο ‘4’ με αποτέλεσμα στο ‘3΄να χρειαστούν λίγα ακόμα λεπτά του Μούσα. Το τι μπορεί να κάνει στο παρκέ ο συγκεκριμένος παίκτης λίγο πολύ γνωστό, οπότε τα πολλά λόγια περισσεύουν.

4) Trevion Williams

Ό,τι περνάει και επεξεργάζεται από το εργοστάσιο της Ουλμ είναι κάτι καλό. Ξεκινάμε με αυτό. Πολλοί μπορεί να ξενίζουν με τις 14.2 μονάδες που κοστολογείται ο παίκτης στο παιχνίδι, αλλά τι ακριβώς περίμεναν, όταν ο 24χρονος Center (και αυτό έχει μεγάλη σημασία, αφού στο παιχνίδι λογίζεται ως Forward, άρα ουσιαστικά κάποιος μπορεί να παίζει με τρεις Center) έρχεται να ηγηθεί στην πιο αδύναμη ομάδα της διοργάνωσης, γνωρίζοντας άριστα το περιβάλλον της Γερμανίας και ερχόμενος από μια σεζόν στο EuroCup, όπου “έγραφε”: 14.8 PTS, 10.8 REB, 4.4 AST και 1.2 STL; Σας μυρίζει νέος Σίκμα; Πιθανότατα ο ρόλος του θα είναι τέτοιος, σε μια ομάδα που θα παίζει σε υψηλό ρυθμό τα παιχνίδια της και δεν θα πτοείται ψυχολογικά από τις αποτυχίες. Ο Ουίλιαμς έχει το ταλέντο να λάμψει μέσα από ένα μέτριο νεανικό σύνολο, όπως αυτό της Άλμπα και άμεσα να μπει στις λίστες πολλών ομάδων για το ερχόμενο μεταγραφικό καλοκαίρι.

5) Jordan Loyd

Το νέο κεντρικό πρόσωπο του οργανισμού της Μακάμπι, ο Τζόρνταν Λόιντ, έρχεται από μια άχρωμη για τον ίδιο σεζόν στο Μονακό, όπου τα πράγματα περιπλέχτηκαν χωρίς λόγο με την έλευση του Ουόκερ, με το ρόστερ να “ξεβράζει” τον ίδιο, λόγω και των τραυματισμών του, και να τον πηγαίνει σε δεύτερο και τρίτο ρόλο. Ο Λόιντ είναι δεινός σκόρερ, ενώ ξέρει να πασάρει και να παίζει μακριά από την μπάλα όταν χρειαστεί. Θεωρούμε ότι σε ένα περιβάλλον όπως αυτό της Μακάμπι του Κάτας με το Up-Tempo παιχνίδι μπορεί να βρει τον καλό του εαυτό και να επιστρέψει στις υψηλές πτήσεις. Καλός τόσο στο ανοιχτό όσο και στο μισό γήπεδο, σκοράρει από κάθε απόσταση, ενώ πιθανότατα να είναι ο παίκτης που θα παίρνει την μπάλα στο τέλος κλειστών παιχνιδιών (θα έχει πολλά τέτοια η Μακάμπι φέτος), ώστε να εκτελεί τις βολές ή τις κρίσιμες επιθέσεις. Στα φιλικά δείχνει να πατάει καλά, ενώ προφανώς θα έχει μπόλικη ελευθερία στο παιχνίδι του. Στην τιμή των 13.3 μονάδων κρίνεται ως μια καλή επιλογή.

ΟΙ ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΟΙ

1) Dejan Davidovac

Συμφωνούμε, ότι πρόκειται για τον μάλλον πιο αντιτουριστικό παίκτη της διοργάνωσης, αλλά στο 6.3 ασφαλώς και αξίζει κανείς να τον σκεφτεί. Παίκτης που καλύπτει όλες τις ενδιάμεσες θέσεις, βάζει την μπάλα στο παρκέ, πασάρει, παίρνει ριμπάουντ και σουτάρει καλά από θέση χωρίς να εκβιάζει καταστάσεις. Πέρυσι έπαιζε σχεδόν 20′ ανά ματς, ενώ φέτος σε ένα πολύ φορτωμένο ρόστερ αναμένεται να πάρει λιγότερο χρόνο με έναν βοηθητικό ρόλο, που ως γνωστόν αφαιρεί πίεση από τον παίκτη και του επιτρέπει να κάνει μόνο πράγματα τα οποία ξέρει καλά. Ο Νταβίντοβατς έχει μια λογική ως επιλογή, ώστε να ανεβάσει σχετικά γρήγορα την τιμή και εκτός από πόντους να έχει κανείς διπλό κέρδος.

2) Laurynas Birutis

Από τη στιγμή που στο Κάουνας ανέλαβε ο Τρινκιέρι πέρυσι, είδες τα λεπτά του και τον ρόλο του να αυξάνονται διαρκώς με αποτέλεσμα από τους 6.6 πόντους ανά ματς ως τότε να ανέβει στους 8.8 και από τα 3.3 ριμπάουντ στα 4.3. Μπροστά του είχε τον Κεβάριους Χέιζ που έφυγε και πλέον ανεβαίνει ως ο βασικός Center στην ομάδα της Ζαλγκίρις, έχοντας από πίσω του τον 38χρονο Ντάνστον σε ρόλο μέντορα περισσότερο και τον νεαρό Σμάιλαγκιτς που μπορεί με επιφυλάξεις να κατέβει στο ‘5’. Ο Μπιρούτις δεν είναι ο ψηλός που εκτελεί σε μεγάλο βαθμό, άρα δεν θα έχει πολλά άστοχα σουτ (64.5% πέρυσι στα δίποντα), μαζεύει ριμπάουντ, κόβει σουτ και δεν πηγαίνει με μεγάλη συχνότητα στις βολές (θετικό για την περίπτωσή του, μιας και δεν είναι και ο πιο εύστοχος). Κοστίζει μόλις 8.2, χαμηλή τιμή για βασικό Center ομάδας και θεωρώ ότι είναι λεφτά στην τράπεζα για διψήφιο PIR σχεδόν κάθε βράδυ.

3) Oscar da Silva

Έναν νεαρό σχετικά παίκτη και γνώριμό του από την εθνική Γερμανίας φέρνει στο Μόναχο ο Γκόρντον Χέρμπερτ. Ο Όσκαρ ντα Σίλβα μετά από μια στείρα διετία όπου τον κατάπιε ΚΑΙ αυτόν ο μαύρη τρύπα της Μπαρτσελόνα, επιστρέφει στη χώρα του, για να ανακατασκευάσει το παιχνίδι του και να φέρει την καριέρα του ξανά σε μια σειρά. Μακρύς, αθλητικός, ψηλός που μπορεί να παίξει σε πολλές θέσεις, φυσιολογικά θα ξεκινήσει από δεύτερο ρόλο στην Μπάγερν, όμως άνετα μπορεί να βγει μπροστά μέσα στη χρονιά. Η αρχική τιμή των 7 μονάδων κρίνεται ως χαμηλή, για έναν παίκτη που στοχεύει στην αναγέννηση στη χώρα του, είναι μόλις 26 ετών και έχει πλούσιες εμπειρίες από τη διοργάνωση. Στην περίπτωση του ντα Σίλβα πρέπει να ξεκαθαρίσει λίγο το τι θέσει ακριβώς παίζει ο παίκτης (3-4; καθαρό 4; 4-5;) και να επικεντρωθεί αποκλειστικά σε αυτά που μπορεί και πρέπει να κάνει.

4) Alberto Abalde

Πέρυσι είχε πολύ περιορισμένο ρόλο στη Ρεάλ με 12.8 λεπτά ανά παιχνίδι, ενώ στα κρίσιμα καθόταν στον πάγκο. Όπως αναφέραμε και πιο πάνω στην περίπτωση του Μούσα, η Ρεάλ έχει αδειάσει σε σημαντικό βαθμό το ρόστερ της στις πλάγιες θέσεις και έτσι μένει αρκετός χρόνος για αθλητές με πολυπρόσωπο παιχνίδι, όπως ο Μούσα αλλά και ο Αμπάλντε. Στα 29 του είναι πλέον ένας από τους όχι πολλούς Ισπανούς διεθνείς της Ρεάλ και ο Τσους Ματέο οφείλει να βρει ρόλο και λεπτά για αυτόν και το τραχύ αλλά και πολυδιάστατο παιχνίδι του. Θα είναι τεράστιο κέρδος για τη Ρεάλ, αν ο Αμπάλντε καταφέρει να πλησιάσει το στάτους του Χάνγκα προ διετίας ή έστω αυτό του Ρούντι των τελευταίων χρόνων. Στο 6.1 μπορεί εύκολα να μπει σε μια ομάδα και να δώσει PIR και credits εκεί που δεν το περιμένει κανείς.

5) Giordano Bortolani

Δεν θα πούμε πολλά. Πέρυσι είχε κάποια διαστήματα όπου πήρε αρκετό χρόνο κι εμπιστοσύνη μέσα από τους τραυματισμούς της Αρμάνι και έκανε κάποια πάρα πολύ καλά παιχνίδια. Κοστίζει 4 μονάδες, είναι στην ελάχιστη τιμή και πιθανότατα να είναι ο παίκτης με ένα από τα μεγαλύτερα Usage του παιχνιδιού, αφού μοιάζει ως ο πιο σίγουρος για σοβαρή συμμετοχή στην ελάχιστη τιμή. Έχει ένα ταχυδυναμικό στυλ παιχνιδιού και μέσα στο νεανικό σύνολο του Μεσίνα μπορεί να βρει κι αυτός τον ρόλο του και να αναρριχηθεί σύντομα στην τιμή.

ΟΙ ΑΝΥΠΟΠΤΟΙ

1) Rokas Jokubaitis

Έρχεται στη Μακάμπι για πρώτο ρόλο και ανήκει και αυτός, όπως είπαμε για τον ντα Σίλβα, στους παίκτες που “έθαψε” η Μπαρτσελόνα. Ο Λιθουανός PG που ακόμα δεν έχει κλείσει τα 24 του, έχει 6 σεζόν στην Ευρωλίγκα (!!!) και στα φιλικά μοιάει πιο επιθετικός και γεμάτος αυτοπεποίθηση από ποτέ. Σουτάρει στον αιφνιδιασμό, παίρνει ντράιβς, μοιράζει το παιχνίδι πολύ καλά και φαίνεται να κολλάει και αυτός πολύ αρμονικά στο παιχνίδι του Κάτας. Ξεκινάει από τα 9.1 και κάτι μου λέει ότι γρήγορα θα παίζει σε διψήφιες τιμές. Είναι επίσης από τους παίκτες που δεν χάνουν παιχνίδια εύκολα, σημαντικό.

2) Isaac Bonga

Από τους παίκτες-πασπαρτού που πάντα έβγαζε στον αφρό ο Ομπράντοβιτς. Ο Μπονγκά (7.8 credits) μετά από μια άνοστη διετία στην Μπάγερν σε ένα σύνολο με ταβάνι, ταξιδεύει στο Βελιγράδι, προκειμένου να ανοίξει μια νέα πόρτα στην καριέρα του. Έχει πολύπλευρο παιχνίδι και κάνει πολλά πράγματα στο παρκέ, ενώ καλύπτει όλες τις ενδιάμεσες θέσεις κάτι που σε συνδυασμό με την ενδεχόμενη απουσία τις πρώτες αγωνιστικές του Αζάια Μάικ, να τον μετατρέψει σε παίκτη πολλών λεπτών. Ο Μπονγκά μαζεύει ριμπάουντ, μετακινεί την μπάλα, σουτάρει σχετικά καλά, ενώ παράγει αριθμούς και μέσα από την άμυνα, με το όλο στόρι τριγύρω του να έχει να κάνει με το πόσο πεινασμένος θα φανεί στο νέο ξεκίνημα που ανοίγεται μπροστά του.

3) Collin Malcolm

O Combo-Forward της Παρί θα ντεμπουτάρει φέτος μαζί με την ομάδα του στη μεγάλη ευρωπαϊκή σκηνή και ετοιμάζεται να δώσει τον καλύτερο εαυτό του. Φυσικά το ότι ο κόους Ίισαλο δεν είναι πια στο τιμόνι της Παρί είναι ένα ερωτηματικό για όλους τους παίκτς της, όμως ο Τιάγκο Σπλίτερ δείχνει στα φιλικά ότι πατάει στην ίδια βάση με τον προκάτοχό του. Ο Μάλκολμ είναι ένας παίκτης που παίζει ως ‘3-4’ και έχει ως μεγάλο προσόν την ταχύτητα και την εκρηκτικότητα στο παιχνίδι του. Ψάχνει τον αιφνιδιασμό, σουτάρει καλά από θέση, κυνηγάει το ριμπάουντ και πασάρει σωστά όταν δει ελεύθερο παίκτη . Μπορεί αρχικά να τρακάρει από το level-up αλλά σταδιακά θα ξεδιπλώσει το παιχνίδι του και θα παράγει αριθμούς, κινώντας το ενδιαφέρον πολλών πιο μεγάλων ομάδων. Γνώμη μας ότι στο 11.2 αξίζει το ρίσκο.

4) Tyrone Wallace

Ήρθε στη Ζαλγκίρις για να μπει στα παπούτσια του Κίναν Έβανς και να αποτελέσει τον επόμενο σολίστ των Λιθουανών. Πέρυσι είχε 17.9 πόντους ανά αγώνα με 39% στο τρίποντο για 6 και κάτι εκτελεσμένα ανά ματς συν 4.2 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ και 1.7 κλεψίματα ανά παιχνίδι στο Γιούροκαπ με τη φανέλα της Τουρκ Τέλεκομ, που έχει τροφοδοτήσει τη λίγκα με πολλά διαμάντια τα τελευταία χρόνια (Φαλ, Γκραντ, Τάιρικ Τζόουνς κλπ). Παίζει τόσο στο ‘1’ όσο και στο ‘2’, είναι ένας πολύ aggressive περιφερειακός και αναρωτιόμαστε αν μπορεί να αποτελέσει μια νέα περίπτωση Μπόλντουιν (όσο αυτό μπορεί να είναι εφικτό, μιας και ο παίκτης είναι 30 ετών) στα χέρια του Τρινκιέρι. Το 12.5 της τιμής του φαίνεται απαγορευτικό εξ αρχής, αλλά αν το iso στοιχείο του ενταχθεί αρμονικά στο πλαίσιο της ball-movement και με πολύ ρυθμό και ροή επίθεσης της Ζαλγκίρις, τότε το μείγμα θα είναι εκρηκτικό.

5) Donatas Motiejunas

Κλείνουμε με έναν ακόμα αριστερόχειρα Λιθουανό. Ο Ντονάτας Μοτιεγιούνας που κοστολογείται στις 10 μονάδες στα φιλικά της Μονακό (μεταδόθηκαν όλα ζωντανά και μέσω youtube) έδειξε ότι θα επωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό από την παρουσία του Νικ Καλάθη στην ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς. Οι τοποθετήσεις του στο ζωγραφιστό είναι υποδειγματικές και σε συνδυασμό με τη μοναδική ικανότητα του Νικ να εισάγει την μπάλα στο ποστ και τα άρτια τελειώματα και με τα δυο χέρια του Μοτιεγιούνας, ο Λιθουανός αναμένεται να τραβήξει αρκετά στο σκορ φέτος για τη Μονακό, ενώ στην εξίσωση θα πρέπει να βάλετε και το στατικό του μακρινό σουτ από τις γωνίες κυρίως ή από την κορυφή μέσα από Pick n’ Pop. Ο άλλοτε NBAer εφόσον μείνει μακριά από τραυματισμούς, μπορεί φέτος να έχει την πιο παραγωγική του χρονιά στην Ευρωλίγκα. Θυμίζουμε ότι δίπλα σε όλους αυτούς τους Score first Guards που έχει συνεργαστεί τα τελευταία 3 χρόνια στο “Πριγκιπάτο” πλησιάζει σε μέσο όρο τους 10 πόντους ανά παιχνίδι.

Υ.Γ 1: Δεν το αναφέραμε γιατί το θεωρούμε αυτονόητο: Ναι, Πετρούσεφ στο 8 και Ράιτ στο 11 αξίζουν τα μάλα στις πρώτες αγωνιστικές χωρίς Μιλουτίνοφ και Φαλ.

Υ.Γ 2: Από Μπράουν σε Μπράουν η Μονακό. Ο Ομπράντοβιτς άφησε τον Τζον Μπράουν να χαθεί από το ρόστερ (ο παίκτης έδειξε τη δυσαρέσκειά του δημόσια με tweet) χάνοντας τον ίσως καλύτερο αμυντικό του, όμως η κίνηση είναι σωστή από τη στιγμή που μπήκε στην εξίσωση ο Καλάθης που ψάχνει τα εκατοστά στο παρκέ σαν σταγόνα βροχής στην έρημο. Ο Βίτο Μπράουν έρχεται από την Καρσίγιακα και το BCL για να ντεμπουτάρει στα 29 του στην Ευρωλίγκα και όλο αυτό είναι ένα ερωτηματικό. Το μεγάλο προσόν του Βίτο Μπράουν είναι το μακρινό σουτ, με την ευρωπαϊκή του καριέρα να κυμαίνεται στο εξαιρετικό 45% από τα 6.75. Αν διατηρήσει αυτά τα ποσοστά (έχει καλές πιθανότητες) και μπορέσει να πλησιάσει στο 60% τα αμυντικά στάνταρ του προκατόχου του, Τζον, τότε θα μιλάμε για upgrade, αφού θα υπάρχει πολύς χώρος για 2-2 συνεργασίες του Νικ αλλά και το iso game των Τζέιμς-Οκόμπο και Μοτιεγιούνας πιο χαμηλά. Η τιμή του είναι στο 9.2, όχι απαγορευτική.

Outsider

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ