Κάποιες φορές η λογική αναζητείται διακαώς και η πραγματικότητα τείνει να είναι πιο εκπληκτική και από την πιο ζωηρή φαντασία.
Σε αυτή την πρόταση συνοψίζουμε το περιεχόμενο του άρθρου που θέλουμε να γράψουμε και να παρουσιάσουμε για προβληματισμό. Ο τελευταίος είναι προϊόν δύο συνισταμένων. Της θεωρίας της wild card (διαβάστε ΕΔΩ) αλλά και της ομάδας που την διεκδικεί.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «The Momentum.gr», μετά τον Ερμή Αργυρούπολης (Α΄Εσκανά) και δεύτερη ομάδα της Ένωσης έχει εκδηλώσει ζωηρό ενδιαφέρον για να παίξει στην Β΄ Εθνική. Ο λόγος λοιπόν για τον Άρη Νικαίας, που τη φετινή σεζόν υποβιβάστηκε από την Γ Εθνική κατηγορία.
Τα «θέματα» προς συζήτηση
Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε ότι οι ομάδες κάνουν ότι θέλουν και χαράσσουν τις στρατηγικές τους, σύμφωνα με τα δικά τους «μπορώ», «θέλω» και δυνατότητες. Από τη στιγμή μάλιστα, που υπάρχουν παραθυράκια από την ΕΟΚ, η δική μας άποψη περισσεύει, αλλά όχι η φωνή. Εμείς, απλά σχολιάζουμε και δραττόμαστε των ευκαιριών που προκύπτουν από την επικαιρότητα, προκειμένου να τις αξιολογήσουμε και να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα (καθόλου εύκολο).
Δεύτερον, ο Ερμής είναι διαφορετική ιστορία από τον Άρη. Ο σύλλογος της Αργυρούπολης (εκκρεμούν τα μπαράζ ανόδου) δικαιούται και πρακτικά να προχωρήσει σε αυτό το αίτημα, δεδομένου ότι την φετινή σεζόν τερμάτισε στη δεύτερη θέση και συνήθως οι δευτεραθλητές της Εσκανά, πανηγύριζαν την άνοδο. Επομένως, στη δική μας σφαίρα λογικής, το εν λόγω δικαίωμα στέκει ως επιχείρημα και κίνηση.
Για τον Άρη, όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Γιατί;
Πρώτον, η ομάδα απέδειξε αγωνιστικά ότι δεν έχει θέση στις Εθνικές κατηγορίες. Πώς λοιπόν, θες να διεκδικήσεις χώρο, από κάπου που πρακτικά απέδειξες ότι δεν μπορείς;
Δεύτερον, στα κριτήρια απόκτησης της wild card, υπάρχει ένα αξιοσέβαστο χρηματικό ποσό που πρέπει να καταβάλλει η ενδιαφερόμενη ομάδα. Πώς γίνεται από πλευράς Άρη, που υπάρχουν σημαντικές εκκρεμότητες προς παίκτες και αθλητές του συλλόγου εδώ και δυο αγωνιστικά έτη, να διεκδικεί «παραμονή» στις εθνικές κατηγορίες; Γιατί με αυτά τα χρήματα να μην κλείσει τις όποιες τρύπες και να κάνει μια νέα αρχή;
Τρίτον, καταρρίπτεται με τον πιο άσχημο (ευγενικά το λέμε) τρόπο η ιδέα της αγωνιστικής δραστηριότητας. Με μια wild card, επιδιώκεις άνοδο με το 1/6 των χρημάτων που θα έπρεπε να διαθέσει μια ομάδα, που θα έκανε πρωταθλητισμό με κριτήρια αγωνιστικά. Άρα, για τι μπάσκετ μιλάμε και ποια αγωνιστική δράση και προγράμματα.
Εμείς πραγματικά, δεν μπορούμε να βρούμε λογική σε όλο αυτό…
Επιμέλεια: Σπύρος Κόγκας
