Έφτασε η αγαπημένη μας στιγμή, όπου σας παρουσιάζουμε τις καλοκαιρινές μας προτάσεις για παίκτες που ετοιμάζονται για τη δική τους “έκρηξη”. Πίσω από τα φώτα των προβολέων και τα εξώφυλλα των εφημερίδων, υπάρχουν παιδιά κάθε ηλικίας που δουλεύουν με πίστη, όραμα και χωρίς πολλές κουβέντες, επικεντρωμένα στον στόχο τους. Κάθε στόχος διαφορετικός, όμως η δίψα για διάκριση/επιστροφή στο παρασκήνιο κοινή για όλους. Ποιος είπε ότι για να χτίσει μια υγιή και συμπαγή ομάδα χρειάζεσαι απαραίτητα χρήματα; Το Momentum ετοιμάζεται για ακόμα μια χρονιά, όπου πολλά από τα “λαβράκια” του θα βγουν σε λίγους μήνες στην επιφάνεια και θα μας κάνουν να επιστρέφουμε ξανά και ξανά και ξανά στα άρθρα των φετινών (και όχι μόνο) λιστών με προτάσεις παικτών από τα αζήτητα. Οι φετινές λίστες θα απαρτίζονται από τρία μέρη, κάθε ένα εκ των οποίων θα περιέχει μια 5άδα συν ένα υστερόγραφο για κάποιον σχετικά γνωστό που θέλουμε να ανοίξουμε τον δικό του φάκελο. Φύγαμε!
Jayvon Graves (25, 1.91, PG/SG)
Ξεκινάμε με την αγαπημένη μας BBL και την ακόμα πιο αγαπημένη Λούντβιγκσμπουργκ, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει φέρει ΠΟΛΎ υλικό στην Ευρώπη. Ο Graves είναι ένα τερατάκι τσέπης, που κάνει σπουδαία δουλειά εντός του παρκέ τόσο επιθετικά όσο κι αμυντικά. Ξεκινώντας με τα μετόπισθεν, βλέπουμε έναν πραγματικά χτιστό Guard που κυνηγάει με λύσσα τον παίκτη του γύρω από τα σκριν και δεν κάνει καμία έκπτωση στις ανάσες του στο αμυντικό κομμάτι. Παίζει με εγωισμό και αρνείται να παραχωρήσει uncontested σουτ στον αντίπαλο. Μειονέκτημά του στον συγκεκριμένο τομέα το γεγονός ότι συχνά ρισκάρει να μπει στις αντίπαλες passing lanes, ώστε να κλέψει και να φύγει στο ανοιχτό γήπεδο (όπου πραγματικά θερίζει), αφήνοντας πολλές φορές την άμυνά του σε ανισορροπία και με παίκτη λιγότερο. Επίσης σε καταστάσεις όπου καλείται να αναμειχθεί ως τρίτος παίκτης γυρνάει την πλάτη του στον προσωπικό του αμυντικό με αποτέλεσμα να δεχθεί κόψιμο ή να έχει αργά recovers επιτρέποντας σουτ. Επιθετικά ο Graves είναι σούπερ αποτελεσματικός, ιδίως στο κομμάτι της προσωπικής φάσης. Αρέσκεται σε drives από οποιονδήποτε διάδρομο και με οποιοδήποτε χέρι, ενώ ζητά την επαφή, κάτι που όμως δεν κεφαλαιοποιεί από τις βολές, καθώς το φετινό ποσοστό του (74%) είναι το καλύτερο της καριέρας του. Εκτελεί εξαιρετικά μετά από ντρίμπλα, κυρίως από μέση απόσταση, ενώ από το τρίποντο το ποσοστό του πέφτει κατακόρυφα όταν παίζει off-ball και λειτουργεί ως spot shooter. Φέτος σούταρε με το ταπεινωτικό 15% από το αριστερό 45άρι και με μόλις 25% από το δεξί στα παιχνίδια της γερμανικής λίγκας, ενώ σε catch n’ shot είναι γενικά κακός και γίνεται ακόμα χειρότερος αν η πάσα δεν είναι η ιδανική. Σε κάθε περίπτωση, ο Graves είναι περισσότερο on-ball παίκτης, που δεν νιώθει άνετα στο να παίξει με έναν επίσης ball hog δίπλα του. Σούπερ δυναμικός, με καλό διάβασμα (αλλά και πολλά ρίσκα στην πάσα που καταλήγουν σε λάθος) και παίκτης που ζητά την προσωπική φάση, χρειάζεται άμεσα έναν προπονητή να τον βάλει σε σωστό καλούπι και να του δώσει την κατεύθυνση στο ανώτατο επίπεδο που χρειάζονται τέτοιοι παίκτες.
Φέτος σε ΒΒL και BCL: 15.1 PTS, 4.3 REB, 3.8 AST, 1 STL, 2.1 TOV σε 28′
Amit Ebo (24, 1.83, PG)
Ο νεαρός Ισραηλινός άσος που ήδη έχει αλλάξει πολλαπλά επαγγελματικά καταφύγια, έλαμψε φέος αρχικά στο άσημο πρωτάθλημα της Σλοβακίας, όπου έκανε θραύση κι έπειτα στα παρκέ της Λιθουανίας και στη Νεβέζις, όπου συνέχισε την ανοδική του πορεία. Χάιλαιτ το triple-double (20 PTS, 11 AST, 10 REB) κόντρα στη Ζαλγκίρις. Ο αριστερόχειρας Έμπο είναι ένα υβρίδιο Ταμίρ Μπλατ. Μπορεί να δώσει φρενήρη ρυθμό στο παιχνίδι της ομάδας του, ενώ προσπαθεί συνεχώς να αναμείξει τους πάντες στην επίθεση, κοιτώντας πάντα την back door πάσα στην πλάτη της άμυνας είτε με λόμπα, είτε με σκαστή πάσα σε κάποιο κόψιμο. Φέτος στη Νεβέζις έτρεχαν συνεχώς drag screens για τον ίδιο, ώστε να χτυπήσουν σε αμυντική ανισορροπία στα πρώτα 10′ της επίθεσης. Στα 14 ματς που έπαιξε στη Σλοβακία μοίραζε 4.8 τελικές, διότι κοιτούσε πολύ περισσότερο καλάθι (17.7 προσπάθεις εντός παιδιάς ανά παιχνίδι), ενώ στη Νεβέζις έριξε κατά 5.5 τα εκτελεσμένα σουτ και ανέβασε τις ασίστ στις 7.6. Πολύ καλό σουτ από θέση και από ντρίμπλά, αρέσκεται σε floaters από μέση απόσταση και σε drives όταν βρει ανοιχτό διάδρομο, αφού δεν είναι ο πλέον κατάλληλος στο να δημιουργήσει μόνος του το μονοπάτι προς τα μέσα. Εξαιρετικός στο PnR, πηγαίνοντας τόσο σε “snake” δράσεις (ανάμεσα από τους δυο αμυνόμενους του σκριν), όσο και στο να βάλει τον αμυνόμενο στην πλάτη του και να φέρει μια βόλτα γύρω από το αντίπαλο ζωγραφιστό. Αμυντικά έχει τα προβλήματά του, αφού εκτός του μικρού σώματος τον ταβανιάζει το όχι ιδιαίτερα μεγάλο winspan του, όπως επίσης και η χρήζουσα βελτίωσης πλευρική του ταχύτητα. Θεωρούμε ότι αξίζει μια ακόμα ευκαιρία στην I-BSL και γιατί όχι και στη Μακάμπι ή έστω στη Χάποελ Ιερουσαλήμ, ειδικότερα μετά τη συνθήκη που επικρατεί πλέον στο Ισραήλ με τους γηγενείς να κρίνονται υπεραπαραίτητοι.
Φέτος στην LKL: 14.2 PTS (34.3% 3P, 89.2% FT), 3 REB, 7.6 AST, 3.6 TOV σε 25.8′
Marcus Weathers (26, 1.96, SG/SF)
Πέρασε τους πρώτους μήνες της σεζόν στην Τουρκία και στη Β’ κατηγορία της, παίρνοντας μετέπειτα μεταγραφή για την Αδριατική λίγκα και την Μόρναρ Μπαρ. Πρόκειται για έναν φοβερό αθλητή που η πρώτη εικόνα του βγάζει κάτι υποτονικό και ράθυμο, αλλά μόνο ως τέτοιος δεν λογίζεται στο παρκέ. Έχει σπουδαίο μέγεθος και πολύ μεγάλο άνοιγμα χεριών (2.12) που του επιτρέπει να παίζει ως αρκετά ψηλότερος και να τα βάζει με παίκτες πιο ψηλών θέσεων. Του αρέσει να τρέχει στον αιφνιδιασμό και να επιτίθεται στην πλευρά κυρίως σε iso καταστάσεις, επιζητώντας την επαφή στο σώμα του αντιπάλου, είτε για να ρολάρει, είτε για να βρει ισορροπία. Δεν είναι ο πιο ικανός σουτέρ τριών πόντων, προτιμά να σουτάρει από θέση ή μετά από pop out, όμως λατρεύει το παιχνίδι επαφής και το χαμηλό ποστ, ειδικότερα αν πάρει την εσωτερική και βάλει τον αντίπαλο πίσω από την ωμοπλάτη του. Σηκώνεται κατακόρυφα και ολοκληρώνει ακόμα και μετά από σκληρή επαφή, σουτάροντας με 74% στις βολές. Δουλεύει πολύ στο έδαφος για να κερδίσει το ριμπάουντ, τηρώντας τα box outs, ενώ διαβάζει τις φάσεις για να έρθει ως έγκαιρη βοήθεια και να κλέψει μπάλες. Και σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται κατεύθυνση ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικός στο κομμάτι της απόφασης και να μην παρασύρεται από τη ροή του παιχνιδιού και από τα συναισθήματά του. Υπάρχει πολύ καλή πρώτη ύλη και αν και άργησε να κάνει το άλμα για την Ευρώπη (φέτος ήταν η πρώτη του χρονιά), ένα πιο απαιτητικό πρωτάθλημα μπορεί να αποδειχθεί σχολείο για τον ίδιο, ώστε να εξελιχθεί πολύ πιο γρήγορα και να μάθει το ταβάνι του.
Φέτος στην ABA: 18.1 PTS, 8.1 REB, 1.2 AST, 1 STL, 2.2 TOV σε 31.1′
Azuolas Tubelis (22, 2.08, PF)
Ο νεαρός Λιθουανός που φέτος στην Κλαϊπέντα έπαιξε μισή σεζόν υπό της οδηγίες του Γιώργου Βόβορα στη Νεπτούνας έκανε πάταγο και στοχεύει ψηλά. Καλούπι που θυμίζει έντονα Παούλιους Γιανκούνας, καθώς όντας αριστερόχειρας αρέσκεται σε παιχνίδι με πλάτη αλλά και πρόσωπο με το σουτάκι του τόσο από μέση απόσταση όσο και από το τρίποντο να υφίσταται σε ικανοποιητικό βαθμό. Σαν γνήσιος Λιθουανός προσέχει τα μάλα την τοποθέτηση του σώματος στο ποστ, στο box out αλλά και τις γωνίες στο σκριν, με τα πόδια του να έχουν έτοιμη κατεύθυνση να κόψουν προς το καλάθι. Δουλεύει αρκετά καλά τις reverse κινήσεις στο ποστ και χρησιμοποιεί τον αντίπαλο για να νιώσει πιο βολικά μετά από επαφή. Έχει μαλακά τελειώματα και χρησιμοποιεί το ταμπλό, αλλά μπορεί και να εκτελέσει χωρίς αυτό. Προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα για το ΝΒΑ (Undrafted στο περσινό Draft), γι’ αυτό και η επιμονή να σταδιοδρομήσει ως ‘4’, μιας και στα δικά μας γήπεδα το μέλλον του μάλλον κλείνει προς το ‘5’. Χρειάζεται ΚΑΙ αυτός δουλειά στις βολές, μιας και επισκέπτεται συχνά τη “γραμμή της φιλανθρωπίας”, ενώ το σώμα του χρειάζεται δουλίτσα κυρίως στο physical κομμάτι κι έπειτα σε αυτό της ταχυδύναμης αν θέλει να συνεχίσει ως ‘4’ στο ανώτερο επίπεδο των πολλών αλλαγών και των πιο γρήγορων ταχυτήτων. Γενικά ένας παίκτης που ανεβαίνει διαρκώς και είναι πολύ πιθανό να τον βρούμε μπροστά μας πολύ σύντομα.
Φέτος στην LKL: 17.2 PTS (54.2% FG), 7.2 REB, 1.7 AST, 1 STL, 1 BLK, 1.7 TOV σε 28.2′
Vernon Carey Jr. (23, 2.06, PF/C)
Ο ψηλός της Καρσίγιακα και τρίτος αριστερόχειρας της λίστας μας, έλαμψε φέτος στην πρώτη του χρονιά στην Ευρώπη και συγκέντρωσε πολλά μάτια πάνω του με το γεμάτο ενέργεια παιχνίδι του πάνω από τα στεφάνια. Ο Carey είναι ένας ψηλός με 2.15 άνοιγμα χεριών που διαθέτει τα εργαλεία για μια σπουδαία καριέρα στην Ευρώπη. Τελειώνει εξαιρετικά τις φάσεις κοντά στο καλάθι, ενώ σε καταστάσεις PnR δεν θες να βρεθείς μπροστά του, όταν έχει πάρει φόρα προς το καλάθι. Διαβάζει φάσεις και κλέβει, όντας εξαιρετικός στο ανοιχτό γήπεδο και στο επιθετικό ριμπάουντ δεν σταματά να κινείται προκειμένου να βρει την καλύτερη τοποθέτηση, ώστε να ανανεώσει την επίθεση της ομάδας του και να σκοράρει συνήθως με putback, τομέας στον οποίο φέτος έγραφε 1.2ΡΡΡ. Αφήνει άπλετο φως στον ορίζοντα ως προς το κομμάτι της πάσας του, καθώς διαβάζει τα double-teams αλλά και το μάζεμα της άμυνας προς τον άξονα, όταν δέχεται την μπάλα σε short roll στο ύψος των βολών. Στα μειονεκτήματά του καταλογίζεται η μέτρα στάση ποδιών-κορμού στις άμυνες αλλαγών, κάτι που υποτιμά το γενικά καλό footwork που τον διακρίνει, με τα χέρια του επίσης να μη δουλεύουν ώστε να αποτρέψει την εισαγωγική πάσα στο ζωγραφιστό και στο έτερο μισματς που έχει δημιουργηθεί, ενώ στις βολές ποτέ δεν μπόρεσε είναι μέχρι σήμερα σταθερά συνεπής. Στο άλμα του προς το ανώτερο ευρωπαϊκό επίπεδο, που θεωρούμε βέβαιο ότι θα κάνει αργά ή γρήγορα, θα αντιμετωπίσει προβλήματα στην low post άμυνα με πιο βαριά και έμπειρα 5άρια, όπως επίσης και στο PnR (επέτρεπε φέτος 1.28ΡΡΡ) ειδικότερα όταν ο αντίπαλος χειριστής έχει κάποια γαλόνια στο πέτο του. Σπουδαία περίπτωση γενικά, μπορεί να κάνει θραύση στο δικό μας μπάσκετ και με σωστή δουλειά και καθοδήγηση να σταδιοδρομήσει ως ένα εκ των καλύτερων Centers της Ευρώπης για την επόμενη δεκαετία.
Φέτος σε T-BSL και BCL: 15.3 PTS (67% FG), 7 REB, 1.4 AST, 0.8 STL, 0.9 BLK, 1.2 TOV σε 25.3′
Υ.Γ: Ο Marcus Foster (29, 1.91, SG) πραγματοποίησε μια σπουδαία χρονιά στο πρωτάθλημα Λιθουανίας με τη Λιέτουβος Ρίτας, με την οποία ως MVP των τελικών κατέκτησε το εθνικό πρωτάθλημα, νικώντας τη Ζαλγκίρις με σκορ τελικών 1-3. Ο Φόστερ με ένα τελείως διαφορετικό πνευματικό προφίλ, “γάζωνε” φέτος με σχεδόν 50% στο τρίποντο στην LKL και δεν θυμίζει σε τίποτα το ψαρωμένο παιδάκι που πριν τέσσερα χρόνια φόρεσε το τριφύλλι στο στήθος. Στήνει τα πόδια του εξαιρετικά κατά την υποδοχή της μπάλας, σουτάρει μετά από ντρίμπλα ακόμα και χωρίς ισορροπία, ενώ κεφαλαιοποιεί το καλό του φυσικό προφίλ, όταν πηγαίνει προς τα μέσα ή όταν τρέχει στον αιφνιδιασμό. Νομίζω ότι του αξίζει ακόμα μια ευκαιρία στο ανώτατο επίπεδο και θεωρώ ότι θα την πάρει.
