Το δεύτερο σκέλος της φετινής μας τριλογίας στο πιάτο σας. Μετά το Part 1, συνεχίζουμε με μια ακόμα 7άδα παικτών, που μπορούν από το πουθενά να δώσουν διαφορετικό χρώμα στην μπασκετική μας καθημερινότητα. Πάμε.
Daron “Fatts” Russell (25, 1.80, PG)
O Russell ξεκίνησε τη σεζόν στην Buducnost, όντας καταπληκτικός στην ABA και γρήγορα μεταπήδησε στην πολύ ανταγωνιστική T-BSL και τη Galatasaray του Ανδρέα Πιστιόλη, ένα από τα σημαντικότερα εργαστήρια παραγωγής και μεταπώλησης παικτών στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Ο “Fats” Russell είναι φτερό στον άνεμο, όντας αρκετά αδύνατος και μικροσκοπικός, όμως κρύβει μέσα του ένα τερατάκι, που βγάζει τρομερή σπιρτάδα. Πολύ καλός σουτέρ μετά από ντρίμπλα, εξαιρετικά handles, εκτελεστής μέσης απόστασης με κάθε τρόπο και μια οντότητα που βγάζει ανεξάντλητη ενέργεια από μέσα του για όση ώρα μένει στο παρκέ. Σαφώς και γίνεται στόχος της αντίπαλης επίθεσης, όμως και εκεί η ενέργεια και η προσπάθεια που καταθέτει του δίνουν αρκετούς πόντους. Θεωρώ, ότι σύντομα θα τον δούμε πιο ψηλά, καθώς ανταποκρίθηκε και στην Τουρκία σε σημαντικό βαθμό. Πρέπει να δουλέψει απαραίτητα το κομμάτι της απόφασης και το πώς να διαβάζει πιο κλειστές άμυνες, ώστε να γίνει πιο… οικονομικός.
Στην ΑΒΑ: 26.8 PTS, 3.7 REB, 7.3 AST, 3.7 TOV.
Στην T-BSL: 13 PTS, 3.2 REB, 5.1 AST, 2.3 TOV.
Στο BCL: 15.7 PTS, 3.7 REB, 3.7 AST, 1.7 TOV.
Barry Brown Jr. (26, 1.91, SG)
O Barry Brown μετακόμισε στη Γαλλία από τη Νέα Ζηλανδία μεσούσης της σεζόν, για να ενισχύσει τη Mets 92 και στο πλευρό των Wembanyama-Coulibaly να βοηθήσει την ομάδα του ομοσπονδιακού τεχνικού, Vincent Collet, να διεκδικήσει τον τίτλο στην ProA, με την προσπάθειά τους να βρίσκει τοίχο στους τελικούς κόντρα στη Μονακό. Ο Barry Brown είναι καλός αμυντικός πάνω στην μπάλα, έχει μπασκετική παιδεία και δεν κλέβει ανάσες στα μετόπισθεν. Είναι αποτελεσματικός επιθετικός και τη στέλνει μέσα την μπάλα, όμως το πρόβλημά του είναι ότι δεν έχει μάθει να παίζει μακριά από αυτή και δύσκολα λειτουργεί ας πούμε ως spot shooter πόσο μάλλον, ως off screen παίκτης. Η φύση του είναι περισσότεορ να σκοράρει και όχι τόσο να πασάρει, είναι ένας παίκτης κοντά στο προφίλ του Χάουαρντ της Μπασκόνια. Εφόσον γίνει πιο… εξωστρεφής μπορεί να έχει καλό μέλλον.
Στηv NBL: 19.4 PTS, 2.8 REB, 2.5 AST, 1.25 STL, 2.2 TOV.
Στην ProA: 13.7 PTS, 1.6 REB, 2 AST, 1.1 STL, 1.9 TOV.
Matt Mitchell (24, 1.98, SF)
O Matt Mitchell είναι ένας SF με πολύ καλά σωματικά εργαλεία, που αγγίζει τον όρο του 3nD. Ξεκινώντας από το αμυντικό κομμάτι, μιλάμε για έναν Forward που μπορεί κρατήσει μόνος του την πρώτη γραμμή άμυνας, καθώς το μεγάλο του wingspan και η καλή του πλευρική ταχύτητα τον καθιστούν δύσκολο εμπόδιο ακόμα και για τους καλύτερους individuals της ProA (James, Okobo, Loyd, Waters, Floyd, Brown κλπ). Έχει τον απαιτούμενο κορμό, για να αμυνθεί χαμηλά, υποστηρίζοντας άμυνα αλλαγών ή triple-switch, όταν μετά το hedge out ο wing καλείται να μείνει χαμηλά με τον ψηλό, παίζοντας συνήθως front defence. Έχει καλό μηχανισμό και σουτάρει από ψηλά, αν και φαίνεται να τον παίρνει εύκολα από κάτω, αν χάσει τα πρώτα ένα-δυο ελεύθερα σουτ. Μεγάλο του μειονέκτημα ο χειρισμός, αφού είναι επιρρεπής στο λάθος, κάτι που πρέπει να δουλέψει, αφού έχει τα σωματικά προσόντα να πάει μέχρι μέσα και να τελειώσει μετά από επαφή-ες. Χαμηλών τόνων χαρακτήρας, μαθαίνει εύκολα και βελτιώνεται συνεχώς, αφού δουλεύει ασταμάτητα ατομικά και ομαδικά.
Στην ProA και στο BCL: 16 PTS, 3.5 REB, 1.9 AST, 1 STL, 2.3 TOV.
Derek Willis (28, 2.06 PF)
Εδώ οι εξελίξεις μας πρόλαβαν, μιας και ο παίκτης υπέγραψε στην Anadolu Efes, αλλά ας ανοίξουμε και τη δική του υπόθεση, για να είμαστε προετοιμασμένοι. Ο Derek Willis με βιογραφικό σε Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία, κατέγραψε μια εξαιρετική σεζόν φέτος με την Βενέτσια. Αποτελεί τον ορισμό του Stretch PF αν και γενικά δεν θα έλεγα, ότι πλησιάζει στον όρο 3nD. Το footwork του έχει πολλά θέματα, ενώ δεν είναι ο PF που αν δεν βρει το σουτ που θέλει, θα πασάρει σωστά και έγκαιρα. Η μηχανική του στο σουτ είναι περίεργη, μιας και ξεκινά το ζύγισμα από την κοιλιά και απελευθερώνει κάπως σπασμωδικά, ωστόσο όταν μιλάν οι αριθμοί, τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Ο Willis έχει μέγεθος, παλεύει στο rebound τελειώνει δυναμικά φάσεις κοντά στο καλάθι και αν ήταν έστω average σε switch άμυνες, τότε θα έπαιζε εδώ και καιρό και με καλό συμβόλαιο στην Ευρωλίγκα.
Στο EuroCup: 12.9 PTS (48% 3P, 91% FT), 5 REB, 1 AST.
Karlo Matkovic (22, 2.11, C)
Τον Karlo Matkovic τον είδαμε πέρυσι στο Ευρωμπάσκετ με την Κροατία, όπου πήρε χρόνο και είχε αρκετές καλές στιγμές στη διοργάνωση. Ψηλός παλιάς κοπής με σύγχρονα όμως εργαλεία, βασίζεται αρκετά στην αθλητικότητά του και πολύ λιγότερο στην περιορισμένη τεχνική του, κάτι που του κλείνει την πόρτα του ΝΒΑ με βίαιο τρόπο. Ο Matkovic είναι ιδανικός για να τρέξεις το γήπεδο, να μοιράσεις λόμπες και να παίξεις άμυνα αλλαγών. O Alilovic φέτος στην Cedevita βάσισε την άμυνα του σε αυτή την τακτική, κρατώντας τον στην περιφέρεια και αυτός είναι ο λόγος των όχι πολλών rebounds στη στατιστική του αθλητή. Παίκτης που πρέπει να προστεθεί σε μια γραμμή ψηλών με καλή τεχνική, γιατί όπως προείπαμε, η δική του είναι αρκετά περιορισμένη.
Σε ABA και EuroCup: 9 PTS, 4.3 REB, 1.4 BLK.
6th Man: Babacar Mbye (21, 2.13, C)
Ο ψηλός της θυγατρικής ομάδας της ASVEL ετοιμάζεται σιγά σιγά για το δικό του step-up. Ο Babacar Mbye είναι ένα άγουρο 5άρι, που όμως έχει κάποιες προδιαγραφές που μαρτυρούν ότι έχει αρκετό μέλλον μπροστά του. Πέρα από τα φυσικά του πλεονεκτήματα, είναι ένας παίκτης που έχει καλό άγγιγμα της μπάλας, στοιχείο σπάνιο για παίκτη τέτοιας κοπής. Φλασάρει στις βολές για να παίξει high low συνεργασίες, όπου το ύψος του τον βολεύει να δει τις πάσες σε κάθε σημείο του γηπέδου, έχει καλά τελειώματα από κοντά και στις βολές είναι σχετικά εύστοχος με ποσοστό τη σεζόν που πέρασε 70+%, ενώ σιγά σιγά αρχίζει να σουτάρει και από μακριά. Πρέπει να δουλέψει με τον κορμό του και να προσθέσει μυϊκά κιλά και απαραίτητα να μάθει κάποια βασικά του αθλήματος, όπως το να χαμηλώνει για να παίρνει καλύτερες θέσεις, να μη βιάζεται να βάλει την μπάλα στο παρκέ, όταν την δέχεται στο ποστ και φυσικά να μην καταναλώνει άσκοπα ενέργεια. Τα πήγε καλά φέτος στη Β’ Γαλλίας και θεωρώ ότι σύντομα θα ανέβει στην πρώτη κατηγορία.
Στην LNB Espoirs: 19.2 PTS, 13 REB, 1.85 AST, 1.3 BLK, 3 TOV.
Υ.Γ: Μια νεότερη εκδοχή του Luis Scola. O Luka Garza (24, 2.08, C) επιλέχθηκε πριν δυο χρόνια στο νούμερο 52 του NBA Draft και βλέπει τον χρόνο συμμετοχής του να είναι αρκετά μικρός, διότι όταν επιλέχθηκε ήταν 4ετής, άρα 22 ετών. Σήμερα στα 24 του δείχνει να μη βρίσκει μόνιμη θέση στο NBA (πέρυσι βρήκε ρόλο στα μέσα της σεζόν στη Minnesota), με τον χρόνο του στις πρώτες του δυο σεζόν στη “Μεγάλη Λίγκα” να μην ξεπερνά τα 10 λεπτά κατά μέσο όρο. Ο Βόσνιος ψηλός που τελευταία στιγμή πέρυσι στο Ευρωμπάσκετ έμεινε εκτός ρόστερ, διαθέτει ένα εξαιρετικά άρτιο low post παιχνίδι, με ισχυρή δόση τεχνικής, αντίληψης και δύναμης, σουτάρει εξαιρετικά από μέση και μακρινή απόσταση, αλλά υπολείπεται σε όρους αθλητικότητας, ενώ δεν διαθέτει ιδιαίτερα την πάσα (αυτό είναι μειονέκτημα, γιατί σε 1vs1 καταστάσεις είναι πάρα πολύ δυνατός και τραβάει βοήθειες). Θα μπορούσε επίσης να είναι λίγο καλύτερος στις βολές, όμως όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα. Ο Garza είναι ψηλός με σπουδαίες αρετές για το δικό μας μπάσκετ και αν ήμουν ο GM του Παναθηναϊκού, δεν θα δίσταζα καθόλου να του δώσω τη μια από τις δυο θέσεις του Center. Θα ταίριαζε άψογα ως ντουέτο στο ‘5’ με έναν “ανθρωποφάγο” του στυλ Lessort.
Αυτό ήταν και το δεύτερο κομμάτι της καλοκαιρινής μας περιοδείας λοιπόν. Ετοιμαζόμαστε την ερχόμενη Δευτέρα για το τρίτο και τελευταίο. See you soon…
Επιμέλεια: Outsider
