Έφτασε η ώρα, που και το NBA μπαίνει στην καθημερινότητά μας. Η κορυφαία λίγκα του πλανήτη ανοίγει τις πύλες της αύριο τα χαράματα και το Momentum είναι ξανά στις επάλξεις, για να σας προετοιμάσει για τη νέα σεζόν και να σας δώσει στο πιάτο λεπτομέρειες και… τιπς (από εσάς εξαρτάται, το αν θα τα χρησιμοποιήσετε σωστά) για κάθε ομαδική και ατομική πιθανή έκρηξη. Για πάμε…
Golden State Warriors
Το Golden State του Steve Kerr μπαίνει στη σεζόν για ακόμα μια χρονιά την τελευταία 10ετία ως το “αφεντικό” της λίγκας. Το δίδυμο των Curry-Thompson, οι δυο καλύτεροι σουτέρ στην ιστορία του αθλήματος, οι “Splash Brothers” βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο των Prime years τους και το γεμάτο roster των “πολεμιστών” μπορεί να τους εγγυηθεί ξεκούραση και αρκετά παιχνίδια στο στάτους του “Rest”. O Wiseman που επιστρέφει θα καλύψει τη βασική θέση του ‘5’. Θυμίζω, ότι ο 21χρονος Center πριν δυο χρόνια επιλέχθηκε στη 2η θέση του Draft από τους πολεμιστές, που βρήκαν τους απανωτούς τραυματισμούς ως μια ευκαιρία για rebuilding και tanking. Οι απανωτοί τραυματισμοί καθυστέρησαν το όλο επιχείρημα, αλλά οι Warriors είναι εδώ, για πρώτη φορά πλήρεις και με Rim Protector Α’ τάξεως.
Εξαιρετική η προσθήκη του DiVincenzo, σπουδαία η παραμονή των Poole, Kuminga και Wiggins. Το μόνο που μπορεί να σταματήσει τους Warriors είναι ο κακός τους εαυτός και οι εσωτερικές προστριβές. Το θέμα των Poole-Green δεν πήρε έκταση από την ομάδα (πολύ σωστά) και η υπόθεση του PF/C θα είναι βαρύνουσας σημασίας για το σύνολο του σωστού σε όλα, Steve Kerr.
Brooklyn Nets
Η ομάδα από το Bronx μπαίνει σε μια ακόμα σεζόν με το βλέμμα στραμμένο στον τίτλο και μόνο. Η προσωποκεντρική νοοτροπία και ο υπέρμετρος εγωισμός σε άτοπες καταστάσεις (εντάξει και μερικά χιλιοστά στο σουτ του Durant στο Game 7 του 2021 με τους Bucks) ήταν οι αιτίες, που το συγκεκριμένο σύνολο δεν έχει καταφέρει να φτάσει ακόμα στους τελικούς του NBA. O Durant πρέπει στα 34 του να συνεχίσει να διαχειρίζεται τον εαυτό του και τις δυνάμεις του, ο Irving να βάλει επιτέλους μυαλό και να μην παίρνει από μόνος του εβδομαδιαία ρεπό, για να γιορτάσει τα γενέθλιά του και ο Steve Nash να κάνει ένα ευχέλαιο να πάνε καλά όλα τα παραπάνω και οι παίκτες του να μην προσπαθούν ως παρουσίες να επιβληθούν ενός ικανότατου προπονητή και πάλαι ποτέ σπουδαίου μυαλού. Ο Ben Simmons θα είναι το boost αυτής της ομάδας και θα λειτουργεί ως εξισορροπιστής και συνδετικός κρίκος μεταξύ των δυο Super Stars. Οι Nets υπολείπονται σε ποιότητα στη θέση ‘5’, ωστόσο η αθλητικότητα στις υπόλοιπες θέσεις μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις να ματσάρει αυτό τους το έλλειμμα.
Boston Celtics
Οι Celtics έφτασαν μια ανάσα από τον 18ο τίτλο στην ιστορία τους πέρυσι και φέτος ελπίζουν το βήμα παραπάνω να γίνει. Για αυτό έφεραν στο Μασαχουσέτη τον Malcolm Brogdon, που θα έρχεται από τον πάγκο και μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει τον front runner για το βραβείο του 6th Man of the year και τον Blake Griffin, που θα φέρει εμπειρία και κάποια χρήσιμα τεχνικά χαρακτηριστικά από τη θέση ‘4’, διότι ο τραυματισμός του νεοαποκτηθούς Gallinari αλλά και του Robert Williams (ο μοναδικός “φρέσκος” και με μεγάλα αποθέματα ενέργειας ψηλός της ομάδας) θα μετατοπίσει μόνιμα τον Horford στο ‘5’. Δεν μου άρεσε η φυγή του Theis και θεωρώ ότι γρήγορα στην ομάδα θα τον νοσταλγήσουν. Το βαρύ σασί θα είναι ξανά το δίδυμο των Wings, Brown-Tatum, με τον δεύτερο να μπορεί να μπει σφήνα στην κούρσα για τον φετινό MVP. Η καρδιά της ομάδας θα είναι και φέτος ο Smart, ενώ όλη την προσοχή έχει κεντρίσει η περίπτωση της τιμωρίας του Ime Udoka, που πέρυσι μπόρεσε να στρίψει το καράβι και μετά την προσθήκη του White να κάνει την ομάδα να καλπάζει. Θα μπορέσουν οι “κέλτες” να είναι οι ίδιοι με πέρυσι χωρίς τον Udoka στον πάγκο; Οψόμεθα…
Philadelphia 76ers
Θεωρώ ότι φέτος ήρθε η ώρα του Joel Embiid αναφορικά με το βραβείο του MVP. Ξεκινάω με αυτό.
Ο Καμερουνέζος μπορεί να ηγηθεί σε μια ομάδα που φαίνεται (το τονίζω το φαίνεται) να έχει αποβάλει από μέσα της ό,τι την τρώει και να επιχειρεί ένα restart από μια άλλη βάση. Ο Harden πιο ώριμος και μεστός πλέον, δεν κοιτάζει μόνο το καλάθι και δείχνει να έχει δουλέψει πάρα πολύ το σώμα του στη φετινή offseason, για να είναι απόλυτα έτοιμος και φρέσκος σε περίπτωση που η ομάδα του Doc Rivers δείξει ότι μπορεί να πάει μέχρι τέλους. Tobias Harris και Thybulle είναι οι παίκτες που συνδέουν δυο διαφορετικούς κόσμους εντός της ομάδας, αυτόν των Stars με αυτόν των εργατών. Φέρνουν αθλητικότητα και άμυνα, ενώ μπορούν και να σουτάρουν (ειδικά ο πρώτος). Προσθήκη στη σωστή κατεύθυνση ο PJ Tucker όπως και ο Harrell, που θα διατηρεί την ένταση στα λεπτά που ο Embiid θα ξεκουράζεται.
Denver Nuggets
Ναι, ο Jamall Murray επιστρέφει και ο Nikola Jokic θα έχει στον πλευρό του ξανά έναν υποτιμημένο μεν εξαίσιο δε, παίκτη (το στάτους του στην ομάδα είναι ανάλογο με αυτό του Holiday στο Milwaukee) που μπορεί να πάρει μεγάλο βάρος και όγκο επιθέσεων πάνω του. Ο Nikola Jokic αναμένεται ξανά να είναι ένας Top Contender για το MVP, ενώ η κατάσταση της υγείας του Michael Porter θα είναι το μείζον θέμα καθ’ όλη τη σεζόν για το σύνολο του Michael Malone. O Bones Hyland δείχνει από την προετοιμασία, πως θα διεκδικήσει και θα πάρει πολλά από τον προπονητή του και ίσως να μπορεί να μπει στη λίστα για τους υποψήφιους για το φετινό MIP, ενώ ο Aaron Gordon πλέον θα έχει μεγαλύτερο χώρο και δεξιότητες δίπλα του για να προσφέρει τις εναέριες υπηρεσίες του στην ομάδα του Colorado. Η πρώτη 5άδα τους είναι εξαιρετική, ο πάγκος εντάξει, αλλά και πάλι το mentality του εν λόγω οργανισμού ποτέ δεν άφηνε φως στον ορίζοντα, ώστε αυτός να χαρακτηριστεί ως Champion material.
Milwaukee Bucks
Κάπως ακατανόητο το φετινό καλοκαίρι από τον Mike Budenholzer και το επιτελείο του. Είναι γνωστό ότι δίπλα στον Γιάννη θέλεις Skills, ώστε να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι χώροι στο “φρικιό” για να αναπνεύσει και να ποδοπατήσει όποιον βρεθεί στο διάβα του. Αντ’ αυτού οι Bucks επιμένουν στο ίδιο μοτίβο, ποντάροντας στη χημεία και ελπίζοντας η ζαριά τους να τους φέρει ξανά κάτι καλό, όπως πριν δυο σεζόν. Θεωρώ, πως χρειαζόταν απαραίτητα ένα φρεσκάρισμα στις θέσεις των Lopez και Ibaka ίσως και σε αυτή του Connaughton. Οι Bucks θα παίξουν ξανά σε ψηλό τέμπο, θα παρατάξουν 5-Out επιθέσεις για τον Γιάννη και θα στηριχτούν στο σουτ του Middleton και στο πληθωρικό παιχνίδι του Holiday, όταν ο Αντετοκούνμπο θα τραβάει σαν μαγνήτης πάνω του ολόκληρη την αντίπαλη 5άδα. Ο Jevon Carter που έρχεται από το απαιτητικό περιβάλλον των Nets αλλά και ο Joe Ingles με το πολύπλευρο παιχνίδι του είναι μονάδες που φέρνουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και βάθος σε ένα ρόστερ ικανό ασφαλώς για να φτάσει μέχρι το τέλος.
Los Angeles Clippers
Η επιστροφή του “Klaw” μαγνητίζει τα βλέμματα και διόλου άδικα θα έλεγε κανείς, πριν το Jump Ball της νέας σεζόν. O Leonard, ο πιο two way player στο σύγχρονο NBA ανάρρωσε πλήρως και έρχεται με μεγάλο θυμό, ώστε να αποδείξει, ότι δεν έχει περάσει -βασικά ότι δεν έχει φτάσει ακόμα- την κορυφή του βουνού. Στο πλευρό του ο Paul George και ο John Wall, που πέρυσι επέλεξε να μην αγωνιστεί με το νεανικό σύνολο των Rockets και να τα τσεπώσει άκοπα. Οι δηλώσεις των δυο παικτών αρκετά αισιόδοξες. Ο μεν George δήλωνε πως “Θα είμαι πιο συγκεντρωμένος από ποτέ. Το μόνο που θέλω είναι ο τίτλος και θα δώσω το 200%, για να τον φέρουμε στο L.A”. Ο δε Wall έστελνε μήνυμα συναγερμού στους αντιπάλους του “Μου λέτε, ότι θα είμαι η τρίτη απειλή της ομάδας μου; Σκεφτείτε πόσους πόντους μπορούμε να βάζουμε σε κάθε ματς δηλαδή”. O Tyronn Lue έχει μεγάλο βουνό να ανέβει, καθώς το σύνολό του ουσιαστικά ξεκινά από το 0. O Reggie Jackson θα καρπωθεί το απόσταγμα της σπουδαίας περυσινής του σεζόν, οι Covington, Kennard, Morris θα είναι τα κύρια πρόσωπα της Second Unit μαζί με τον Batum, που επέλεξε το καλοκαίρι να απέχει από την εθνική του, για να προετοιμαστεί κατάλληλα, ενώ η παρουσία του Zubac ως starting Center, προκαλεί πολλές αμφιβολίες, ως προς τον ποιοτικό δείκτη του παίκτη.
Chicago Bulls
Οι Bulls του Billy Donovan με το iso game και το πολύ καλό αμυντικό φίλτρο, θα είναι και φέτος μια από τις 4-5 καλύτερες ομάδες της Ανατολής, που με το κατάλληλο φορμάρισμα στο κατάλληλο σημείο, μπορούν να φανούν ικανοί για τα πάντα. Το δίδυμο των LaVine-DeRozan είναι too much για κάθε αντίπαλο, καθώς μπορεί να σκοράρει σβηστά 60-70 πόντους σε κάθε ματς, ενώ το πρόσωπο-πλάτη παιχνίδι του Vucevic, μπορεί να δώσει τόσο σε σκορ όσο και σε δημιουργία. Ο Ayo Dosumnu έχει την ευκαιρία του με τον Lonzo Ball μόνιμα στα πιτς και φυσικά να μην παραλείψουμε να αναφερθούμε στις ασφαλιστικές δικλείδες των Dragic-Drummond στις θέσεις ‘1’ και ‘5’ του πάγκου. Ο Patrick Williams ΠΡΈΠΕΙ να θυμηθεί τον παλιό εαυτό του, αν δεν θέλει να χάσει τη θέση του από τον Marko Simonovic, που έρχεται με φόρα, ενώ οι Caruso και Derrick Jones θα είναι οι σταθερές του πάγκου.
Ισορροπημένη ομάδα, δουλεύει για δεύτερη χρονιά μαζί (πολύ σημαντικό), οπότε μένει να δούμε, αν υπάρξει εξέλιξη.
Dallas Mavericks
Τη λατρεία μας για τον Λουκά τη γνωρίζετε, ωστόσο ποτέ δεν κρυβόμαστε και λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο Doncic πέφτει θύμα του ανεπανάληπτου ταλέντου του και των τεράστιων κατορθωμάτων του από τόσο μικρή ηλικία και ξεπερνάει ουκ ολίγες φορές κάθε όριο, καταντώντας ερειστικός και αυθάδης. Θα κάνει καλό στον ίδιο αλλά και στην ομάδα του ένα γερό χαστούκι (όχι, το σβηστό 4-1 από τους Warriors πέρυσι δεν ήταν τέτοιο, αντίθετα η ήττα στο EuroBasket από την Πολωνία ήταν) που μπορεί να τους κάνει να αναθεωρήσου. Ο Jason Kidd ποντάρει τα πάντα στον 23χρονο Σλοβένο, που φέτος έχει μεγαλύτερο οπλοστάσιο δίπλα του, με τον rebounder-finisher, Christian Wood και την επιστροφή του Tim Hardaway Jr. Το σουτ των Finney-Smith, Bullock, Kleber και Bertans θα είναι το κλειδί στις απλωμένες επιθέσεις των Mavericks, ώστε να μείνει χώρος για τις γνωστές 2-2 συνεργασίες του Doncic με το εκάστοτε 5άρι στον άξονα. Ο JaValle McGee είναι κίνηση εμπειρίας και ουσίας και φυσικά ας μην ξεχνάμε τον Αυστραλό Josh Green, που ίσως φέτος να κάνει ένα προσωπικό step-up.
Οι Mavericks την τελευταία τριετία κάνουν κάθε χρόνο και ένα βήμα μπροστά. Μπορούν φέτος να πάνε στους τελικούς;
Phoenix Suns
Ίσως να τους αδικούμε, αλλά το finish της περασμένης σεζόν και αφού πρώτα η ομάδα είχε καταλάβει άνετα την 1η θέση της RS, μας κάνει διστακτικούς ως προς το τι θα δούμε φέτος από τους Suns του Monty Williams. Η ομάδα από την Arizona θα οδηγείται και φέτος από τον Chris Paul που πατάει πια στο 37ο έτος της ηλικίας του. Οι φήμες για ανταλλαγή του Ayton δεν υλοποιήθηκαν, ενώ ο τρομερά χρήσιμος Crowder είναι με τα δυο πόδια στην έξοδο. Ως εκ τούτου βασικός PF λογίζεται ο Cameron Johnson, που μόνο κακός δεν είναι, αλλά ούτε και καθαρός PF είναι και αναπληρωματικός του ο Dario Saric. Μεγάλο το κενό στο ‘4’ λοιπόν. Ο Devin Booker έχει ρουφήξει μπόλικη γνώση και εμπειρία δίπλα στο τέρας του αθλήματος, Chris Paul, και ίσως έρχεται η ώρα που θα τον δούμε να κουμαντάρει μια ομάδα ο ίδιος ως PG πλέον (τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε Combo), κάτι που προσωπικά θεωρώ, ότι θα τον οδηγήσει και σε ένα MVP βραβείο.
Οι Suns φέτος απλά ΠΡΈΠΕΙ να πετύχουν, αλλιώς η εσωστρέφεια και το rebuilding φαντάζουν μονόδρομος.
Memphis Grizzlies
Τα γκρίζλι από το Tennessee βρυχώνται και θα είναι και φέτος μια δυσκατάβλητη ομάδα που θα τρέχει το γήπεδο και θα παίζει παιχνίδι προσωπικής φάσης, το οποίο στηρίζεται στην ικανότητα των πλάγιων σκόρερ στο τρίποντο. Ο Ja Morant μπορεί να αποδειχθεί το μεγάλο μπαμ της σεζόν (όταν λέμε μπαμ, εννοούμε ακόμα και MVP) και η κατάσταση του Jaren Jackson θα είναι το πιο φλέγον θέμα στα γραφεία της ομάδας. Όσο ο Jackson είναι εντάξει, μαζί με τον Adams η ρακέτα θα είναι ναρκοπέδιο. Bane και Brooks στάζουν φαρμάκι από την περιφέρεια και αποφορτίζουν σε μεγάλο βαθμό τον Morant, ενώ ο πάγκος με τους Tillman, Clarke, Aldama, Konchar και Tyus Jones μπορεί να υποστηρίξει με επιτυχία το οικοδόμημα του Taylor Jenkins. Οι Grizzlies πρέπει να χρησιμοποιήσουν την περυσινή σεζόν ως παράσημο σοφίας και εμπειρίας και να πατήσουν σε αυτές τις αρετές, για να κάνουν το βήμα μπροστά.
Los Angeles Lakers
Οι Lakers έκαναν τα πάντα ώστε να ξεφορτωθούν το “βαρίδι” που ονομάζεται Russell Westbrook, ωστόσο κανείς δεν θέλησε να τραβήξει τον λαχνό και ο παίκτης παρέμεινε στην “πόλη των αγγέλων”. Οι Lakers φρόντισαν να προσθέσουν επιτέλους έστω και λίγο firepower και αμυντικό φίλτρο στην ομάδα τους, υπογράφοντας τον σκληροτράχηλο Thomas Bryant και τον Damian Jones (καλή σεζόν πέρυσι στο Sacramento) στο ‘5’, τον Toscano-Anderson που φέρνει πνεύμα πρωταθλητή, τον καμικάζι Patrick Beverley, τον πληθωρικό Lonnie Walker IV, τον Kendrick Nunn που έρχεται από μια σεζόν απουσίας λόγω τραυματισμού και τον Dennis Schroder, που μπορεί να φέρει πολλά πράγματα στο τραπέζι, αλλά στάθηκε άτυχος, αφού θα χάσει την εκκίνηση της σεζόν. Οι Lakers με τον παλαίμαχο ρολίστα του οργανισμού, Darvin Ham, πλέον στο τιμόνι θα παίξουν τη ζαριά τους σε μια από τις τελευταίες χρονιές του LeBron James (μια εποχή πλησιάζει στο τέλος της σιγά σιγά) και θα στηρίξουν πολλά στον πληγωμένο εγωισμό του “Βασιλιά”, που από πέρυσι έχει μπει στο στόχαστρο πολλών αναλυτών, οι οποίοι τον χαρακτηρίζουν ως ξοφλημένο. Εγώ πιστεύω, ότι δεν είναι. Ελπίζω μόνο να μην παρουσιάσουν το περυσινό έκτρωμα και να καταλάβουν, ότι η ομάδα είναι πάντα πάνω από κάθε πρόσωπο. Βαρόμετρο η κατάσταση του Anthony Davis, ο οποίος παραμένει ένας Top-3 PF της λίγκας, αλλά χάνοντας τουλάχιστον 20 ματς τη χρονιά και παίζοντας σε άλλα 10-15 με επιφυλάξεις, προφανώς και η αξία σου πέφτει, δυστυχώς…
Cleveland Cavaliers
Προσωπικά θα ήθελα να δω για μια δεύτερη σεζόν το “πείραμα” τερατογέννεσης του J.B Bickerstaff να καταπίνει αμάσητους τους αντιπάλους, με τον Markkanen στο ‘3’ και την επιστροφή του Sexton, ωστόσο, όταν σου δίνεται η ευκαιρία να φέρεις στην ομάδα σου έναν παίκτη όπως ο Donovan Mitchell, δεν το σκέφτεσαι και πολύ. Οι Cavs θα φύγουν από το Big BasketBall και με την προσαρμογή και ομαλή ένταξη του πολυεργαλείου LeVert στο ‘3’ συνθέτουν μια καταπληκτική πρώτη 5άδα. με τους Okoro, Love, Osman και Wade να είναι οι κύριοι εκπρόσωποι του πάγκου τους, όσο ο Ricky Rubio θα είναι στα πιτς (λογικά θα χάσει ολόκληρη τη σεζόν). Ο Darius Garland καλείται να διατηρήσει την επιθετικότητά του δίπλα στον Super scorer, Mitchell, που ίσως να πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω σε σχέση με το παιχνίδι του στη Utah, ενώ το ντουέτο των Allen-Mobley στη ρακέτα θα είναι ξανά… διόδια για τους αντιπάλους.
Η ομάδα που μπορεί να αποδειχθεί το “μαύρο άλογο” και να κάνει πολλά upsets!
Atlanta Hawks
Οι Hawks επενδύουν περαιτέρω στην επιστροφή τους στα ψηλά στρώματα του NBA και στη μεγάλη ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε, δεν άφησαν χρόνο να χαθεί, φέρνοντας στην Georgia με πολύ λίγα για την αξία του ανταλλάγματα, τον παικταρά Dejounte Murray, που μπορεί με το All-Around παιχνίδι του να αποτελέσει την πανοπλία στον Trae Young. Το δίδυμο των Collins-Capela θα είναι κατά έναν χρόνο πιο έμπειρο και σοφό, ενώ στο ‘3’ ο Hunter που ανάρρωσε από τον τραυματισμό του παίρνει φανέλα βασικού. Το διάστημα απουσίας του Bogdanovic θα καθορίσει πολλά για την πορεία της ομάδας, όπως και το τι μπορούν να δώσουν οι Aaron Holiday, Frank Kaminsky και Okungwu από τον πάγκο. Ο Nate McMillan, ένας θιασώτης του μισού γηπέδου και του Defensive BasketBall καλείται να βρει λύσεις σε ένα σύνολο που διψά για ανοιχτό γήπεδο και μεγάλα σκορ. Η συνεργασία δεν φαίνεται ιδανική και για αυτό τα πολύ ταλαντούχα “γεράκια” δεν τοποθετούνται πιο ψηλά.
Miami Heat
Η “συμμορία” του Spoelstra μπορεί άνετα να μας τιμωρήσει και να μας εκθέσει, που τη βάζουμε τόσο πίσω, ωστόσο πραγματικά δεν βλέπω, με ποιον τρόπο μπορούν οι φετινοί Heat να βγουν στον αφρό. Το ρόστερ δεν είναι κακό, έχει ταλέντο, ποιότητα και ποσότητα, όμως η θέση ‘4’ φαίνεται απόλυτα γυμνή. Ο Jimmy Butler από το φτερό που είναι η φυσική του θέση ‘2-3’ θα κληθεί να παίξει και ως ‘4’, ενώ ο Rookie Nikola Jovic, που είναι Combo Forward, μπορεί να επωφεληθεί από αυτή την (μπορεί να είναι και στοχευμένη) ανορθογραφία του ρόστερ και να πάρει φανέλα βασικού νωρίς στη σεζόν, παίζοντας ακόμα και για το βραβείο του ROY. Herro και Robinson φέρνουν δηλητήριο από τον πάγκο, οι Oladipo και Struss βρώμικο παιχνίδι και ανιδιοτέλεια και ο Vincent καλό χειρισμό. Απορώ, για το πόσο ακόμα θα εμπιστεύονται τον Lowry στον άσο και για το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο Caleb Martin ως ο βασικός SF της ομάδας. Ο Adebayo από πίσω του έχει τον έμπειρο Dedmon και τον ελπιδοφόρο και ταλαντούχο Yurtseven, που φέτος αναμένεται να έχει αυξημένο χρόνο και ρόλο.
New Orleans Pelicans
Τα νέα στο στρατόπεδο των “πελεκάνων” από την περίπτωση του Zion Williamson ήταν άκρως θετικά, αφού ο άλλοτε Star του Duke φαίνεται να έχει χάσει το περιττό βάρος που τον κρατούσε πίσω και να έχει αναρρώσει εντελώς από τους τραυματισμούς του. Ο Zion δείχνει σε τρομακτική κατάσταση και με τον SG/SF/PF Ingram και το Euro δίδυμο των Valanciunas-Hernangomez δίπλα του, μπορεί να κάνει θραύση. Ο Herbert Jones δίνει το απαραίτητο αμυντικό φίλτρο σε μια ομάδα με πολλούς παίκτες που θέλουν την μπάλα, όπως επίσης και ο συμπαθέστατος Πορτορικανός, Jose Alvarado. O McCollum θα είναι στο τιμόνι ομάδα για πρώτη φορά στην καριέρα του (πάντα έπαιζε στο πλευρό του Lillard) με ρεζέρβα του τον χρήσιμο Graham και αυτό σε συνδυασμό με τον νέο τεχνικό της ομάδας, Willie Green, συνιστά ένα τεράστιο στοίχημα, που αν κερδηθεί, θα εκτοξεύσει τους Pelicans και θα τους κάνει να τρυπήσουν πολλά ταβάνια!
Toronto Raptors
Nick Nurse σημαίνει εγγύηση. Οι Raptors δεν θα είναι Contenders, ούτε καν της πρώτης 4άδας στην Ανατολή, όμως θα είναι ένα σωστά δομημένο σύνολο, που θα ζει από τα μετόπισθεν και θα πυροβολεί από την περιφέρεια στην επίθεση. Ο Van Vleet πιο ώριμος από ποτέ ετοιμάζεται για μια ακόμα καλή σεζόν, όπως και ο πληθωρικός Anunoby, που κάνει τα πάντα στο γήπεδο. Ο Siakam θα είναι η Star της ομάδας και ο παίκτης που θα πρέπει να μεταλαμπαδεύσει το πνεύμα του στον νεαρότερο, Scottie Barnes, τον περσινό ROY, που βαδίζει στον σωστό δρόμο. Ο πάγκος των Raptors πάντα είναι πηγή πολλών αγαθών και φέτος ξεχωρίζει ξανά ο Boucher αλλά και ο Banton. Οι Raptors έχουν ταβάνι σαν ομάδα, αλλά είναι δεδομένο ότι θα φλερτάρουν με το τρύπημα αυτού…
Minnesota Timberwolves
Με τον Chris Finch πια στο τιμόνι, η νέα μέρα που ξημερώνει στη χιονισμένη Minnesota έχει δίδυμο Centers στη ρακέτα με δυο τεράστια κορμιά, που όμως έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Δεν θέλω να σταθώ σε κάτι άλλο στην προκειμένη περίπτωση, καθώς θεωρώ, ότι ο Edwards θα έχει μεγάλη χρονιά και ο Russell θα κάνει αυτό που είναι να κάνει. Αν λοιπόν, το δίδυμο των πύργων, Towns-Gobert βρει ρυθμό και χημεία, οι T’Wolves θα είναι πρόβλημα για οποιονδήποτε. Ο Towns παρεξηγήθηκε και χλευάστηκε, όταν δήλωνε ότι είναι ο καλύτερος ψηλός σουτέρ όλων των εποχών, αλλά η αλήθεια είναι ότι η συνέπεια και η αποτελεσματικότητά του από μακριά, που χρόνο με τον χρόνο αυξάνεται, τον καθιστά έναν Stretch ψηλό με μεγάλη γκάμα κινήσεων στο χαμηλό post αλλά και στο ανοιχτό γήπεδο, όπου κεφαλαιοποιεί τα εξαιρετικά του προσόντα. Εφόσον ο Gobert καλύψει τις αμυντικές του ελλείψεις και ο Towns επικεντρωθεί στο σκοράρισμα, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ καλά για τη Minnesota. Αν όχι, τότε τρέχουμε. Γνωστή τακτική για τους Timberwolves εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Portland Trail Blazers
Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί αρχικά ο Lillard είδε με στραβό μάτι την έλευση του Billups στο Oregon και δεν προσπάθησε αμέσως να επωφεληθεί από τη συνύπαρξή του με έναν εκ των κορυφαίων Floor Generals στην ιστορία. Ο Lillard άφησε πίσω του τους εγωισμούς του και ως ο τελευταίος πιστός των Loyal Stars του NBA (ναι είναι και ο Curry, αλλά αυτός δεν είχε λόγο να φύγει από την ομάδα του) παραμένει στους Blazers, ελπίζοντας ότι κάποτε η καμπάνα θα χτυπήσει χαρμόσυνα και για τον ίδιο. Η έλευση του Grant θα δημιουργήσει ένα καλό δίδυμο στη ρακέτα με τον Nurkic, o Hart θα είναι ο συνδετικός κρίκος και ο Anfernee Simons ο παίκτης που μπορεί να κάνει τη δική του breakout season σε ένα σύνολο που διαθέτει εμπειρία, ταλέντο και σωματικά προσόντα, αλλά υπολείπεται σε ποσότητα και προσωπικότητες.
Washington Wizards
Οι Wizards φέτος φαίνονται καλύτεροι από πέρυσι. Υπό τη βλέψη του Wes Unseld Jr. η ομάδα της πρωτεύουσας δείχνει να έχει τα βασικά εχέγγυα, για να χτυπήσει την 8άδα της Ανατολής. Ποια είναι αυτά; Ταλέντο, εμπειρία, χημεία, νεανική φλόγα, ποσότητα στον πάγκο και ρόλοι. Η προθήκη του Barton ήταν εξαιρετική, ενώ ο Porzingis καλείται να βρει ξανά τον εαυτό του μετά τις προστριβές με τον Doncic στο Dallas. O Beal είναι ο κλασικός ηγέτης με ερωτηματικό, ενώ ο Kuzma, με τον Porzingis δίπλα μπορεί να συνθέσει ένα από τα πρώτα δίδυμα ψηλών, που θα λειτουργούν ως περιφερειακοί στο παιχνίδι τους. Hachimura, Gafford και Avdija από τον πάγκο θα μοχθήσουν για να δουν τον χρόνο τους να ανεβαίνει σε έναν εσωτερικό συναγωνισμό που μόνο καλό μπορεί να κάνει σε μια ομάδα.
Sacramento Kings
Πονεμένη ιστορία. Οι “Βασιλιάδες του τίποτα” έκαναν υποτίθεται αρκετές καλές κινήσεις την τελευταία χρονιά, όμως και πάλι παραμένουν η χειρότερη ομάδα της Pacific Division και λογικά εκτός 8άδας στη Δύση. Το Sacramento που πέρυσι έσπασε το ρεκόρ των περισσότερων συνεχόμενων σεζόν χωρίς παρουσία στα Playoff, φέτος πολύ πιθανό να το διευρύνει, αν και το ρόστερ δεν είναι κακό. Ο Mike Brown έχει πολλά 5άρια αλλά κανέναν Top επιπέδου, ενώ ο Keegan Murray κινδυνεύει να καεί εξ αρχής, αφού θα κληθεί από το ‘3’ να πάει στο ‘4’, για να καλύψει τις ελλείψεις της ομάδας. Ο Barnes είναι ο παίκτης που αποδεδειγμένα δεν μπορεί να τρυπήσει το ταβάνι του (ιδανικός για ομάδες πρωταθλητισμού, ακατάλληλος για τέτοια σύνολα, που θέλουν μέσα από τη δουλειά να κάνουν το μπαμ μέσα στη σεζόν), ο Mitchell θα δει τους Monk και Huerter να του παίρνουν τη θέση του βασικού, γιατί λογίζεται ως back up του Fox και όχι ως η εντός παρκέ ασπίδα του και ο Fox θα είναι μαζί με τον Sabonis οι μοναδικές αχτίδες φωτός του οργανισμού. Ο Fox που πέρυσι με την αποσυμπίεση στα Guards μετά τη φυγή του Haliburton έκανε τρομερά πράγματα, θα παίζει σε ένα συνεχές give n’ go με αλλεπάλληλα hand offs και re-picks με τον Sabonis στην περιφέρεια, ώστε να αναδειχθεί η ικανότητα στην πάσα του Λιθουανού και η ταχύτητα του Αμερικάνου.
Οι Kings όλα αυτά τα χρόνια έκαναν πολλά αποτυχημένα Draft αλλά τράβηξαν και κάποια καλά λαχεία. Μία ο Cousins, μια ο Fox, μια η Haliburton. Κρίμα που ποτέ κανείς από αυτούς δεν αξιοποιήθηκε σωστά…
Orlando Magic
Το Orlando έρχεται με φόρα και ενθουσιασμό, όμως χρειάζεται ακόμα χιλιόμετρα στο κοντέρ, για να θεωρηθεί υπολογίσιμη δύναμη. Ο Banchero ως No 1 Pick συνθέτει μια τρομερή νεανική τριάδα στους ψηλούς με τον Wagner και τον Carter, ενώ στην περιφέρεια ο Cole Anthony με τον Jalen Suggs θα είναι οι κινητήριοι μοχλοί της ομάδας. Ο Suggs θα είναι λογικά ο go to guy της ομάδας σε όρους σκορ, με τον Jamahl Mosley να ελπίζει, ότι κάποια στιγμή το χαρτί του Fultz θα αποδώσει έστω ένα μικρό μέρος από τις δυνατότητές του. Λείπει ξεκάθαρα η εμπειρία από το νεαρότερο ρόστερ του NBA, με τον Terrence Ross, που έχει ριζώσει πια στη Florida, να είναι ο μοναδικός έμπειρος παίκτης του. Λατρεύω ομάδες, που αναπτύσσονται ΜΑΖΊ και ελπίζω το Orlando στα επόμενα 2-3 χρόνια να είναι μια τέτοια.
Charlotte Hornets
Οι “σφίγγες” θέλουν κάποια στιγμή τρυπήσουν το ταβάνι τους και να μπουν στην postseason, όμως με τον ευπαθή Hayward και τους μέτριους Plumlee και Washington στη βασική 5άδα, αυτό είναι λίγο δύσκολο. Το δίδυμο των Rozier και LaMelo Ball είναι αρκετά καλό, με τον δεύτερο να είναι απολαυστικός και να ετοιμάζεται για μια σούπερ τρίτη σεζόν στο NBA, όμως ο Steve Clifford δεν φαίνεται να έχει φτιάξει ένα ιδανικό ρόστερ. Οι Hornets παίζουν σε ψηλό ρυθμό, πάνε σε πολλές κατοχές και σκορ, αλλά ξεχνούν να παίζουν άμυνα και σε βραδιές που ο Ball δεν χτυπάει 40άρια, η περίπτωση νίκης απομακρύνεται πολύ. Σωστή η προσθήκη του McDaniels στον πάγκο, ο οποίος φέρνει σκληράδα σε ένα βουτυρένιο σύνολο.
Detroit Pistons
Εκτιμώ πολύ τη δουλειά του Dwyane Casey και λοιδορώ όσους τον κατακρίνουν για την και καλά έλλειψη ηγεσίας στα δύσκολα. Πάντα έφτιαχνε καλά σύνολα και πάντα οι ομάδες του είχαν αρχές. Οι Pistons θα ηγηθούν από τον Cunningham και φέτος και σε συνδυασμό με το φετινό Draft, Jaden Ivey, αλλά και τον Saddiq Bey στο ‘3’, που μπορεί να είναι μια αποκάλυψη. Η βασική front line λογικά θα καλυφθεί από τους Bogdanovic-Steward, με τον πρώτο να μη συνιστά σε καμία περίπτωση ‘4’ και τον δεύτερο να κρίνεται ως σχετικά ανεπαρκής. Ο Bagley τραυματίστηκε (ξανά) στο χειρότερο σημείο και ο Killiam Hayes ετοιμάζεται για μια καλύτερη σεζόν από πέρυσι.
New York Knicks
Στο “Μεγάλο Μήλο” οι Knicks ετοιμάζονται για μια ακόμα σεζόν πεταμένη στα σκουπίδια. Οι Knicks κινούνται στη χρυσή μετριότητα που σκοτώνει αργά και βασανιστικά τις ομάδες του NBA, αφού ούτε διάκριση παίρνουν, ούτε και ψηλό Draft. Οι Knicks από τον Tom Thibodeau είναι φτιαγμένοι για άμυνα, αλλά με τι υλικά; Με τον Fournier και τον Randle στο βασικό σχήμα (ποιοτικότατοι, όχι καλού αμυντικοί) ή με τον συμπαθέστατο Brunson, για τον οποίο όμως έδωσαν υπεραξία; Ο ακατέργαστος Mitchell Robinson θα είναι ο βασικός Center, ένας παίκτης που μένει στάσιμος εδώ και χρόνια, ενώ ο Barrett είναι παίκτης περισσότερο αριθμών, παρά ομάδας.
Utah Jazz
H Utah δυστυχώς δεν κατάφερε να πάρει το maximum από την προηγούμενη καλή της ομάδα και έτσι προβαίνει σε ολικό λίφτινγκ. Ο Quin Snyder δίνει τη θέση του στον Will Hardy και όλα τα αστέρια της ομάδας φεύγουν για άλλες πολιτείες. Νέα κυρίαρχα πρόσωπα στη Salt Lake City o Φινλανδος Lauri Markkanen που έρχεται από τρομερό EuroBasket και εντυπωσίασε στα φιλικά προετοιμασίας, ο Collin Sexton, που υποτιμήθηκε πολύ πέρυσι λόγω της τρομακτικής ανόδου του Garland και ο Simone Fontecchio, που στο EuroBasket φάνηκε ότι δούλεψε αρκετά το σώμα του για να είναι έτοιμος στη μεγάλη πρόκληση του NBA. Η εμπειρία στο ρόστερ υπάρχει (Gay, Conley, Beasly, Olynyk), ενώ ο Clarkson θα είναι μάλλον ο Top Scorer ενός συνόλου, που πλέον στοχεύει ξεκάθαρα στο μέλλον.
Oklahoma City Thunder
H OKC χτίζει αργά και μεθοδικά, μαζεύοντας ό,τι βλέπει μπροστά της κι έπειτα φιλτράροντας και κρατώντας ό,τι της κάνει. Πέρυσι ο Josh Giddey, για τον οποίο διαβάσατε πρώτοι εδώ, έκανε μια εξαιρετική Rookie Season, ενώ φέτος ο Chet Holmgren θα χάσει τη σεζόν σε ένα όχι άσχημο νέο για την ομάδα (θα χάσει κάποιες από τις ελάχιστες νίκες της και θα πάρει πάλι ψηλό Draft, έχοντας στην καβάτζα της ΠΆΡΑ ΠΟΛΛΆ από παλαιότερα trades) όσο για τον ίδιο, που θα χάσει εμπειρίες και παραστάσεις. ο Shai Gilgeous-Alexander θα είναι ξανά ο κεντρικός πυλώνας, που όμως θα παραχωρήσει τη βουλή του στους νεότερους και δη στον Giddey, μιας και ο Shai έχει ξεμείνει στην ομάδα και δεν συνάδει με το πλάνο της, με την πιθανότητα μετακίνησης στο άμεσο μέλλον να είναι μεγάλη. Αξίζει να παρακολουθήσουμε την πορεία και του πρώην ερυθρόλευκου Pokusevski που μάλλον θα ξεκινά βασικός.
Houston Rockets
Να τους δούμε και φέτος να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους. Οι Rockets συνεχίζουν με τον Stephen Silas στο τιμόνι και χτίζουν το μέλλον τους, το οποίο βασίζεται εν πολλοίς στον Jalen Green, που φέτος θα είναι με κάθε επισημότητα ο νέος ηγέτης της ομάδας. Ο Alperen Sengun θα είναι βασικός από την αρχή και θα βοηθά με την πάσα του και το ωμό low post game του, ωστόσο χάνει σε αθλητικότητα, ενώ ο Jabari Smith, τον πλαισιώνει κατάλληλα στο ‘4’ με το γεμάτο ενέργεια παιχνίδι του. Ο Eric Green θα κρατάει τα μπόσικα σε ένα ρόστερ γεμάτο με νεανική τρέλα και φιλοδοξία, που θα ευελπιστεί σε παιχνίδια με ψηλό σκορ και ανοιχτές άμυνες.
Indiana Pacers
Με τον Myles Turner να είναι ουσιαστικά εκτός ομάδας και τον Buddy Hield να ψάχνεται για ομάδα Playoff, οι Pacers αναμένεται να βρεθούν ξανά στα κατώτερα στρώματα της λίγκας. Ο Tyrese Halliburton προβλέπεται να έχει μεγάλους αριθμούς και μια μόνιμη θέση στις Fantasy ομάδες της πλειοψηφίας των παικτών, ενώ ο Bennedict Mathurin (No 6 στο Draft) θα πάρει εξ αρχής πολλές αρμοδιότητες και πολύ χρόνο. Δεν ξέρω τι μπορεί να καταφέρει ο Goga Bitadze ως βασικός, προσωπικά τον εκτιμώ. Ο Chris Duarte θα είναι επίσης ένας πόλος παραγωγής για την ομάδα του Rick Carlisle, που έχει δώσει την ακριβώς αντίθεση ταυτότητα στους Pacers, μια ομάδα που πάντα ξέραμε για το σκληρό έως αντιαθλητικό της παιχνίδι και που πλέον παίζει στους 120 πόντους (όπως οι Mavericks με τον Carlisle στο τιμόνι).
San Antonio Spurs
Όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο καιρός. Οι Spurs ξεκινούν ως η πιο αδύναμη ομάδα της λίγκας και ο Popovich βρίσκεται σε μια θέση που δεν τον έχουμε δει ποτέ. Εντάξει, ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Η ομάδα τερματίζει τελευταία, κερδίζει με λίγη τύχη το No 1 Draft Pick για το επερχόμενο Draft και στα λίγα εναπομείναντα χρόνια του “Pop” στους πάγκους, ο Victor Wembanyama μετατρέπεται σε έναν παίκτη που περικλείει τα χαρακτηριστικά του Αντετοκούνμπο, του Gobert και του Durant. Οι Spurs θα φάνε πολύ ξύλο φέτος και οι Vassell-Poeltl θα είναι οι πρωταγωνιστές τους, ελπίζοντας ότι και ο Sochan με τον χρόνο που θα πάρει, θα καταφέρει να βάλει τις βάσεις για τις επόμενες σεζόν.
Επιμέλεια: Outsider
