Μιας και η σημερινή μέρα ήταν κάπως μουντή από μπασκετική επικαιρότητα, δράττομαι της ευκαιρίας να κάνω ένα flashback που προκύπτει από τις καθημερινές ανησυχίες ενός μέσου φίλου του αθλήματος.
Jay Williams λοιπόν.
Ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του NCAA. Ένας τύπος που αποτελούσε το καμάρι κάθε προπονητή και κάθε καθηγητή, καθώς επρόκειτο για έναν εκπληκτικό παίκτη με εξαιρετική συμπεριφορά ως αθλητής, έναν άριστο μαθητή/φοιτητή και έναν φανταστικό τύπο ως προς την κοινωνική του προσωπικότητα. Έπαιζε ακόμα ποδόσφαιρο, βόλεϋ και σκάκι, όντας ένας από τους κορυφαίους παίκτες των Η.Π.Α!
Γεννημένος στις 10 Σεπτέμβρη του 1981 στο New Jersey, μετακόμισε στο Durhan της Βόρειας Καρολίνας στα 18 του για να φοιτήσει στο σπουδαίο πανεπιστήμιο του Duke και να αγωνιστεί με υποτροφία στους Blue Devils του Mike Krzyzewski, ο οποίος δήλωσε σε παλαιότερη συνέντευξή του πως: “Ήξερα από την πρώτη στιγμή που τον είδα πως πρόκειται για κάτι εξαιρετικό. Πραγματικά, ήταν ένας από τους πιο εκρηκτικούς αθλητές στην ιστορία του κολεγιακού μπάσκετ”. Την δεύτερή του χρονιά στο Duke κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή του NCAA και μαζί τον ατομικό τίτλο του καλύτερου παίκτη του πρωταθλήματος. Στα 3 χρόνια του ως φοιτητής-αθλητής ο Williams είχε 19.3 πόντους, 3.7 rebounds και 6 assists κατά μέσο όρο.
Επιλέχθηκε στο νούμερο 2 του 2002 NBA Draft από τους Chicago Bulls, πίσω μόνο από τον Κινέζο γίγαντα, Yao Ming.
Η Rookie σεζόν του στο NBA δεν ήταν καλή, αλλά ούτε και τόσο κακή, καθώς ο παίκτης παρασύρθηκε από το γενικότερο χαώδες κλίμα που επικρατούσε στην ομάδα του Illinois και φυσικά από το μέτριο ρόστερ της ομάδας του Bill Cartwright. Ο ίδιος είχε αναφέρει για τους τότε συμπαίκτες του πως: “Έπαιζαν ζάρια στο πίσω μέρος του αεροπλάνου παρότι είχαμε μόλις χάσει με 30 πόντους και παρά το γεγονός ότι την επόμενη ημέρα είχαμε παιχνίδι. Κάποιοι κάπνιζαν μαριχουάνα πριν τα παιχνίδια. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, ούτε να το διαχειριστώ όλο αυτό”.
Η αποφράδα ημέρα της 19ης Ιουνίου του 2003 βρήκε τον Jay Williams σμπαραλιασμένο στο έδαφος μετά από σοβαρό ατύχημα με τη μηχανή του και το δημοσίευμα της Chicago Tribune ανέφερε: “Ο Guard των Bulls, Jay Williams, βρίσκεται στο Illinois Masonic Hospital με σπασμένο πόδι και αρκετούς τραυματισμούς έπειτα από ατύχημα που είχε με τη μηχανή του στον βόρειο τομέα του Chicago στις 05:00 τα ξημερώματα. Οι πηγές λένε πως η κατάστασή του δεν είναι καλή. Ο Williams συγκρούστηκε με κολώνα στη συμβολή των οδών Honore και Fletcher. Το πρωί ο Williams προπονήθηκε με τον Jamal Crawford στο Berto Center. Οι Bulls είναι πλέον σε δύσκολη θέση, λίγες μέρες πριν το Draft και ενώ έψαχναν τρόπο για να δώσουν έναν εκ των δυο μέσω ανταλλαγής”. Την ίδια ώρα ο προπονητής του Bill Cartwright δήλωνε: “Δεν μας ανησυχεί το μέλλον της ομάδας, αλλά η κατάσταση του Jay, η σοβαρότητα του τραυματισμού του και το μέλλον του στο μπάσκετ”.
Οι Bulls επέλεξαν στο επερχόμενο Draft τον PG, Kirk Hinrich, στην 7η θέση, δείχνοντας έτσι τις προθέσεις τους για αντικατάσταση του Williams, ο οποίος οδηγούσε μοτοσικλέτα χωρίς κράνος, κάτι που απαγορεύεται αυστηρά από τους κανόνες του NBA και κάτι στο οποίο οι ομάδες δεν δείχνουν καμία ελαστικότητα, ακόμα και αν μιλάμε για αδαμάντινους χαρακτήρες, όπως ο 22χρονος τότε Jay.
Οι “ταύροι” ωστόσο βοήθησαν, πληρώνοντας μεγάλο μέρος της αποκατάστασης του παίκτη, καθώς μπορούσαν να σπάσουν το συμβόλαιό του με μηδενικό για αυτούς κόστος, όμως επέλεξαν να του χαρίσουν 3 εκατομμύρια από το υπόλοιπο συμβόλαιό του. Τα πράγματα ήταν χειρότερα, όταν αποκαλύφθηκε πως είχε πειραχτεί ένα νεύρο του και δεν μπορούσε να σηκώσει το ένα του πόδι.
Έτσι ένας από τους κορυφαίους παίκτες ever του NCAA βρέθηκε πολύ νωρίς στην καριέρα του σε πολύ μειονεκτική θέση. Κατάφερε να κάνει τη μεγάλη επαναφορά και να σταθεί και πάλι στα πόδια του, κάτι που την επομένη του ατυχήματος φάνταζε αρκετά δύσκολο, κι έπειτα προσπάθησε το 2006 να επιστρέψει στη δράση, υπογράφοντας μη εγγυημένο συμβόλαιο με τους Nets, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να τους πείσει να του δώσουν μια θέση στο ρόστερ τους. Το 2010 έκανε πάλι μια προσπάθεια για να μπει στην ομάδα των Miami Heat με την κατάληξη όμως, να είναι και πάλι η ίδια.
Στο μεσοδιάστημα ο Williams είχε πέσει σε κατάθλιψη και είχε παραδώσει τον εαυτό του στο αλκοόλ, μην μπορώντας να αντιληφθεί αυτό που του είχε συμβεί και είχε καταστρέψει την καριέρα του σε μια μικρή στιγμή. “Μου άρεσε να καβαλάω τη μηχανή, μου άρεσαν οι στιγμές που επιτάχυνε. Μου θύμιζε εμένα στον αιφνιδιασμό, όταν ήμουν σίγουρος πως θα σκοράρω” δήλωσε λίγα χρόνια μετά λέγοντας πως δεν έτρεχε πολύ τη στιγμή εκείνη (50-60 μίλια), αλλά το όχημά του έκανε ακούσια μια σούζα και εκείνος για να μη χάσει την ισορροπία του, έπιασε σφιχτά το τιμόνι, δίνοντας άθελα του ακόμη περισσότερες στροφές. Το αποτέλεσμα ήταν να τρακάρει με τον στύλο που βρισκόταν στην άκρη του δρόμου. Η σκέψη του έφτασε μέχρι και στην αυτοκτονία, επιχειρώντας να καρφώσει ένα ψαλίδι στις φλέβες του: “Ήθελα να τις κόψω. Να βάλω το ψαλίδι στον καρπό μου. Όχι οριζόντια. Κάθετα”, ενώ από εκείνο το σημείο και μετά, η μητέρα του κατάλαβε πως χρειαζόταν ιδιαίτερη μεταχείριση… “Μπήκα στο δωμάτιο και τον βρήκα με το ψαλίδι στο χέρι. Από τότε κάθε βράδυ κοιμόμουν στο δωμάτιο του μαζί του”.
Τα χρόνια τις αποθεραπείας του νοίκιασε ένα σπίτι στο Durham κοντά στην έδρα των Blue Devils, καθώς εκτίμησε το ότι ο “Coach K” και κάποιοι συμπαίκτες του και καλοί του φίλοι τότε στο Duke (Carlos Boozer, Chris Duhon), τον επισκέπτονταν συχνά, σε αντίθεση με τους συμπαίκτες του στους Bulls που επί της ουσίας αδιαφόρησαν.
Πλέον χαμογελά και σκέφτεται το ατύχημα που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή ως: “Έκανα μια νεανική βλακεία. Μια βλακεία σαν αυτές που κάνει όλος ο κόσμος ο οποίος οδηγεί μετά από ένα ποτό ή μπαίνει στο αυτοκίνητο κάποιου που έχει καταναλώσει δυο μπύρες”, ενώ ο ίδιος έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία για ζωή στον εαυτό του όπως αποκάλυψε: “Έχω μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσω όπως μου αξίζει. Όπως έπρεπε να ζήσω από την αρχή”.
Το οξύμωρο είναι πως βρήκε την δική του “Ιθάκη” στο σπίτι του μεγάλου αντιπάλου του Duke, το πανεπιστήμιο του North Carolina, ως σχολιαστής και εκθειάζοντας το μπάσκετ των Tar Heels, ενώ τα τελευταία χρόνια εργάζεται στο ESPN και ταυτόχρονα ως εκπρόσωπος στο Visions Federal Credit Union που εδρεύει στο Endwell της Νέας Υόρκης, συμβουλεύοντας κυρίως νεαρούς φοιτητές-αθλητές, για τις φιλοδοξίες και τις προτεραιότητες που θα πρέπει να βάζουν στις ζωές τους.
Το 2016 τέλος, δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο: “Η ζωή δεν είναι ένα ατύχημα: Η απομνημόνευση μιας επανένωσης”.
Πολύχρονος Jay. Να προσέχεις…
Επιμέλεια: Outsider
