Η σελίδα μας ανοίγει τις σημειώσεις της και κάνει τη δική της έρευνα στο προολυμπιακό τουρνουά, που ξεκινάει αύριο και στο οποίο εκτός φυσικά της “Επίσημης Αγαπημένης”, συμμετέχουν μερικές ακόμα μεγάλες εθνικές ομάδες, όπως η Σερβία, η Λιθουανία, η Κροατία, η πρωταθλήτρια Ευρώπης Σλοβενία και η Γερμανία.
Δυο λόγια για το κάθε μίνι πρωτάθλημα, που διοργανώνεται σε τέσσερα διαφορετικά μέρη του πλανήτη, συμπεριλαμβάνει δυο ομίλους των τριών ομάδων έκαστος και δίνει ένα μαγικό χαρτάκι στον τελικό νικητή τους, ο οποίος προκύπτει ως εξής:
Οι δυο πρώτοι των κάθε δυο ομίλων διασταυρώνονται χιαστί και οι νικητές τους θα παίξουν στον τελικό, με έπαθλο τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ξεκινάμε:
GROUP A (Βελιγράδι, Σερβία)
Α1: Σερβία, Δομινικανή Δημοκρατία, Φιλιππίνες.
Α2: Πουέρτο Ρίκο, Ιταλία, Σενεγάλη.
Στον πρώτο όμιλο του προολυμπιακού τουρνουά υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί και αυτό μάλιστα παίζει και εντός έδρας. Η Σερβία του Igor Kokoskov παρά τις τρανταχτές της απουσίες, συνεχίζει να έχει ένα σπουδαίο ρόστερ, που ασφαλώς και μπορεί να την οδηγήσει στο Τόκιο.
Θα στηριχτεί στους Micic, Bjelica, Milutinov, Kalinic, Marjanovic, το πουλέν της σελίδας, Filip Petrusev, ενώ στις επάλξεις θα βρίσκεται και πάλι, όπως σχεδόν κάθε καλοκαίρι, ο Milos Teodosic. Στον υποόμιλό της η Σερβία θα αντιμετωπίσει την πάντα επικίνδυνη και με μεγάλη παράδοση στο άθλημα, Δομινικανή Δημοκρατία του Victor Liz και τις Φιλιππίνες του άλλοτε τεχνικού του ΠΑΟΚ, Tab Baldwin. Οι Φιλιππίνες χωρίς τον ηγέτη τους, Andray Blatche, λογικά θα εξελιχθούν σε σάκο του μποξ, μιας και βάσει βαθμολογίας δεν θα βρίσκονταν αυτή τη στιγμή στο Βελιγράδι, αλλά πήραν τη θέση της Νέας Ζηλανδίας, η οποία λόγω Covid πρωτοκόλλου δεν θα διεκδικήσει την παρουσία της στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός.
Στον δεύτερο υποόμιλο ξεχωρίζει η παρουσία της Ιταλίας. Ο Romeo Sacchetti θα έχει στη διάθεσή του ένα εξαιρετικό δίδυμο ψηλών (Melli, Polonara), ενώ στην περιφέρεια θα ηγηθεί ο Niccolo Mannion των Golden State Warriors και ο Simone Fontecchio της ALBA. Οι Ιταλοί θα παρουσιάσουν ένα σκληροτράχηλο προφίλ και μέσω της άμυνάς τους θα προσπαθήσουν να κερδίσουν την πρώτη θέση με κύριο αντίπαλο μια άλλη μπασκετομάνα, το Πουέρτο Ρίκο, το οποίο ως πρωταγωνιστές έχει τον Gian Clavell του Προμηθέα και τον Isaiah Pineiro της Darussafaka. Προσωπικά θα ψόφαγα να δω στο τουρνουά τον J.J Barea, αλλά…
Τον όμιλο συμπληρώνει η διόλου αμελητέα Σενεγάλη, που αν υποτιμηθεί, μπορεί να κάνει ζημιά ανά πάσα στιγμή. Κεντρικό πρόσωπο των Σενεγαλέζων θα είναι ο Pierria Henry, που προέρχεται από φανταστική χρονιά στη Baskonia, εξαργυρώνοντάς τη με ένα καλό συμβόλαιο στη Fener, ενώ ο Maurice N’Dour και ο Ibrahima Faye θα είναι ένα αρκετά δυσκατάβλητο δίδυμο ρακέτας. Στον πάγκο των Αφρικανών κάθεται ο άλλοτε θεόρατος Center της Barcelona, Boniface N’Dong.
Πρόβλεψη: Τελικός ανάμεσα σε Σερβία και Ιταλία και πρόκριση για τους “Πλάβι”.
GROUP B (Κάουνας, Λιθουανία)
Α2: Λιθουανία, Νότια Κορέα, Βενεζουέλα.
Β2: Ανγκόλα, Σλοβενία, Πολωνία.
Νομίζω, ότι δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για τον πρώτο υποόμιλο, διότι και εδώ η πιο δυνατή ομάδα έχει το πλεονέκτημα της έδρας.
Η Λιθουανία πέρασε την κοιλιά της εδώ και κάπου μια 15ετία και πλέον κάνει την αντεπίθεσή της, έχοντας φτιάξει ένα εξαιρετικό σύνολο, το οποίο υπό τον Dainius Adomaitis μπορεί όχι μόνο να μπει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά να πάει και πολύ μακριά. Δίδυμο στη ρακέτα με Valanciunas-Sabonis, κάτι που μεταφράζεται σε 37.4 πόντους και 24.5 rebounds ανά παιχνίδι στο NBA παρακαλώ! Περιφέρεια γεμάτη από πολυβόλα (Giedraitis, Grigonis, Kuzminskas), εμπειρία με Kalnietis, Lekavicius και νεανική τρέλα με Jokubaitis. Η Νότια Κορέα θα παλέψει για τη 2η θέση με τη Βενεζουέλα, με την πρώτη να έχει στις τάξεις της τον νατουραλιζέ Guna Ra, που έλαμψε στο παγκόσμιο της Κίνας το 2019 και τη δεύτερη να βασίζεται περισσότερο στο σύνολο και το δυναμικό παιχνίδι, που τη διακρίνει (Carrera, Colmenares, Jose Vargas και Graterol οι κύριοι πυλώνες του παιχνιδιού της).
Μέσα στις υπόλοιπες τρεις ομάδες βρίσκεται ένας από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου, για να μην πούμε, ο καλύτερος. Η Σλοβενία του Luka Doncic λοιπόν σε ένα νέο ξεκίνημα με τον Aleksander Sekulic λοιπόν στο τιμόνι και τον ηγέτη των Dallas Mavericks και μέλος της καλύτερης 5άδας του φετινού NBA, είναι το φαβορί για την πρώτη θέση. Δεξί και αριστερό χέρι του παικταρά Doncic θα είναι ο “σφάχτης” Klemen Prepelic και ο Center και συμπαίκτης του στη Valencia, Mike Tobey, ως νατουραλιζέ στη θέση του τραυματία Randolph. Μετά έχουμε την Πολωνία των αδελφών Ponitka (Mateusz και Marcel) και του πρώην πράσινου, A.J Slaugter, να ακολουθεί για τη 2η θέση. Η ομάδα του Mike Taylor είναι ένα σκληροτράχηλο σύνολο, που έχει βάλει εδώ και καιρό κανόνες στο παιχνίδι της και δεν πιστεύω, ότι μπορεί η Ανγκόλα να κάνει κάποιο upset εδώ, βασιζόμενη στο δίδυμο ψηλών της, που αποτελείται από τους Bruno Fernando (Atlanta Hawks) και Yanick Moreira (ΑΕΚ).
Πρόβλεψη: Τελικός μεταξύ Λιθουανίας και Σλοβενίας και… πόλεμος!
GROUP C (Σπλιτ, Κροατία)
Α3: Γερμανία, Ρωσία, Μεξικό.
Β3: Τυνησία, Κροατία, Βραζιλία.
Αμφίρροποι υποόμιλοι και οι δυο αν και με φαβορί, ειδικά στον δεύτερο.
Στην πρώτη τριάδα η Γερμανία με τον Dennis Schroder να σοκάρει τους πάντες στο στρατόπεδο της ομάδας, χάνοντας το τουρνουά, και τους Voigtmann και Wagner στη front court να επωμίζονται μεγάλο βάρος στην ομάδα, οι πιθανότητες των “πάντσερ” για 1η θέση μειώνονται. Βέβαια, η ομάδα του Henrik Rodl βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τις δυο ανταγωνίστριες. Στο σύνολο των Γερμανών βρίσκονται αρκετοί ακόμα ευρωλιγκάτοι παίκτες, όπως ο Barthel, o Giffey, o Lo και ο Thiemann. Λογικά θα περάσει πρώτη, ενώ αναμένεται σφαγή στο παιχνίδι της Ρωσίας με το Μεξικό. Οι Ρώσοι έχουν προχωρήσει σε ολικό λίφτινγκ, με τον Andrey Vorontsevich να είναι ο παλιότερος παίκτης της ομάδας μαζί φυσικά με τον εμβληματικό Timofey Mozgov, ο οποίος τα τελευταία δυο χρόνια στην Khimki μετράει μηδέν (0) συμμετοχές, κοίτα να δεις… Ξεχωρίζει από τους Ρώσους ο Ukhov της CSKA και ο συμπαίκτης του, Semen Antonov. Το Μεξικό από την άλλη, άφησε καλές εντυπώσεις στο Ακρόπολις και θα παίξει όλα του τα χαρτιά για την υπέρβαση, έστω του τελικού των προκριματικών. Στο ρόστερ των Λατίνων κάνει μπαμ ασφαλώς η παρουσία του Gustavo Ayon, ενώ στο φιλικό με την Ελλάδα, έλαμψαν οι Mendez και Amigo. Το κουμάντο θα έχει ασφαλώς ο Paul Stoll, που έχει περάσει από τα γήπεδα της EL, παίζοντας μάλιστα στη Ρωσία με την Unics. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί η ρώσικη εμπειρία του να παίξει ρόλο στο παιχνίδι των δυο ομάδων.
Στη δεύτερη τριάδα τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Η Τυνησία χωρίς τον Salah Mejri πλέον δεν έχει κάποια ελπίδα απέναντι σε Κροατία και Βραζιλία, οι οποίες θα κονταροχτυπηθούν για την πρώτη θέση, με τη λογική να λέει, ότι η γηπεδούχος Κροατία θα είναι αυτή, που θα κάνει το 2-0 στον υποόμιλο. Οι Κροάτες θα έχουν στις τρεις ενδιάμεσες θάσεις της 5άδας τους το Machine Gun, Bojan Bogdanovic, τον Mario Hezonja και τον Dario Saric. Στη θέση ‘5’ δε, υπάρχουν οι Ivica Zubac και Ante Zizic, ενώ ο πάντα πιστός στρατιώτης, Roko Ukic μαζί με τον Miro Bilan θα είναι οι δυο αρχηγοί των αποδυτηρίων. Για τη Βραζιλία ο Aleksandar Petrovic επέλεξε -πολύ σωστά κατ’ εμέ- ένα κλειστό rotation μόλις 10 παικτών για το τουρνουά, με τα ονόματα των Huertas, Benite, Caboclo, Felicio και Varejao να είναι αυτά που ξεχωρίζουν. Λογικά θα τερματίσει 2η στον όμιλο και θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους Γερμανούς, αν όλα κυλήσουν φυσιολογικά, στον ημιτελικό.
Πρόβλεψη: Γερμανία – Κροατία στον τελικό και πρόκριση καθαρά λόγω έδρας στους Κροάτες.
GROUP D (Βικτόρια, Καναδάς)
Α4: Ελλάδα, Καναδάς, Κίνα.
Β4: Ουρουγουάη, Τουρκία, Τσεχία.
Ο όμιλος της εθνικής μας έχει κι αυτός φαβορί την γηπεδούχο ομάδα του Καναδά, η οποία εκτός του πολύ πλούσιου ρόστερ της έχει στον πάγκο της έναν εξαιρετικό προπονητή, τον Nick Nurse. Επομένως το matchup των δυο πάγκων (Nurse-Pitino) συγκεντρώνει από τώρα πάνω του περισσότερα βλέμματα από οποιοδήποτε μαρκάρισμα εντός παρκέ. Ο Καναδάς με πολλούς παίκτες που πρωταγωνιστούν στο NBA, έχει -θεωρητικά πάντα- το πάνω χέρι εκ πρώτης όψεως. Η εθνική μας θα πρέπει να πατήσει πάνω στα παιδιά που ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά το FIBA BasketBall. Καλάθης, Σλούκας, Παπαγιάννης και Μήτογλου είναι αυτοί, που θα πρέπει να κουβαλήσουν την ομάδα μας στις πλάτες τους και να φτάσουν μέχρι τον τελικό, με την ήττα στο ματς του ομίλου από τους Καναδούς να μην είναι απαγορευτική. Θα χρειαστεί υπομονή και πίστη στο πλάνο.
Οι πιθανότητες δεν είναι μαζί μας, όμως είμαι σίγουρος, πως ο Rick Pitino έχει προετοιμάσει πολλά εναλλακτικά πλάνα για τους NBAers της διοργανώτριας χώρας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της “Επίσημης Αγαπημένης” είναι η έλλειψη ταλέντου στις θέσεις των Forwards, θέση στην οποία πάντα ήμαστε υπερπλήρεις τα τελευταία χρόνια, όμως αυτή τη χρονική στιγμή και με τις απουσίες των Παπαπέτρου και Πρίντεζη να είναι το κερασάκι στην τούρτα, προκύπτουν τεράστια κενά. Ας ελπίσουμε παίκτες με περιορισμένο ταλέντο για τις απαιτήσεις του τουρνουά, αλλά με περίσσια ψυχική δύναμη και πάθος, όπως ο Κασελάκης, ο Γιαννόπουλος, ο Χρυσικόπουλος και ο Ρογκαβόπουλος (μπορεί να τον βοηθήσουν πολύ αυτοί οι αγώνες) να υπερβούν εαυτόν και να δώσουν την απαραίτητη ώθηση, που χρειάζονται οι τέσσερις ηγέτες μας.
Προσοχή φυσικά και στην Κίνα, η οποία για πρώτη φορά σε μεγάλο τουρνουά κατεβαίνει χωρίς τον εμβληματικό αρχηγό της, Yi Jianlian, ευελπιστώντας να βρει έναν νέο αστέρα στο πρόσωπο του 25χρονου, Zhou Qi.
Ο δεύτερος υποόμιλος μας ενδιαφέρει τα μάλα, μιας και η εθνική μας θα αντιμετωπίσει, εφόσον αρχικά προκριθεί, μια εκ των Τσεχία, Τουρκία ή Ουρουγουάη. Πολύ δυνατές ομάδες και οι τρεις. Η Τσεχία δεν τα πήγε καθόλου άσχημα στο προ διετίας παγκόσμιο και με ηγέτη της τον παικταρά Satoransky συνεχίζει να βελτιώνεται και να τραβάει βλέμματα. Οι υποστηρικτικοί Auda, Shcilb, Peterka, Bohacik και Balvin θα είναι και πάλι παρόντες (απουσία ο σουτέρ Hruban), όμως τούτη τη φορά υπάρχει και μια μεγάλη επιστροφή, Αυτή φυσικά του Jan Vesely. Με τον ηγέτη της Fener οι Τσέχοι δυναμώνουν πολύ και θωρακίζουν τη ρακέτα τους, κερδίζοντας μεγάλο έδαφος στο Pick n’ Roll τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά.
Η Τουρκία έχει και αυτή ένα καλό δίδυμο ψηλών με τον Ilyasova και τον εξαιρετικό φέτος Sertac Sanli. Η κυρίως δύναμη των Τούρκων προέρχεται από τα φτερά της και τους NBAers, Korkmaz και Osman, ενώ περιφερειακό σουτ δίνει και ο Melih Mahmutoglu. Ανακούφιση προκύπτει από την απουσία του Shane Larkin από την τελική επιλογή του Orhun Ene. Κλείνουμε με την Ουρουγουάη, την οποία πολλοί θεωρούν άσημη και ακίνδυνη, όμως μια πιο προσεγμένη ματιά στο ρόστερ της μόνο απαρατήρητη δεν της επιτρέπει να περνάει. Αρχικά στο τιμόνι της ομάδας βρίσκεται ο Ruben Magnano. Σε πολλούς δεν λέει κάτι το όνομα, όμως αν ψάξετε λίγο το βιογραφικό του, θα διαπιστώσετε, πως μιλάμε για τον αρχιτέκτονα της τρομερής εθνικής της Αργεντινής, η οποία με τον εν λόγω προπονητή στην άκρη του πάγκου της έχασε στα σημεία και μετά από χειρουργείο τον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου το 2002 και στέφθηκε χρυσή ολυμπιονίκης στην Αθήνα δυο χρόνια αργότερα. Καμία υποτίμηση λοιπόν. Στην Ουρουγουάη παίζει φυσικά ο παικταράς Jason Granger με τον Bruno Fitipaldo να ακολουθεί (προέρχεται από εξαιρετική σεζόν με την Tenerife). Τέλος, στην Ουρουγουάη πάντα πιστός παραμένει ο άλλοτε Center του Παναθηναϊκού, Esteban Batista. Τα χρόνια πέρασαν, τα γόνατα βάρυναν ακόμα περισσότερο, οι ανάσες λιγοστεύουν, όμως η ωμή δύναμη και η εμπειρία παραμένουν εκεί, για το 37χρονο κτήνος της San Lorenzo πλέον.
Πρόβλεψη: Δυστυχώς πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί, οπότε η τελική μας πρόβλεψη λέει, πως στον τελικό θα παίξουν ο Καναδάς με την Τσεχία και θα προκριθεί ο πρώτος.
Ολυμπιακοί Αγώνες λοιπόν, με καθυστέρηση ενός έτους ελέω Covid. Το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός και ένα μπασκετικό τουρνουά εφάμιλλο του MundoBasket, με τις μεγάλες ομάδες να κατεβάζουν τα πιο δυνατά τους χαρτιά, θέλοντας να γράψουν ιστορία.
Αύριο το μπάσκετ ξεκινά και τα ξενύχτια για την εθνική μας θεωρούνται δεδομένα.
Ευχόμαστε ασφαλώς καλή επιτυχία στην “Επίσημη Αγαπημένη” και καλό μπάσκετ με υγεία σε όλες τις ομάδες!
Επιμέλεια: Outsider
