Η Εθνική μας ομάδα αποχαιρέτησε σχεδόν γρήγορα τα γήπεδα της Κίνας και μαζί με αυτά μια ακόμη ευκαιρία για διάκριση.
Αναμφισβήτητα η παρουσία του Γ. Αντετοκούνμπο στο Μουντομπάσκετ γέμισε με ελπίδες όλους τους Έλληνες μπασκετικούς φίλους και μη, πως κάτι καλό θα γίνει φέτος.Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο.
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται από το «The Momentum» είναι για το εάν ο «Αντετοκούνμπο δικαίωσε τις υψηλές μας προσδοκίες για διάκριση».
Τη δική του απάντηση στην εν λόγω απορία δίνει ο coach Τζαννής Γιάννης Αδάμ, προσφέροντας την τεχνογνωσία του και ξεδιαλύνοντας τις «σκιές» γύρω από την προσφορά του φετινού MVP του NBA.
Εν αντιθέση με τη “βολική” κριτική των περισσοτέρων για μέτρια έως κακή παρουσία του Γιάννη στο παγκόσμιο, έχω να δηλώσω ότι ο ΜVP του ΝΒΑ ήταν ΑΨΟΓΟΣ, ΣΥΝΕΠΗΣ & ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΣ
Πάρα πολύ καλός στο κλουβί και τις συντεταγμένες που τον υποχρεώσαμε να αγωνιστεί.
Εάν σε αυτά προσθέσουμε τις «ξόβεργες»και τις αναμενόμενες “παγίδες” αντιμετωπίσεις των αντιπάλων τότε μόνο οι κλιματσίδες του Ταρζάν έλειπαν για να δραπετεύσει από τη ζούγκλα, που τον αφήσαμε εκτεθειμένο να αγωνιστεί.
Θα επιχειρήσω να σας “μεταφράσω” την γλαφυρή τοποθέτηση μου.
Καταρχήν παρουσιάστηκε στη προετοιμασία χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση(όπως συνηθίζουν οι “σταρ” ιδιαίτερα στις ελληνικές ομάδες) με επιθυμία διάθεση και σεμνότητα κάτι που τον χαρακτήρισε σε όλο το “ταξίδι” του παγκόσμιου.
Ενέπνευσε, παρότρυνε διαρκώς με σεβασμό σε συμπαίκτες και όλο το stuff της Εθνικής με αποκορύφωμα τη στάση του στην ανάκρουση του Εθνικού μας ύμνου κάτι που όλος πλανήτης εστίαζε για ευνόητους λόγους.
Μη θεωρείτε δεδομένη τη συμπεριφορά του. Για φανταστείτε να έβγαζε αντίδραση-δυστροπία στον Coach ή σε συμπαίκτες βλέποντας ότι δε βγαίνουν πράγματα…Γι’ αυτό τον χαρακτήρισα ΑΨΟΓΟ & ΣΥΝΕΠΗ.
Αδιαπραγμάτευτη η προσφορά του στην άμυνα με τα rebounds, τα κοψίματα, τις αλλοιώσεις, τις assist άμυνες και weak side βοήθειες.
Κλουβί και συντεταγμένες είναι ο τρόπος που τον βάλαμε να αγωνιστεί. Ότι “καταλληλότερο” για την ευκολότερη αντιμετώπιση από τους αντιπάλους και να πιαστεί στις ξόβεργες που έστηναν.
Γινόταν πολύ κουβέντα καιρό πριν για τις άμυνες που θα τον ή θα μας παίξουν κάτι που ήταν ξεκάθαρο και αυτονόητο.
Ζώνες προσαρμογής & man to man κλειστά προσφέροντας μας σε όλες τις άμυνες το τρίποντο με “αντίτιμο” τον εγκλωβισμό του Γιάννη ακόμα και με περισσότερους από 2 παίκτες.
Όλο αυτό το ιδιότυπο σενάριο αντιμετωπίζεται με 2 τρόπους ΜΌΝΟ!!!
Ή κάνοντας το σταυρό μας να μπει το τρίποντο που μας προσέφεραν απλόχερα α) στη συσπείρωση γύρω από τα post up του Γιάννη β) Στα split out του Γιάννη και ενίοτε του Πριντεζη-Σλουκα-Καλαθη
Ή με fast breaks, secondary, early offense ετσι ώστε να βρει χώρους ο Γιάννης οπως στο NBA αλλά κυρίως να μη προλαβαίνουν οι αντίπαλοι να στήνουν τις αμυνες τους.
Για να φτάσουμε όμως σε τέτοιες μορφές επιθέσεων έπρεπε να πιέσουμε, κάτι που δεν επέλεγε συχνά ο προπονητής μας παρά το ότι ήταν αποτελεσματική (η πίεση) και με Τσέχους και με Αμερικανούς στις επαναφορές μας στο παιχνίδι.
Επιπλέον οι πιέσεις (μεγαλώνουν το γήπεδο) μπορούσαν να υποστηριχτούν από τα ψηλά σχήματα και τα μεγάλα κορμιά που αγαπούσε ο Coach.
Παράλληλα η λειτουργία με fast breaks κάθε τύπου θα “εξυπηρετούσε” και την υπόλοιπη ομάδα(και όχι μόνο το Γιάννη) με την δεδομένη αδυναμία μας στο μακρινό σουτ.
Με λίγα λογία βάλαμε τον Γιάννη να αγωνιστεί σε κόντρα ρόλο για τα προσόντα του.
Τζαννής Γιάννης Αδάμ
Head Coach Basketball
