Εξίσου δύσκολη περίοδος αποδεικνύεται η αρχή του έτους με αυτά που ζήσαμε σχεδόν όλο το 2020. Ειδοποιός βέβαια διαφορά η είδηση του εμβολιασμού, που θα προσπαθήσει να φέρει πίσω την ξεχασμένη κανονικότητα σταδιακά.
Στον τομέα του αθλητισμού, γνωστή είναι η κατάσταση με τον παρατεταμένο πάγο σε όλες της εκφάνσεις του στο ερασιτεχνικό επίπεδο. Το διάστημα αυτό βέβαια, πολλά είναι αυτά που γράφονται σε επίπεδο κριτικής για την γνωστή επανεκκίνηση.
Η απορία είναι όμως αν αυτά που διατυπώνονται έχουν για κίνητρο τις εντυπώσεις ή την πραγματική αγάπη για την απουσία του αθλητισμού από την καθημερινότητά τους.
Ανάμεσα σε αυτά που διαβάσαμε, κρίνεται σκόπιμο να γίνει αναπαραγωγή και από το «βήμα» του The Momentum, της ειλικρινούς άποψης του προπονητή μπάσκετ ανδρών του ΟΦΗ, Βασίλη Ράλλη για την αντιμετώπιση του αθλητισμού.
Κάνει αναφορά σε πραγματικά επιχειρήματα, που έχουν βάθος και λόγω γραφής. Η μόνη διαφορά είναι ότι το κείμενο αυτό θα μπορούσε να γραφεί και πριν από την πανδημία του κορωνοϊού, λόγω των επίκαιρων προβληματισμών του. Τώρα, απλά, ο κορωνοϊός ξεγύμνωσε τα πάντα και το σαθρό οικοδόμημα του αθλητισμού στην χώρα μας.
Η ανάρτηση του coach
«Λες ότι είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής-μπασκετμπολίστας- προπονητής-διαιτητής κτλ και το 80% των ανθρώπων σου λέει, δουλειά είναι ο αθλητισμός; Τι άλλη δουλειά κάνεις;
Γι αυτούς επαγγελματίες είναι ο Giannis, ο Σπανούλης, ο Φορτούνης και οι λοιποί άξιοι. Λες και αυτοί φύτρωσαν. Υποτίμηση από όλους και παντού. Ξεκινώντας από την παιδική ηλικία.
Έχεις γυμναστική στο σχολείο, πας με τζιν, βάζεις μια φόρμα από πάνω την ώρα του μαθήματος και όλα καλά. Ο γυμναστής και το μάθημα του, είναι το ρεπό της ημέρας. Πας 16-17-18 ετών και «πρέπει» να σταματήσεις να αθλείσαι γιατί «πρέπει» να διαβάζεις. Γιατί ο αθλητισμός σου «τρώει» χρόνο. Επειδή οι γονείς «ξέρουν» καλύτερα από τον οποιοδήποτε ειδικό.
Δημιουργήσαμε μια κοινωνία παχύσαρκων και υπερηλίκων που καταστρέφει και τις επόμενες γενιές.
Που οι πολιτικοί (κάθε χρώματος, κόμματος και ιδεολογίας, όλοι μεταπολεμικά) και οι ιατρικοί επιστήμονες, αποδεδειγμένα ένα χρόνο τώρα, θεωρούν τον αθλητισμό περιττό. Επειδή έτσι. Σιγά μωρε και τι έγινε; Πάτα 6, στείλε sms και αθλήσου.
Επειδή εκείνοι, έβαζαν την φόρμα πάνω από το τζιν.
Λες ανοίξτε τον αθλητισμό και η απάντηση είναι, μα τόσα άλλα είναι κλειστά. Εστίαση, λιανεμπόριο και ένα σωρό επαγγέλματα. Όλα σε ένα τσουβάλι.
Νούμερο ένα επικινδυνότητα έχουν οι παχύσαρκοι και οι άνθρωποι με υποκείμενα νοσήματα, αλλά ο αθλητισμός κλειστός. Έναν χρόνο τώρα, τα παιδιά στους υπολογιστές και στα τάμπλετ και όχι στα γήπεδα. Αθλούνται με το Wii. Οι αυριανοί ενήλικες με υποκείμενα νοσήματα. Και νωρίτερα από την δίκη μας γενιά.
Πρώτοι υπεύθυνοι για όλο αυτό; Εμείς οι ίδιοι φυσικά. Οι άνθρωποι που τον υπηρετούν. Επειδή τόσα χρόνια είμαστε βολεψάκηδες.
Συμπέρασμα: Η χώρα που γέννησε τον αθλητισμό είναι η μόνη χώρα που υποτιμάει όσους τον υπηρετούν.Η χώρα που γέννησε τον αθλητισμό, του έβγαλε το θ. Τον θεωρεί αλητισμό».
