Richaun Holmes: Μύθοι και πραγματικότητες

Με κάθε επισημότητα λοιπόν, ο Richaun Holmes αποτελεί παίκτη του Παναθηναϊκού και τίθεται στο έμψυχο δυναμικό του Ergin Ataman, με τον “Επτάστερο” να χτίζει, κατά δήλωση του προέδρου του, Δημήτρη Γιαννακόπουλου, το καλύτερο ρόστερ στην ιστορία του συλλόγου.

Η πραγματικότητα -στα χαρτιά- δεν είναι καθόλου μακριά από τα λεγόμενα του ισχυρού άνδρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, μιας και ο κυπελλούχος Ελλάδος διαθέτει πλέον ένα πανίσχυρο ρόστερ, με τρομερό βάθος και ασύλληπτη ποιότητα σε κάθε θέση και με πολλούς πολυθεσίτες, οι οποίοι κάνουν το σύνολο να φαίνεται ακόμα πιο ισχυρό και βαθύ απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

Τι φέρνει όμως ο Richaun Holmes στους πράσινους; Σίγουρα θα έχετε διαβάσει ΠΑΝΤΟΎ (κυριολεκτικά όμως) τα advanced stats του παίκτη με podcasters ύφους χιλίων καρδιναλίων να αναλύουν ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα. Δεκτά όλα αυτά και δεν αμφισβητούμε κανέναν από τα παιδιά που κάνει μια τίμια και δομημένη προσπάθεια, όμως η δική μας σελίδα είναι πάντα τόσο αποστασιοποιημένη και αμερόληπτη, όσο χρειάζεται, ικανή πάντα να προκαλέσει τη δυσαρέσκεια ή… και την οργή του μέσου αναγνώστη -γιατί ακροατές, για την ώρα τουλάχιστον, δεν έχουμε- ο οποίος διαβάζει κάτι που δεν θέλει για την αγαπημένη του ομάδα.

Τέτοιου είδους συναισθήματα προκαλέσαμε πέρυσι, όταν για τον Ολυμπιακό αναφέραμε, ότι παρά τις πολλές μεταγραφές και το πολύ γεμάτο ρόστερ, υπάρχουν πολλά κενά σε όρους χαρακτηριστικών αλλά και φέτος, πριν λίγες εβδομάδες, όταν ήμασταν οι μοναδικοί που αναφερθήκαμε στο περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας με αρνητικό πρωταγωνιστή τον νεοαποκτηθέντα Center του Παναθηναϊκού, καθώς θεωρούμε, ότι όταν γίνεται μια μεταγραφή, στο σύνολο εκτός από ένας αθλητής με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, ενσωματώνεται και μια ξεχωριστή προσωπικότητα με όλα τα συν και πλην που μπορεί να διαθέτει. Επίσης πιστεύουμε, ότι όλοι έχουμε κακές στιγμές, όλοι κάνουμε λάθη και όλοι δικαιούμαστε μια δεύτερη -ή και τρίτη- ευκαιρία.

Αυτά για την ώρα, πάμε τώρα στα του παρκέ, τα οποία είναι που μας ενδιαφέρουν περισσότερο.

Το μεγάλο προσόν του νέου αθλητή του Παναθηναϊκού είναι φυσικά η αθλητικότητα και η ενέργεια σε συνδυασμό με ένα μέγεθος που τον καθιστά ως Big για τα δεδομένα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το ύψος των 208 εκατοστών για έναν παίκτη που παίζει αποκλειστικά ως Center στο NBA θεωρείται “undersized”, πόσο μάλλον από τη στιγμή που η ανοδική πορεία των αθλητικών χαρακτηριστικών του δεν προβλέπει περαιτέρω εξέλιξη, αλλά μάλλον κάθοδο λόγω ηλικίας. Αυτός ήταν και ο λόγος που η λίγκα ουσιαστικά τον… ξέρασε, καθώς ο Holmes δεν διαθέτει τις ικανότητες (skillset) ώστε να σταθεί ως PF στη μεγάλη λίγκα.

Το “μενού” δεν διαθέτει τρίποντο, ούτε καν δίποντο από τα 5-6 μέτρα, παρά μόνο ένα “οκ” floater με το ένα χέρι σε απόσταση 3-4 μέτρων από τη ρακέτα. Στην 10ετή καριέρα του στο ΝΒΑ μετράει 1 τελική πάσα ανά αγώνα για 0.8 λάθη (1.4 AST και 0.7 TOV ανά παιχνίδι σε καταστάσεις χειρισμού μπάλας), ενώ εκτός του “βαμμένου” δεν φαίνεται να νιώθει άνετα. Και για όποιον θέλει να δει αριθμούς, παρακάτω φαίνεται το shooting chart του για τη σεζόν 2024-’25.

Σύμφωνα με το statmuse λοιπόν, από όπου και προέρχεται ο πίνακας, η συντριπτική του πλειοψηφία προέρχεται από το βάθος του ζωγραφιστού, όπου ο Holmes πέρυσι πέτυχε 84 από τα 122 σουτ που επιχείρησε, σημειώνοντας ένα αξιόλογο ποσοστό της τάξης του 68.9%, την ώρα που ο μέσος όρος της λίγκας κυμάνθηκε στο 59.7%.

Στις βολές, κουβαλάει ένα διόλου άσχημο ποσοστό καριέρας που ξεπερνά το 75%, με την περασμένη χρονιά να αγγίζει το 83.3%.

Όταν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό, μιλάμε αυτομάτως για μια PnR ομάδα. Παραδοσιακά. Ο Holmes λοιπόν στο PnR έρχεται να δέσει άψογα, τουλάχιστον στα χαρτιά, στο Playbook του Ergin Ataman και, όπως φαίνεται, να αποτελεί ένα εξαίσιο ντουέτο με τον TJ Shorts. O Holmes χρησιμοποιήθηκε στη Washington ως screener σε κεντρικό PnR

ως πρώτος screener σε Staggered καταστάσεις, κάτι που ο Τούρκος τεχνικός πέρυσι έτρεχε με μεγάλη συνέπεια σε κάθε ματς

αλλά και ως δεύτερος.

Έχει ικανότητα να πιάσει λόμπες, να υποδεχθεί πάσες εν κινήσει, όπου είναι απολαυστικός, αλλά και να πάρει την μπάλα στατικά, για να βάλει μια ντρίμπλα και να εφορμήσει προς το καλάθι. Είναι αρκετά καλός σε όλα αυτά, ενώ με το ταλέντο που υπάρχει τριγύρω του και εντός του Παναθηναϊκού, προβλέπεται να έχει στη διάθεσή του πολλά εκατοστά, ώστε να δραστηριοποιηθεί καταλλήλως.

Είναι επίσης εξαιρετικός στο να τρέξει τον αιφνιδιασμό ως αιχμή

αλλά και ως πλάγιος.

Εξαιρετικό άγγιγμα κοντά στο καλάθι, τελειώνει με και χωρίς ταμπλό, εντυπωσιακά δεύτερα άλματα και finish μετά από επαφές και εκτός ισορροπίας. Δεν είναι ο παίκτης που θα σηκώσει το κεφάλι και θα πασάρει όταν έρθει επιθετικά πάνω του άμυνα βοήθειας, πιθανώς στα πρώτα στάδια της σεζόν να τον δούμε να δυσκολεύεται σε τέτοιες καταστάσεις, όμως οι πράσινοι δούλεψαν πολύ αποτελεσματικά στο ίδιο μοτίβο και με τον Mathias Lessort πρόπερσι, ο οποίος σε double teams αλλά και σε Short roll, όπου απλώς έπαιρνε την μπάλα και την “πετούσε” στους ακροβολισμένους snipers, κατά τις πρώτες 17 αγωνιστικές της χρονιάς μοίρασε μόλις 11 τελικές πάσες (0.6 μ.ο), ενώ στο δεύτερο μισό της σεζόν οι αντίστοιχος αριθμός ήταν σχεδόν τριπλάσιος (32), ήτοι 1.8 ανά παιχνίδι. Επομένως το πλαίσιο στο οποίο θα εγκατασταθεί ο Holmes και ο κάθε Holmes, το τι θα του ζητηθεί και η δουλειά που θα γίνει μέσα στη χρονιά, πάντα μπορούν να αλλάξουν σημαντικά κάτι, είτε προς το καλύτερο, είτε προς το χειρότερο.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι δεν είναι ο post up ψηλός που θα πάρει την μπάλα και θα σπρώξει ή θα… χορέψει στο ζωγραφιστό. Την τελευταία χρονιά από τους 180 πόντους που πέτυχε εντός παιδιάς, οι 105 προέρχονταν από τροφοδότηση ενός εκ των συμπαικτών του, ενώ μάζευε επίσης 2 επιθετικά ριμπάουντ ανά παιχνίδι, κάτι που δείχνει, ότι χρειάζεται να δουλέψει μέσα από συνεργασίες, για να σκοράρει και να το κάνει κυρίως με κάρφωμα (ως εκ τούτου του δόθηκε η προσωνυμία “Dunkman”). Καθόλου άσχημα θα πούμε εμείς, αν λάβουμε υπ’ όψιν το παιχνίδι του coach Ataman που βασίζεται κυρίως σε 2-2 συνεργασίες και τα Guards που υπάρχουν στο πράσινο στρατόπεδο.

Η άλλη πλευρά του γηπέδου και το fit εντός του πράσινου ρόστερ

Με ύψος 208 εκατοστών, άνοιγμα χεριών στα 2.17 μέτρα και βάρος κάτι λιγότερο από 110 κιλά, ο Holmes θεωρείται ένας παίκτης κομπλέ για το ευρωπαϊκό επίπεδο. Το κακό στην υπόθεσή του είναι τα… χούγια του παίκτη, ο οποίος διακρίνεται για την έλλειψη υπομονής του πολλές φορές στα μετόπισθεν.

Ενώ λοιπόν είναι αρκετά δυνατός στο έδαφος και ανθεκτικός στην επαφή, δεν είναι λίγες οι φορές που κατεβάζει τα χέρια του χωρίς λόγο ή ρισκάρει για κλέψιμο, ενώ έχει φέρει τον παίκτη του σε άβολη θέση. Επίσης πολλές φορές “τσιμπάει” σε προσποιήσεις ή αδυνατεί να διαβάσει φάσεις και να αναμειχθεί σε rotations, όσο ο χρόνος επίθεσης κυλά. Και εδώ θα παίξει κομβικό ρόλο η δουλειά που θα ρίξει πάνω του το προπονητικό επιτελείο των πρασίνων, καθώς πέρυσι ένας βασικός λόγος -πλην των απουσιών- που ο Παναθηναϊκός στα μεγάλα ματς δεν μπόρεσε να επισφραγίσει την ανωτερότητά του, ήταν το αμυντικό πλάνο το οποίο σε λίγες περιπτώσεις πλησίασε τη φανταστική πρώτη χρονιά της νέας εποχής στο ΟΑΚΑ.

Οι μετρήσεις του στην κλίμακα του 10 σε όρους αθλητικότητας από Αμερικάνους στατιστικολόγους ήταν αρκετά καλές, με το basketball beacon να τον βαθμολογεί με 7/10 σε όρους ταχύτητα-έκρηξης, αριθμός καθόλου άσχημος για ψηλό. Πέρυσι στην πρωτεύουσα και στους Wizards το προσωπικό του Defensive Rating (DRAT) άγγιξε το 117 ίσο ή καλύτερο από 21 από το σύνολο των 24 παικτών που έπαιξαν στη συγκεκριμένη ομάδα.

Αριθμοί που ξεχωρίζουν φυσικά ανά κατοχή (PPP) στο παθητικό του Holmes, οι 0.667 σε PnR καταστάσεις, κάτι που τον καθιστά ως “όπλο” στη συγκεκριμένη συνθήκη και στις δυο πλευρές του παρκέ και κάτι που “πόνεσε” πολύ πέρυσι τον ΠΑΟ, ειδικότερα από τη στιγμή που έχασε τον Lessort, οι 0.809 απέναντι στον χειριστή του PnR, δηλαδή σε καταστάσεις αλλαγής, δείγμα του ότι υποστηρίζει άμυνα αλλαγών και φυσικά οι 0.684 σε 1on1 καταστάσεις (είτε με κοντό, είτε με ψηλό, είτε με forward), κάτι που σημαίνει, πως οι αντίπαλοι προπονητές θα προσπαθήσουν να αποφύγουν την επίθεση πάνω του.

Πολύ καλά πλάγια βήματα και πλευρική ταχύτητα, καλά πλάγια και πίσω βήματα, timing στο μπλοκ, όμως πρέπει απαραίτητα να δουλέψει με υπομονή και προσήλωση στα πιο απαιτητικά ευρωπαϊκά πλαίσια και σε περιστάσεις που απαιτούν υπομονή και συγκέντρωση μέχρι και το τελευταίο δέκατο της αντίπαλης επίθεσης. Ο κανόνας των 3′ κάτω από το καλάθι που δεν ισχύει στο FIBA BasketBall πολύ πιθανό να αποτελέσει σύμμαχο του αθλητή και οι πράσινοι να θωρακίσουν σε πιο μεγάλο βαθμό, απ’ όσο πιστεύει το ευρύ κοινό, την άμυνά τους.

Τι γίνεται όμως ως προς το fit; Ο Holmes είναι ένας παίκτης που μοιάζει πάρα πολύ στον Lessort και αυτό αυτομάτως γεννά κάποια ερωτηματικά: Αρχικά ως προς το, πόσο θα πονέσει από την έλλειψη (πολλών) κιλών και ύψους οι πράσινοι, έπειτα από το πόσα διαφορετικά αμυντικά plays μπορούν να παρουσιάσουν και τέλος, το αν η κατάσταση του Γάλλου περιέχει μεγαλύτερη ανησυχία σχετικά με τον τραυματισμό του τον Χειμώνα και αν μπορέσει να είναι άμεσα κοντά στην ομάδα και στη διάθεση του προπονητή του.

Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός θα έχει έναν ψηλό τόσο μισού, όσο και ολόκληρου γηπέδου στο παρκέ, έτοιμους να τρέξουν δράσεις και συνεργασίες με τους Σλούκα-Shorts ή να τρέξουν στον αιφνιδιασμό δίπλα στον δεύτερο.

O περιττός… Yurtseven

Ο Holmes μπορεί να παίξει δίπλα στον Juancho αλλά και στον Μήτογλου, όμως πλέον ίσως να θεωρείται περιττός ο Yurtseven. Και όχι από άποψη ταλέντου ή αγωνιστικού fit, αλλά από άποψη κόστους, νοοτροπίας και ταλέντου. Ναι, όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά για τη χημεία μιας ομάδας. Ο Yurtseven, τον οποίο πιστεύαμε πάρα πολύ πέρυσι, απογοήτευσε φέτος και όχι τόσο στο παρκέ, όσο στην μπλαζέ εικόνα του σε πολλές στιγμές, με το μυαλό του φανερά αλλού.

Ένας αθλητής με μικρότερο κασέ, περισσότερη πυγμή και θέληση για… ξύλο και πιο βαρύς, ίσως να ήταν πιο λειτουργικός δίπλα στους δυο υπεραθλητές της θέσης του Center του ΠΑΟ. Ένας ίσως πιο άσημος παίκτης ή πιο μεγάλης ηλικίας, αμυντικής κυρίως κατεύθυνσης, που στα λίγα λεπτά που θα μείνουν για αυτόν (εφόσον Lessort και Holmes είναι υγιείς) θα μπορέσει να βρει τον τρόπο να φανεί χρήσιμος, εξασφαλίζοντας αυτές τις 2-3 κατοχές, μέσω της άμυνας ή του rebound, που μπορούν να δώσουν πολύτιμους πόντους και χρόνο στην ομάδα.

Σε γενικές γραμμές, ο Yurtseven δεν είναι καθόλου κακή επιλογή για τρίτος, κάθε άλλο, αλλά αναμφίβολα σε θέματα χημείας, ίσως μπορούσε να βρεθεί κάτι -ακόμα- καλύτερο.

Στις λίστες μας υπάρχουν παίκτες για όλα τα γούστα, αλλά πλέον με τον πήχη να έχει ανέβει στον Θεό οικονομικά, αγωνιστικά και σε κάθε τομέα, η αγορά για τον Παναθηναϊκό γίνεται ένας απέραντος ωκεανός.

Όπως λέμε σε κάθε περίπτωση βέβαια, καθρέφτης είναι πάντα το παρκέ και οι επαγγελματίες γνωρίζουν καλύτερα από εμάς τα πάντα, οπότε, βρισκόμαστε εν αναμονή των εξελίξεων.

Outsider

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ