Με 24 αγώνες πλέον στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, έχουμε ασφαλή άποψη για τις ομάδες μας και δυστυχώς μόνο θετικά δεν μπορούμε δούμε και να κρίνουμε αμφότερους.
Και αν ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σταθερά σε πορεία play off και δύσκολα δεν θα είναι στην επόμενη φάση, ο έτερος εκπρόσωπος μας πολύ δύσκολα θα τα καταφέρει λόγω προγράμματος αλλά και ρόστερ.
ΠΡΟΒΜΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
Ο παραπάνω τίτλος ανήκει στον Παναθηναϊκό και αυτό γιατί παρά και την αλλαγή προπονητή, δεν δείχνει να βελτιώνει τις παθογένειες που είχε και στην περίοδο Πεδουλάκη από την αρχή της χρονιάς.
Χτίστηκε μια ομάδα πιο επιθετική, παρά την φιλοσοφία που έχει ο coach Πεδουλάκης και που όλοι γνωρίζουμε ότι είναι περισσότερο αμυντική, αποκτήθηκαν παίχτες για να το υποστηρίξουν αυτό, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην θέση του Σέντερ όπου ο Παπαγιάννης δείχνει απελπιστικά μόνος και ακόμα ανέτοιμος ίσως για να κάνει την διαφορά στην θέση του και βέβαια περιφερειακά οι παίχτες που πλαισιώνουν τον Καλάθη δύσκολα ανταποκρίνονται αμυντικά και με τον ίδιο να βρίσκετε αισίως πλέον στα 32 και να έχει και την ευθύνη της οργάνωσης του παιχνιδιού που εξαρτάται κατά πολύ από την καλή του μέρα.
Ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλο πρόβλημα στην περιφερειακή του άμυνα και αν δεν βρει λύσεις στο κομμάτι αυτό τα πράγματα θα είναι δύσκολα.
Παρ όλα αυτά είναι σε θέση πρόκρισης, εκτιμώ όμως ότι απέχει παρά πολύ από το να μπορεί με το υπάρχον ρόστερ να κερδίσει σε σειρά αγώνων ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα η Εφές η Ρεάλ που δείχνουν πολύ ισχυρές, με βαθύτερο και ποιοτικότερο ρόστερ και να καταφέρει τον μεγαλύτερο στόχο που έχει και που όπως έχει θέσει εξ αρχής είναι το final four.
Τα πάντα βέβαια θα εξαρτηθούν και από την διασταύρωση που θα έχει, όμως και οι επόμενες πιθανές ομάδες όπως, Μακάμπι , ΤΣΣΚΑ που θα είναι πιθανές αντίπαλοι, θεωρώ ότι σε σειρά 3 νικών και με μειονέκτημα έδρας κάνουν το έργο του εξαιρετικά δύσκολο.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Ούτε ο πιο απαισιόδοξος φίλαθλος δεν θα περίμενε ότι ο ερχομός ενός προπονητή της εμβέλειας του Μπλάτ θα συνδυαζόταν με την χειρότερη πορεία της ομάδας τα τελευταία χρόνια.
Ο ίδιος πιστώνεται κατά πολύ την επιλογή μετρίων παιχτών που ήρθαν και δεν ακούμπησαν, τον αφανισμό Ελλήνων που όλοι γνωρίζουμε ότι χρόνια αποτελεί την ραχοκοκαλιά της ομάδας που έκανε το back to back και που κατέκτησε και δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα, αλλά και λάθη στο χτίσιμο της επόμενης μέρας της ομάδας με δεδομένο ότι οι αρχηγοί του βρίσκονται κοντά στην Δύση της καριέρας τους.
Σοβαρά υπεύθυνοι φυσικά και οι πρόεδροι της ομάδας που άφησαν πολύ χρόνο να περάσει ενώ η κατάσταση δεν βελτιωνόταν και φυσικά προσωπικά δεν έχω ακόμα σοβαρή εξήγηση, γιατί παίχτες όπως επί παραδείγματι ο Ντανιελ Χακετ έφυγαν και ουδέποτε αντικαταστάθηκαν από παίχτες τουλάχιστον ισάξιους.
Ανταυτου δυο χρόνια έχουν έρθει Αμερικανοί δεύτερης κατηγορίας πολύ μακριά από το επίπεδο ακόμα και μετρίων ομάδων της διοργάνωσης που δεν μπορούν να υποστηρίξουν το βάρος της συγκεκριμένης φανέλας, και μάλλον είναι φυσιολογική συνέπεια η καθίζηση της ομάδας που όλοι η Ευρώπη θαύμαζε για τα επιτεύγματα της.
Εάν σε όλα τα παραπάνω συνυπολογίσουμε και την οποία διοικητική απόφαση-διαχείριση σε ότι έχει σχέση με την συμμετοχή στο ελληνικό πρωτάθλημα καταλαβαίνουμε ότι η ευθύνη γέρνει περισσότερο στους προέδρους.
Άλλωστε δικιά τους απόφαση αποτελεί η ομάδα να μείνει μόνο με ευρωπαϊκούς αγώνες, δικιά τους απόφαση ήταν να φύγουν Μπαρτζώκας και Σφαιρόπουλος που αμφότεροι άφησαν σοβαρή κληρονομιά και μόνο επιτυχίες για την ομάδα.
Με τα χθεσινά αποτελέσματα ο Ολυμπιακός είναι πάλι σε τροχιά πρόκρισης (δύσκολο να συμβεί), αλλά προσωπική εκτίμηση θα είναι μόνο οικονομικό το κέρδος από κάτι τέτοιο και θα παρατείνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα. Πρέπει από τώρα να ξεκινήσει η επόμενη μέρα στην στελέχωση μιας ομάδας από το μηδέν που να διεκδικήσει πάλι τίτλους πράγμα καθόλου εύκολο να αποκτηθούν παίχτες με προοπτική χρόνων και όχι μηνών.
Ο coach Μπαρτζώκας εμένα προσωπικά με εμπνέει ότι μπορεί να δημιουργήσει κάτι τέτοιο και θα πρέπει αυτή τη φορά να του δοθεί και ο ανάλογος χρόνος αλλά και η σχετική εμπιστοσύνη, και ίσως θα πρέπει επιτέλους να βρεθεί και η λύση για την επάνοδο της ομάδας στο εγχώριο πρωτάθλημα.
Επίλογος
Ξέχωρα από οπαδικές προτιμήσεις και εγωισμούς προέδρων, αρέσει δεν αρέσει, ο ανταγωνισμός τον ομάδων τους δίνει λόγο ύπαρξης και ζωή. Ο ένας κάνει καλύτερο τον άλλον.
Η απουσία του ενός κάνει κακό στον άλλον. Το επίπεδο τον ομάδων στην Ευρώπη ολοένα και γίνεται καλύτερο. Οι ομάδες επενδύουν όλο και περισσότερα χρήματα την ώρα που εμείς ασχολούμαστε στο πως θα βλάψει ο ένας τον άλλον.
Αρέσει δεν αρέσει, οποίος από τους δυο λείπει, αυτόματα κάνει τον άλλον χειρότερο και αυτό καλό θα είναι να το καταλάβουν σύντομα όσοι εμπλέκονται.
Το Άθλημα με 9 κατακτήσεις και παρά πολλές συμμετοχές σε φάιναλ φορ και τελικούς κινδυνεύει από την εσωστρέφεια και από τους εγωισμούς. Και επειδή παίχτες, προπονητές αλλά και πρόεδροι έρχονται και παρέρχονται αλλά η ιστορία μένει καλό θα είναι να βρεθούν λύσεις για να συνεχίσει να δίνει υγεία ο ένας σύλλογος στον άλλον και να αποτελούν και πάλι φόβητρο για όλη την Ευρώπη.
Επιμέλεια: Coach Μιχάλης Θάνος (Πόλις Καλλιθέας, ανδρικό τμήμα)
