Επιστροφή σε ήττες και νίκες για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αντίστοιχα, αφού οι πράσινοι γνώρισαν την 10η φετινή τους ήττα στο Μεδιόλανουμ Φόρουμ από την Αρμάνι, που έβγαλε μεγάλα ψυχικά αποθέματα, ενώ οι ερυθρόλευκοι χωρίς να δυσκολευτούν ιδιαίτερα και με το τελικό σκορ να μην αντικατοπτρίζει πλήρως την εξέλιξη του ματς, έκαμψαν την αντίσταση της Αναντολού Εφές στο ΣΕΦ.
Αρμάνι Μιλάνο – Παναθηναϊκός: 87-75
Ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε στο Μιλάνο με μια υπεροπτική στάση, θεωρώντας ότι μεταξύ των δυο -ίσως πιο λαβωμένων ομάδων αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη- οι πρωταθλητές θα είναι αυτοί που εύκολα ή δύσκολα θα χαμογελάσουν στο τέλος. Η Αρμάνι μύρισε αίμα και διέλυσε κάθε πλάνο του Αταμάν, τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά. Ο Παναθηναϊκός σκόραρε με μεγάλη δυσκολία και κυρίως με προσωπικές εμπνεύσεις, μετά από μόλις την πρώτη πάσα ή και με επιθέσεις… σόλο.
Δείγμα του ότι ο Έτορε Μεσίνα ήταν απόλυτα διαβασμένος, είναι μια φάση νωρίς στο παιχνίδι, όπου οι πράσινοι προσπαθούν να τρέξουν το γνωστό πλέον staggered με πρώτο screener (σε hand off εδώ) τον Χουάντσο και δεύτερο το 5άρι τους (εν προκειμένω ο Γκάμπριελ). Ο Μπολμάρο παρεμβαίνει και ανεβάζει από νωρίς τα ντεσιμπέλ σε ένα γενικά… ξενέρωτο γήπεδο.
Με staggered ωστόσο χτύπησε η γηπεδούχος Αρμάνι, με το pop out του ΛεΝτέι να τραβάει έξω τον Χουάντσο και τη shadow τακτική του Οσμάν να δείχνει, ότι η ένταση δεν υπήρχε με έντονα γράμματα στο πινακάκι του Αταμάν στα αποδυτήρια.
Είδαμε τον Μεσίνα να στοχεύει στη φθορά του Κώστα Σλούκα αμυντικά κυρίως, χτυπώντας με close out πάνω του
και σε PnR ιδιαίτερα όταν στο ‘5’ πέρασε ο Μήτογλου.
Ο Παναθηναϊκός συνέχιζε στην επίθεση να έχει μια… τεχνητή αναπνοή μέσα από μεγάλα προσωπικά καλάθια των Guards του ή με 2-2 συνεργασίες στην πλευρά, αλλά κανείς δεν κατάφερε έστω να στείλει στο αριστερό του χέρι τον ΛεΝτέι, που έχοντας ζεσταθεί από νωρίς, έκοβε κυριολεκτικά βόλτες με την μπάλα σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου. Ενδεικτικά:
Ο Αμερικάνος χτύπησε ακόμα σε PnP συνεργασίες, με τον Ερνανγκόμεζ να βοηθάει στο pick τον Σλούκα
και έπειτα είδαμε μια screen the screener δράση (την εκμεταλλεύεται τακτικά φέτος ο Μεσίνα), με τον παίκτη του blind screen να υποδέχεται την μπάλα. Στη συγκεκριμένη φάση ο Ναν “κοιμάται” και ο Μάνιον έχει εκτός από ελεύθερο σουτ (που ευστοχεί) και μια εύκολη πάσα για σίγουρο καλάθι στον roll man, Τζιλέσπι.
Μια από τις ελάχιστες σοβαρές επιθέσεις του Παναθηναϊκού ήταν αυτή εδώ, με τον Σλούκα ως εισαγωγικό play να δίνει ένα flex screen στην πλευρά για τον Χουάντσο και στη συνέχεια να βγαίνει από το screen του Μήτογλου για εκτέλεση.
Τα πράγματα δεν πήγαν καλά για ακόμα ένα εκτός έδρας ματς για τον Παναθηναϊκό και ο κόουτς δεν είχε ένα καλό βράδυ. Δεν θα ήταν έκπληξη, αν πήγαινε μέχρι το βάθος του πάγκου και να ψάξει ακόμα και την επιλογή του Σαμοντούροφ. Τι χειρότερο μπορούσε να γίνει;
Τουρίστας, αδιάφορος ή… φυσιολογική εξέλιξη;
Θυμίζουμε, τι είχαμε γράψει στο preview μας στις 12 Σεπτέμβρη για τη συγκεκριμένη μεταγραφή, όταν οι φίλοι του ΠΑΟ έπλεαν σε πελάγη ευτυχίας, θεωρώντας σίγουρο το upgrade [sic] σχετικά με την αντικατάσταση του Βιλντόζα: Ο Παναθηναϊκός που έχει στόχο τη “νίκη τώρα αμέσως” είναι θεμιτό να επιλέξει την οδό των μεγάλων ονομάτων και να παραβλέψει σημαντικές παραμέτρους όπως η ηλικία και το στάτους. Ναι, ο 34χρονος Λορένζο Μπράουν έρχεται να προστεθεί σε ένα back court στο οποίο υπάρχει ο επίσης 34χρονος Σλούκας, ο 32χρονος Γκραντ, ο 30άρης Γκριγκόνις και ο προσεχώς 30άρης Ναν. Στη δική του περίπτωση επιλέχθηκε η… ανάμειξη χαρακτηριστικών όλων των παραπάνω, καθώς και η θέληση του παίκτη να κερδίσει στο ανώτατο επίπεδο, αποδεχόμενος τον οποιονδήποτε ρόλο και όντας έτοιμος να κάνει ένα ή και δυο βήματα πίσω για το κοινό συφμέρον. Προσωπικά περίμενα ο Παναθηναϊκός να κινηθεί σε κάτι πιο φρέσκο από άποψη ηλικίας. Σε έναν παίκτη με τα all-around χαρακτηριστικά του Αμερικάνου, αλλά σε έναν παίκτη 4-5 χρόνια νεότερο, ώστε να ρίξει τον μέσο όρο ηλικίας. Μην ξεχνάμε ότι ο Μπράουν πέρυσι πραγματοποιούσε πολύ μέτρια σεζόν, μέχρι να πάρει φωτιά στα Playoffs, όπου επίσης μην ξεχνάμε, ότι οι προσπάθειες και ο ρόλος του αναβαθμίστηκαν με το καλημέρα, αφού ο Μπόλντουιν βγήκε νοκ-άουτ στα πρώτα 30′ της σειράς. Τέλος θυμηθείτε το επιεικώς μέτριο (πλησιάζοντας τον όρο “αρνητικός”) Ολυμπιακό τουρνουά της Γαλλίας με την εθνική Ισπανίας. Σαφώς και ο Μπράουν μπορεί να είναι ο εγκέφαλος της ομάδας όταν ο Σλούκας λείψει στα στάνταρ ματς που χάνει κάθε σεζόν και σαφώς και μπορεί να παίξει ως δίδυμο με τον αρχηγό του ΠΑΟ. Στη συγκεκριμένη υπόθεση βέβαια μιλάμε για δυο διαφορετικής προσέγγισης παίκτες, με τον Μπράουν να αρέσκεται αρκετά στο ανοχτό γήπεδο και τον Σλούκα στο σετ παιχνίδι. Στα δικά μας μάτια λοιπόν, ο Εργκίν Αταμάν ως ιδανική επιλογή (ξαναλέμε, στα δικά μας μάτια) θα έπρεπε να κοιτάξει έναν παίκτη υβρίδιο του Μπράουν αλλά με λίγο μικρότερο στάτους και φυσικά μικρότερη ηλικία. Ένας τέτοιος παίκτης είναι ο Ντάριους Τόμπσον της Εφές. Ένας τέτοιος επίσης είναι ο Κρις Τζόουνς. Και οι δυο είναι overall κατώτεροι παίκτες του Μπράουν, αλλά ξαναλέμε ότι στη δική μας οπτική χρειαζόταν ένας παίκτης με μικρότερου στάτους και κάποια χρόνια νεότερος.
Τα περισσότερα βγαίνουν ένα προς ένα με μαθηματική ακρίβεια. Υπάρχει περίπτωση ο Μπράουν να ανέβει όσο η σεζόν μπαίνει στην τελική της ευθεία; Υπάρχει, φυσικά. Ο κόουτς οφείλει ωστόσο να τον αναμείξει περισσότερο σε ball screen δράσεις όπου θα ζητηθεί από τον ίδιο να παράγει και όχι να απειλήσει σε πρώτο χρόνο το καλάθι. Τουλάχιστον για αρχή. Η επιστροφή του Γκριγκόνις θεωρούμε, πως θα βοηθήσει τα μάλα τον νατουραλιζέ Ισπανό να ανέβει, καθώς το spacing που θα βελτιωθεί με τον φαρμακερό καρπό του Λιθουανού, θα βοηθήσει τον Μπράουν να τρέξει τα αγαπημένα του PnR και να συνδέσει τη δυνατή με την αδύνατη πλευρά. Χρειάζεται απλώς… υπομονή. Από όλες τις πλευρές. Η γλώσσα σώματος είναι λογικό να μην είναι η καλύτερη και να “χτυπάει”, αλλά διορθώνεται, κατά τη γνώμη μας.
Ολυμπιακός – Αναντολού Εφές: 92-89
Ο Ολυμπιακός για ακόμα ένα ματς ανέβασε τον ρυθμό με το καλημέρα με off-ball δράσεις σε μεγάλη ταχύτητα και πολύ στοχευμένες επιθέσεις, όμως παρουσίασε ξανά (λογικό) την αχίλλειο πτέρνα του: τη μονοδιάστατη άμυνα των ψηλών του σε ball screen συνεργασίες όπου αναμειγνύονται (ειδικά όταν ο Guard είναι ο Φουρνιέ), με την drop τακτική να είναι η μόνιμη, αναγκαστική και αποκλειστική επιλογή. Ας δούμε μερικές φάσεις τέτοιων περιπτώσεων.
Ο Φαλ αρχικά… δοκιμάστηκε όπως ήταν φυσικό σε αυτή τη συνθήκη
αλλά και σε early PnR,
ωστόσο ο Μιλουτίνοφ (που ίσως είναι ακόμα χειρότερος στο συγκεκριμένο κομμάτι) έπαιξε περισσότερο (25′ έναντι 15′), μάλλον για να καρπωθεί ο Ολυμπιακός την ικανότητα του Σέρβου στις βολές, ως επόμενο της συνεχούς φθοράς και των πολλών φάουλ τον Τούρκων, που δεν μπορούσαν σε πολλές περιπτώσεις να ακολουθήσουν σε προσωπική φάση τον Φουρνιέ ή μακριά από την μπάλα τον Βεζένκοφ.
Ο Σέρβος ταλαιπωρήθηκε αρκετά πάνω σε PnR άμυνες, έχοντας ως επιπλέον “βάρος” την παρουσία του Φουρνιέ…
Ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι του έψαξε στοχευμένα να δώσει χώρο στον Φουρνιέ ώστε να εκμεταλλευτεί τα Pin Downs, κομμάτι που ειδικεύεται, και να εκτελέσει με σουτ
ή drive.
Είδαμε τον Γιώργο Μπαρτζώκα να βάζει μια συνεργασία σε off-screen του Πίτερς με τον Φουρνιέ σε ένα άτυπο cross screen, που οδηγούσε σε pop out του πρώτου
και τον Βεζένκοφ να παίρνει την μπάλα με πλάτη, με τον ΜακΚίσικ με ένα hard cut από τη δυνατή πλευρά ως “δόλωμα” να αλλοιώνει την προσήλωση της αντίπαλης άμυνας.
Ο Ολυμπιακός έψαξε την αδύνατη πλευρά και το close out με τον αρχηγό του να παίρνει πολλές μπάλες στο δεξί άκρο του γηπέδου, ώστε να μπει στον άξονα με το καλό του χέρι, το αριστερό. Αποτέλεσμα αυτού οι 5 assists του Παπανικολάου, team high μαζί με τον main PG, Γκος.
Ο Ολυμπιακός έχει αρκετή ανηφόρα να ανέβει ακόμα. Ναι, η ατομική ποιότητα είναι δεδομένα τεράστια, όμως τα πράγματα δεν είναι απλά. Η αμυντική του ανεπάρκεια από τη θέση ‘5’ μπορεί να του κοστίσει στα κρίσιμα ματς της Άνοιξης, όπως επίσης και η -για ακόμα μια χρονιά- έλλειψη ενός κλασικού Floor General (γραφικού γίναμε) που στην κόψη του ξυραφιού θα είναι έτοιμος είτε να εκτελέσει, είτε να μοιράσει την μπάλα στην πιο κατάλληλη κάθε φορά συνθήκη. Η συνέχεια επί της οθόνης. Υπάρχει απίστευτο ενδιαφέρον.
Την επόμενη εβδομάδα, τελευταία πριν τη διακοπή για τα εθνικά κύπελλα, οι πράσινοι θα υποδεχτούν στο ΟΑΚΑ τις Φενέρ και Εφές, με την ανάγκη για νίκες να τρυπάει το ταβάνι, ενώ ο Ολυμπιακός, που παρουσιάζει σημάδια κόπωσης, θα δοκιμαστεί σε Παρίσι και Βαρκελώνη κόντρα σε δυο επιθέσεις με σπουδαία κυκλοφορία μπάλας και ταχυδυνανική version.
Outsider feat. Fundamentals
