Μήνυμα προς φίλους του ΠΑΟ, που από το βράδυ της Παρασκευής (17/1) στέλνουν συνεχώς μηνύματα στο inbox της σελίδας, ρωτώντας για το, πώς εξηγούμε την εικόνα της ομάδας την τελευταία εβδομάδα (γιατί ως γνωστόν, πρέπει μετά από κάθε ματς να βγαίνει συμπέρασμα για τη συνέχεια και το αποτέλεσμα, διάολε, όλης της σεζόν):
Ο Παναθηναϊκός ήταν ακυβέρνητο καράβι μετά τις συντριβές σε Κάουνας, Βελιγράδι και Πόλη; Όχι.
Έγινε μέσα σε 20 μέρες Contender επειδή πετούσε δεξιά-αριστερά 100άρες, έσπασε το αήττητο της Bayern κι έκανε 5 σερί νίκες; Όχι, Contender είναι, ούτως ή άλλως, γιατί το σήμα της EuroLeague στη φανέλα του είναι χρυσής απόχρωσης και όχι πορτοκαλί.
Από την Τετάρτη και μετά έγινε ξανά ακυβέρνητο καράβι, επειδή έχασε δυο ματς στην Ισπανία; Σε δυο έδρες που παραδοσιακά χάνει; Από μια ομάδα που το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε πολύ καλό φεγγάρι και από μια άλλη που πάντα είναι άκρως επικίνδυνη στο συγκεκριμένο γήπεδο; Όχι.
Το μπάσκετ είναι άθλημα ρυθμού και ψυχολογίας, όλοι το γνωρίζουν. Αρκεί ένας μικροτραυματισμός, ένα κακό διάστημα, ένα στραβό αποτέλεσμα, ίσως και ένα κακό ημίχρονο, για να σου στραβώσει όλο το κλίμα και η σεζόν. Όσοι έχουν παίξει ή παίζουν, το γνωρίζουν.
Η Monaco δηλαδή, που στα τελευταία τρία ματς έχει μια ήττα εντός έδρας από την Barcelona και δυο ήττες σε Μόναχο και Βελιγράδι (από τον Αστέρα) και μέχρι πρότινος βρισκόταν σε ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό στην κορυφή, βλέπει κι αυτή τη σεζόν της να πηγαίνει στράφι;
Καταλάβετε κάτι: Κάθε ομάδα έχει καλά και κακά φεγγάρια, καλά και κακά παιχνίδια, καλές και κακές στιγμές και το βασικότερο όλων: Όπως η ομάδα σας (είτε είστε Ολυμπιακός, είτε Παναθηναϊκός, είτε ΑΕΚ, είτε ΠΑΟΚ, είτε… Παναργειακός) στελεχώνεται, προπονείται και προσπαθεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, το ίδιο ακριβώς προσπαθεί και η Real, η Barcelona, η Arsenal και το Golden State και γενικότερα όποιο σύνολο βρίσκεται απέναντί σας. Κανείς δεν παίζει, για να χάσει, όλοι θέλουν το καλύτερο και δυστυχώς, μιας και ασχολούμαστε με μπασκετάκι, το δικό μας άθλημα δεν έχει ισοπαλία, ώστε να φύγουν όλοι με ένα αίσθημα “οκ, τουλάχιστον δεν χάσαμε”, όπως έγινε π.χ προχτές στο κύπελλο Ελλάδος μεταξύ ΠΑΟ και ΟΣΦΠ στο ποδόσφαιρο.
Ναι, ο Ολυμπιακός πέρασε από μια έδρα που ο Παναθηναϊκός έχασε σχετικά εύκολα. Ένα επιθετικό rebound λιγότερο ίσως ήταν αρκετό, ώστε να χάσει κι αυτός. Ναι, ο Ολυμπιακός κατατρόπωσε τη Real στη Μαδρίτη. Αν ο Παναθηναϊκός κερδίσει τη Δευτέρα τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, τα τέσσερα ματς της παρούσης εβδομάδας διαγράφονται; Όχι, αλλά σίγουρα θα χάσουν τη σειρά προτεραιότητάς τους, γιατί στο Ελλάντα οδηγός είναι πάντα… το τελευταίο αποτέλεσμα.
Κάθε εβδομάδα και σε κάθε παιχνίδι οφείλουμε όλοι να ΑΞΙΟΛΟΓΟΎΜΕ πρωτίστως το τί βλέπουμε και έπειτα να κρίνουμε και να βγάζουμε συμπεράσματα, για το… πώς θα κυλήσει η χρονιά από δω και πέρα μετά από ένα δυο κακά αποτελέσματα.
Ναι, ο Ataman παίζει… μπαλίτσα στις δηλώσεις του σε κάθε ματς. Δεν το κάνει πρώτη φορά και σίγουρα δεν το ξεκίνησε στην εν Ελλάδι καριέρα του αυτό. Είναι μέρος της τακτικής και της φιλοσοφίας του, εδώ και χρόνια, γνωρίζοντας, ότι όπως ο Τύπος και τα media έχουν καταλάβει κάθε τομέα του παγκοσμίου γίγνεσθαι, έτσι έχουν καταλάβει και τον αθλητισμό. Και όπως έχει αποδειχθεί εδώ και χρόνια, μάλλον είναι ο πιο ιδανικός “κυματοθραύστης”, πολλώ δε μάλλον, όταν μιλάμε για μια… δύσκολη οπαδική τάξη όπως αυτή του Παναθηναϊκού και της Ελλάδας γενικότερα.
Outsider
