Flashback πίσω στο 2004 όταν μια τέτοια μέρα οι παίκτες των Pistons και των Pacers έγραψαν την πιο “μαύρη” σελίδα στην ιστορία του ΝΒΑ (όπως χαρακτηρίστηκε από το “Associated Press”) στο Palace του Auburn Hills στο Detroit.
19 Νοεμβρίου του 2004 λοιπόν. Οι Pistons υποδέχονται τους Pacers στο ντέρμπι της Ανατολής, στο rematch των Τελικών περιφέρειας. Η ομάδα της Indianapolis “χτίζει” από νωρίς μια διαφορά ασφαλείας, τη διατηρεί με άνεση, όμως κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πως θα ολοκληρωθεί η βραδιά.
Όταν μιλάμε για ένα ματς μεταξύ Pistons και Pacers όλοι καταλαβαίνουν ότι θα υπήρχε πολλή ένταση καθώς ειδικά τότε, οι δυο αυτές ομάδες ήταν τα πιο σκληρά σύνολα της λίγκας. Οι φιλοξενούμενοι πήραν από νωρίς το προβάδισμα, έχοντας διαφορές ασφαλείας, πριν ο Stephen Jackson πετύχει δυο καλάθια για το 79-93, 3 λεπτά και 52 δευτερόλεπτα πριν το τέλος της αναμέτρησης. Οι άμυνες ήταν σκληρές, αλλά κανείς δεν περίμενε αυτό που συνέβη στα τελευταία 45.9″. Εκτός από τον Ron Artest (έπειτα Metta World Peace), που είχε προειδοποιήσει τον Ben Wallace γι’ αυτό που θα ακολουθούσε. Του έκανε ένα σκληρό φάουλ και έτσι ξεκίνησαν όλα.
Ο Wallace απώθησε με βία τον Artest, τον κυνήγησε προς το τραπέζι της γραμματείας παρασύροντας όσους βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή κοντά του. Οι παίκτες των δυο ομάδων αντάλλαξαν σπρωξιές και “ψιλές”, με τον Artest να ξαπλώνει (!) στη γραμματεία για να ηρεμήσει. Οι άνθρωποι των Pacers είχαν καταφέρει να τον ησυχάσουν, όταν ένα ποτήρι έφυγε από τις εξέδρες και προσγειώθηκε στο πρόσωπό του. Ο 25χρονος τότε παίκτης των Pacers σηκώθηκε και έκανε αυτό το οποίο όλοι απεύχονταν. Πήρε φόρα, σκαρφάλωσε στην εξέδρα και βρήκε τον τύπο που έκανε το λάθος. Άρχισε να τον χτυπά ανελέητα στο πρόσωπο, έχοντας τον Stephen Jackson… άξιο συμπαραστάτη. Ποπ κορν και αναψυκτικά πεταμένα παντού τη στιγμή που η εξέδρα είχε μετατραπεί σε… πεδίο μάχης. Αυτές είναι οι εικόνες που έχουν μείνει αποτυπωμένες στη μνήμη μας και μπορούμε να τις ξαναδούμε μέσω του video που μπορείτε να δείτε εδώ.
Άλλοι παίκτες των πρωταθλητών τότε Pistons, συγκρατήθηκαν την τελευταία στιγμή πριν ανέβουν κι αυτοί στις κερκίδες, με τον Artest να φτάνει ξανά σηκωτός στο παρκέ, με τη φανέλα του σκισμένη από πάνω μέχρι κάτω. Το κοινό είχε χάσει τον έλεγχο, οι άνθρωποι της ασφάλειας δεν ήξεραν πως να συγκρατήσουν το εξαγριωμένο πλήθος και οι στιγμές ήταν σοκαριστικές. Ο Artest ήταν ο πρώτος παίκτης που αποχώρησε με συνοδεία security για τα αποδυτήρια, πριν ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι “Ινδιάνοι” εν μέσω βροχή από μπύρες, ποπ-κορν και πάσης φύσεως αντικείμενα.
Ο προπονητής της Indiana Rick Carlisle, δήλωσε πως: «Ενιωσα πως παλεύω για να επιβιώσω» ενώ ο Center της ομάδας Jermaine O’ Neal τόνισε πως: «Από κοντά, ήταν 20 φορές χειρότερο σε σχέση με αυτό που φάνηκε στην τηλεόραση».
Η ένταση συνεχίστηκε και στα αποδυτήρια, ανάμεσα στους Artest-O’ Neal-Jackson και το προπονητικό team, με την αστυνομία να επεμβαίνει για να συλλάβει (!) τον πρώτο και τους συμπαίκτες του να τον φυγαδεύουν στο λεωφορείο της ομάδας για να τον σώσουν. Χρειάστηκαν μάλιστα περισσότεροι από 500 αστυνομικοί, για να αποχωρήσει η αποστολή των Pacers από το Palace of Auburn Hills με ασφάλεια.
Για την ιστορία το παιχνίδι διακόπηκε οριστικά 45.9 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του και η νίκη πήγε στους Pacers που μέχρι εκείνο το σημείο της αναμέτρησης προηγούνταν με 82-97 με τον πρωταγωνιστή της όλης υπόθεσης Ron Artest, να είναι πρώτος scorer με 24 πόντους.
Την επόμενη μέρα, ο Κομισάριος του ΝΒΑ David Stern (παρακολουθούσε την αναμέτρηση στην τηλεόραση και όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά, είχε “παγώσει”) ανακοίνωσε τις ποινές, οι οποίες ήταν εξοντωτικές και πρωτόγνωρες για τη λίγκα.
* O Artest έχασε το υπόλοιπο της σεζόν. 73 αγώνες κανονικής περιόδου και 13 ματς playoffs.
* Ο Stephen Jackson έμεινε εκτός δράσης για 30 ματς, ο Jermaine O’ Neal για 15, ο Ben Wallace για 6, ο Anthony Johnson για 5 και οι Reggie Miller, Chauncey Billups, Derrick Coleman, Elden Campbell για ένα.
Λίγο καιρό αργότερα, το NBA ανακοίνωσε τη νέα πολιτική του για τα μέτρα ασφαλείας στα γήπεδα του ΝΒΑ. Αποφασίστηκε να απαγορευθεί η πώληση αλκοολούχων ποσών σε ποσότητα μεγαλύτερη των 710 ml και μπήκαν τρεις άνδρες ασφαλείας ανάμεσα στον πάγκο κάθε ομάδας και το κοινό. Στις 25 Μαρτίου του 2005, οι Pacers επέστρεψαν για πρώτη φορά στον… τόπο του εγκλήματος. Το παιχνίδι ξεκίνησε μετά από 90 λεπτά καθυστέρησης, αφού έπεσε τηλεφώνημα για βόμβα (!) στα αποδυτήρια των φιλοξενούμενων.
Το 2009, ο John Green, ο άνθρωπος που πέταξε το ποτήρι στον Artest και δέχθηκε λυσσασμένη επίθεσή του, παραδέχθηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη πως αντιμετώπιζε πρόβλημα αλκοολισμού. Ο Green εξήγησε πως στη συνέχεια το ξεπέρασε, ενώ αποκάλυψε πως ο Artest ήρθε σε επαφή μαζί του, απολογήθηκε και μάλιστα οι δυο άνδρες είχαν επαφή για αρκετό καιρό. Πως τα δεδομένα έρχονται τούμπα…
Το παιχνίδι έμεινε στην ιστορία εκτός από το πιο βάναυσο όλων των εποχών και ως αυτό που άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την πολιτική ασφαλείας του ΝBA λόγω των σημαντικών εξελίξεων και αποφάσεων που ακολούθησαν και το όλο συμβάν πήρε την ονομασία: “Malice at the Palace”.
Υ.Γ: Φωτογραφία μετά από χρόνια των δυο πρωταγωνιστών του επικού αυτού καυγά. Τα είπαν, τα συζήτησαν, τα βρήκαν. Στα ίσια και παλικαρίσια…
Επιμέλεια: Outsider
