To Παγκόσμιο Κύπελλο Καλαθοσφαίρισης, στο οποίο μετέχουν μόνο εθνικές ομάδες ανδρών, που ανήκουν στη δύναμη της FIBA, διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια από το 1950, με τρεις εξαιρέσεις (1959, 1970, 2019). Η δομή του θυμίζει αρκετά το ποδοσφαιρικό Μουντιάλ, που ήταν άλλωστε και το πρότυπο του εμπνευστή του Ρενάτο Γουίλιαμ Τζόουνς.
Την ιδέα για τη διοργάνωση ενός παγκοσμίου πρωταθλήματος είχε ο Εγγλέζος γενικός γραμματέας της FIBA Ρενάτο Γουίλιαμ Τζόουνς (1906-1981). Την κατέθεσε ενώπιον του συνεδρίου της παγκόσμιας ομοσπονδίας, που διεξαγόταν στο Λονδίνο το 1948, στο περιθώριο των Ολυμπιακών Αγώνων. Η πρόταση του Τζόουνς έγινε αποδεκτή από τους συνέδρους και η πρώτη διοργάνωση ανατέθηκε στην Αργεντινή, τη μόνη χώρα που κατέθεσε υποψηφιότητα. Για ευρωπαϊκή χώρα ούτε λόγος εκείνη την περίοδο, που η γηραιά ήπειρος μετρούσε τις πληγές της από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η πρώτη διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Καλαθοσφαίρισης διεξήχθη από 22 Οκτωβρίου έως 3 Νοεμβρίου 1950 στο Μπουένος Άιρες, με νικήτρια την ομάδα της διοργανώτριας χώρας.
Η χώρα μας πρωτοεμφανίστηκε σε τελική φάση Μουντομπάσκετ το 1986 στην Ισπανία, ένα χρόνο πριν από τον θρίαμβο του Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, και κατέλαβε τη 10η θέση. Από τότε δίνει συνεχώς το παρών, εκτός από το 2002, με κορυφαία στιγμή την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου το 2006 στην Ιαπωνία και αφού στον ημιτελικό είχε αποκλείσει με «κατοστάρα» (101-95) την ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών(101 – 95).
Πηγή: sansimera.gr
